Na de wedstrijd had ik even nog een gesprek met de tweevoudige winares Mieke Dupont

 

Mieke, de hoeveelste deelname was dit hier?
De 2e deelname en meteen ook de 2e overwinning.

Wat is je motivatie om hier mee te doen?
Vorig jaar was ik eigenlijk op zoek gegaan naar iets om de winter door te komen. Het was me zo’n aangename ervaring, dat ik dit jaar absoluut terug wilde meedoen.
Maar het was nu toch wel een heel zware wedstrijd. Ik weet niet of ik hierna nog terug kom.
Iedereen raad het me eigenlijk af om hier mee te doen, omdat dit een negatieve invloed zou hebben op het zomer seizoen.
Nu ja, ik heb er vorig jaar niet echt last van gehad. Ik recupereer snel.
Alleen mentaal krijg ik na 2-3 weken na zo’n wedstrijd altijd een dip. Dan begin ik me vragen te stellen of ik het nog aankan. Ik had het vorig jaar hier, dit jaar in Engeland op de IM. Hopelijk geeft dit me weer meer zelfvertrouwen.

Wat maakte het dit jaar zo zwaar?
Het was vooral het parcours. Dat lag er op sommige plaatsen zwaar bij. Het weer was iets beter dan vorig jaar. Het was ietsjes warmer.
Vorig jaar heb ik gewonnen met een uur voorsprong op de 2e dame. Dan worden je prestaties zo een beetje geminimaliseerd: mensen zeggen dan "het is maar een Belgische wedstrijd".
Dit jaar stond de wedstrijd op de officiele Powerman kalender, wat de bezetting internationaler en dus zwaarder maakte.
Ik had het hierdoor moeilijk om mijn wedstrijd in te delen.

Ik had me voorgenomen om mijn eigen wedstrijd te doen, en niet naar de anderen te kijken.
Na de 1e run liep ik in een 3e positie. De eerste ronde heb ik heel hard doorgefietst, en had ik ze snel te pakken.
Na 2 rondes fietsen, had ik een voorsprong van 4 minuten, wat niet zo veel is. Ik zat redelijk kapot.
Ik zat de hele weg te denken: "als er me inhalen, stop ik", want ik zou niet kunnen vernellen om mee te gaan, ik had geen reserves meer.
Gelukkig was ik niet de enige die het moeilijk had, en de andere dames waren zeer ver terug gevallen.
Tijdens het lopen had ik geen flauw idee hoe ver ze achter waren. Het bleek dat ik weer een uur voorsprong had opgebouwd.
Met deze overwinning duik ik de top 10 van het powerman circuit in.

Wat vind je van deze wedstrijd zelf?
Het is een heel mooie wedstrijd. Het is goed dat de wedstrijd internationale belangstelling begint te krijgen.
Dat maakt het alleen maar spannender. Het podium bij de mannen is ook volledig Belgisch. We hebben hele sterke duatleten zitten.

Nu even verdiende rust, en dan?
Dan begin ik terug te trainen. Ik start op 28 mei in de IronMan van Brazillie.

Waarom Brazillie?
Ik moest kiezen tussen de IM van Lanzarote, of die van Brazillie. Als je dan toch de vlieger instapt, kan je evengoed een stukje van de wereld meepikken.

Je kan fietsen en lopen, dat hebben we gezien. Maar kan je zwemmen?
Nee, dat is een ramp. Heel slecht. Maar op lange afstand is dat minder belangrijk. Ik fiets heel goed, en kan zo veel goedmaken.

De komende weken zal je het toch rustig aan moeten doen. Tijd om wat bij te zwemmen?
Ik denk dat ik zowiezo niet veel ga doen de komende tijd. Ik had vannacht heel slecht geslapen. Ik had last van tandpijn. Ik dacht eerst dat het van de grote hoeveelheden koolhydraten was. Maar ik denk dat ik gewoon ziek aan het worden ben. Dit zal er geen goed aan gedaan hebben.

Ironman of Powerman?
Op een Ironman kan ik een top 10 en misschien wel podium halen. Dat wordt eigenlijk nog vaak veel hoger aangschreven. Duathlon, en zeker dit soort powermans zijn zeer zware sporten.
Helaas wordt er door de mensen nog te veel op neergekeken.
Dit is ook gewoon veel meer belastend dan triathlon.
Ik had hier de 4e fietsronde de hele tijd een scheidsrechter om de motor bij me. Zeker op die zware modder stukken maakte me dat nerveus, waardoor ik 3 keer ben gevallen. Dat kom je op een IronMan niet tegen.
Het is dus een vraagteken of ik nog terug kom…