Rachel Klamer had een moeilijk moment tijdens het lopen in Cape Town. In de derde World Triathlon Series manche van het seizoen behaalde de Nederlandse een 22ste plaats in een supersnelle sprinttriatlon. Non Stanford pakte de zege.
De WTS van Zuid-Afrika was vooral de wedstrijd van Flora Duffy. Zij kwam samen met Carolina Routier als eerste uit het water en ging er meteen vandoor op de fiets. Rachel Klamer kwam als zesde in de wisselzone, op minder dan een halve minuut van Duffy. De Bermudaanse bleef koppig doorgaan op de fiets, met een steeds kleiner wordende voorsprong op een achtervolgende groep van 38 atletes. Klamer zagen we een paar keer kopwerk doen, wat tot een interessante discussie leidde op Twitter:
[lightbox full=”http://”]
.@rachelklamer op kop van achtervolgende groep achter koploopster flora Duffy #WTSCapeTown pic.twitter.com/PszQb5xuoF
— Adrie Berk (@AdrieBerk) 24 april 2016
[/lightbox]
[lightbox full=”http://”]
@AdrieBerk @rachelklamer zou toch eerder de benen sparen voor een goed looponderdeel
— Chris Brands (@ChrisBrands) April 24, 2016
[/lightbox]
[lightbox full=”http://”]
30 bochten in rondje van 4 km. Beter van voren dan aan de achterkant. Op kop zijn korte momenten idd https://t.co/5TJ1rFFKUT
— Adrie Berk (@AdrieBerk) 24 april 2016
[/lightbox]
[lightbox full=”http://”]
@MartinBreedijk @AdrieBerk jurgensen heeft nog nooit een trap te veel@gedaan in het peloton. Das de kunst. Net zoals een goede lead out.
— Chris Brands (@ChrisBrands) April 24, 2016
[/lightbox]
Rachel had deze keer niet de loopbenen van haar vorige wedstrijden. Haar partner Richard Murray, die mee het live commentaar verzorgde op Triathlonlive.tv, vermoedde dat het mogelijk een gevolg is van zijn sleutelbeenbreuk. “De hele ervaring is voor haar meer traumatisch geweest dan voor mij. Zo zorgde Rachel er onder andere voor dat ik een vlucht richting Zuid-Afrika te pakken kreeg. Ze heeft er best wel wat stress van gehad. Bovendien ligt het loopnummer van een kwarttriatlon haar beter dan de vijf kilometer van een sprint,” vertelde Richard.
Duffy werd in de slotfase van het fietsen bijgehaald, maar ze ging in het lopen nog vlot mee in het spoor van Stanford, een door haar niet-selectie voor Rio geprikkelde Jodie Stimpson en de Duitse Anne Haug. Halfweg leek Flora opnieuw vrede te moeten hebben met een vierde plaats, maar met heel wat wilskracht spurtte ze voorbij Haug naar het podium.
Bij de mannen pakte Fernando Alarza zijn allereerste WTS-zege na een spannende loopfinale met Johnny Brownlee (2de) en Dorian Coninx (3de). Mario Mola zat in de achtervolgende groep en kreeg het gat van 30″ niet meer gedicht.