Door het vaak toedienen van slechts kleine doses epo, werd Lance Armstrong ondanks de honderden dopingcontroles die er tijdens zijn loopbaan als profwielrenner plaatsvonden, aanvankelijk nooit betrapt op het gebruik van verboden middelen. Dat zegt de uit de gratie geraakte Tour de France-winnaar in een Amerikaanse podcast.
In die podcast gaat Armstrong, die tussen 1999 en 2005 de Tour de France zeven keer won maar al zijn titels ook weer kwijtraakte nadat hij werd betrapt, in op hoe hij er altijd in slaagde doping te gebruiken zonder betrapt te worden. Volgens Armstrong is zijn urine minimaal vijfhonderd keer getest, maar toch werd er nooit ook maar de kleinste hoeveelheid doping gevonden. Het leidde, vooral in de jaren nádat hij werd gepakt, tot veel speculaties: hoe was dat mogelijk? Waren de controles niet goed, of werd Armstrong simpelweg de hand boven het hoofd gehouden?
Ook al gaat Armstrong niet expliciet in op zijn methode, legt hij wel uit dat hij ‘rekende met de halveringstijd’. “Bij epo bedraagt die slechts vier uur, wat betekent dat de stof het lichaam zeer snel verlaat.”
Experts, die ook naar de podcast hebben geluisterd, leggen vervolgens uit dat het erop neer komt dat Armstrong kleine doses epo geïnjecteerd moet hebben, die hij steeds nam op momenten dat hij de eerstvolgende paar uur niet gecontroleerd kon worden. Dat zouden bijvoorbeeld momenten kunnen zijn waarop Armstrong het vliegtuig instapte of aan een lange training begon.
