In een wedstrijd waarin veel grote namen ontbraken, maar net zo goed een aantal wereldtoppers aan de start stond, heeft Lisa Tertsch zojuist WTCS Abu Dhabi gewonnen. Toeschouwers werden getrakteerd op een openingswedstrijd die meteen spannend tot in de laatste meters werd en waarbij er een compleet Duits podium ontstond. Voor Nederlanders was het jammer dat Robin Dreyling onverhoopt niet van start ging. Barbara de Koning en Luna de Bruin deden dat wel en vooral De Koning sprong in het oog met een mooie 23e plaats. De Bruin werd 35e.
Het 2025-seizoen begon meteen spectaculair met iets wat je eigenlijk nooit in een WTCS ziet, en zeker niet op een Sprint Distance: twee atletes zwommen zo hard dat ze zich al snel wisten los te weken van de grote groep. Dat was vooral te danken aan de Italiaanse Bianca Seregni, die zo voortvarend van start ging dat niemand de Italiaanse atlete kon volgen, behalve de Belgische Jolien Vermeylen dan, waardoor er al halverwege het zwemonderdeel van 750 meter een leidend duo ontstond. Gedurende de tweede helft van het zwemonderdeel, in water dat zo vlak als een biljartlaken was, werd hun voorsprong alleen maar groter. Beide atletes klommen na net onder de negen minuten aan land en hadden toen een gat van twintig seconden op de grote groep. In die groep kwam ook Barbara de Koning uit het water; zij lag 26e op 36 seconden achterstand en Luna de Bruin lag 38e op 52 seconden achterstand.
Vervolgens was het even schakelen voor de atleten die eerder al aan de start stonden in Abu Dhabi, want voor het eerst sinds jaren werd er niet gefietst – en ook niet gelopen – op het wereldberoemde F1-circuit. Wat volgde waren vijf korte fietsrondes van 4 kilometer over nog steeds prachtig aangelegde wegen en het duurde slechts een kilometer voor Seregni en Vermeylen alweer terug werden gepakt door het jagende peloton.
Die groep reed hard en dat ging vervolgens ten koste van zes vrouwen die moesten lossen, waarvan Verena Steinhauser de opvallendste naam was. Ook De Bruin kon niet meer mee en zag haar achterstand op de fiets al snel groeien. De Koning daarentegen vocht voor wat ze waard was en wist – zij het met moeite – aan te haken in de staart van het peloton. Daar moest ze meer dan eens haar tanden voor op elkaar zetten, maar de Nederlandse atlete slaagde er op karakter in.
Halverwege het fietsonderdeel plaatste de Britse Kate Waugh een aanval en ook al kwam ze een paar meter los en moesten andere vrouwen door die versnelling lossen, kwam ze er al snel achter dat tegen een ontketend peloton fietsen weinig zin heeft. Toch was iedereen gewaarschuwd; tijd om rustig aan te doen was er niet en er werd duidelijk op scherp geracet.
Toch bleef de groep in de laatste kilometers van het fietsonderdeel bij elkaar en dus begonnen al deze vrouwen ook tegelijkertijd aan de afsluitende vijf kilometer hardlopen. Lisa Tertsch had de snelste wissel en pakte in de eerste meters van het lopen meteen de leiding, maar de andere dames volgden in een lang lint. Eén van die dames was Waugh en al na tweehonderd meter ging de Britse voorbij aan Tertsch, om vanaf dat moment het tempo te gaan bepalen. Ook dat ging niet overtuigend genoeg, want er ontstond een kopgroep van tien vrouwen – met naast Tertsch en Waugh onder andere Jeanne Lehair, Nina Eim, Leonie Periault, Laura Lindemann, Tanja Neubert en ook Vermeylen en Seregni – waarbij er naar elkaar werd gekeken en niemand de eerste serieuze move leek te willen maken. Halverwege bleek wel dat, hoe hard De Koning ook knokte, zij geen aanspraak zou maken op een top vijftien klassering: zij kwam als 21e door op 36 seconden achterstand.
Op dat punt was het ook duidelijk dat de Franse Periault de eerste serieuze tikken begon uit te delen; het tempo werd aanzienlijk opgevoerd en alleen een drietal Duitse dames kon met haar mee: Eim, Tertsch en Lindemann. Alsof Periault de dames nog niet pijn genoeg had gedaan, versnelde ze met zo’n twee kilometer te gaan nog eens en opnieuw moesten haar Duitse concurrentes alles op alles zetten om met haar mee te gaan.
Net als bij de eerste versnelling werden Eim, Tertsch en Lindemann ook nu niet gebroken en zo stevende de kopgroep van vier vrouwen gezamenlijk af op de finish, overigens in een steeds hoger tempo en daarmee werd de spanning dus steeds beter voelbaar. Uiteindelijk moest er gesprint worden voor de overwinning, waarbij vooral Eim een gezicht trok alsof ze ieder moment dood kon neervallen, en was het Tertsch die er met een prachtige overwinning vandoor ging. Zij won de race in 54:29 en daarna volgde Eim op 1 seconde als tweede en Lindemann op 2 seconden als derde.
De Koning sloot haar wedstrijd op 1:20 minuut van de winnares af en werd daarmee sterk 23e. De Bruin werd 35e op 3:25 minuut.
