Ze is ontspannen, klinkt ook heel relaxed en heeft vooral heel veel zin in het WK Ironman Nice, waar ze aankomende zondag aan de start staat: Lotte Wilms gebruikte de afgelopen dagen vooral om het zware en technische fietsparcours te verkennen en vertrouwen op te doen voor de soms moeilijke afdalingen, maar is nu ‘ready to rock’.

De nuchterheid waarmee Wilms praat, slecht drie dagen voor de start (het interview vond plaats op donderdag 19 september, red.) is even ontwapenend als indrukwekkend. Dat Wilms aan de spreekwoordelijke vooravond van wat haar belangrijkste race van het jaar moet zijn, staat, merk je aan eigenlijk niks. “Misschien begint het vrijdag te kriebelen, want dan hebben we de briefing. Het scheelt nu ook wel dat we een half uurtje van Nice verblijven. Lekker weg uit de drukte, nog niet zo in de sfeer van de wedstrijd. Het is wel fijn om die afstand een beetje te hebben. Ik ben natuurlijk áltijd veel met triathlon bezig, maar het is altijd wel ‘chill’ als dat dan even wat minder is.”

‘Op dit parcours ben je op jezelf aangewezen’

Natuurlijk is Wilms in haar hoofd al bezig met verschillende wedstrijdscenario’s, al wordt het een wedstrijd die volgens de Nederlandse maar in Australië woonachtige profatlete, zeer lastig te voorspellen gaat zijn. “Op Kona is het vooral het klimaat dat de wedstrijd uitdagend maakt, maar het parcours is rechttoe, rechtaan. Hier in Nice is het een stuk kouder, maar is het parcours zwaar en technisch. Ik ben een atlete die behoorlijk krachtig is, dus denk dat dit parcours me wel ligt. Zeker ten opzichte van een aantal vrouwen die het misschien meer moeten hebben van een fietsonderdeel waarin treintjes ontstaan, zodat ze zich kunnen verschuilen. Nu verwacht ik dat het echt ieder voor zich wordt en dat het veld, net als bij de mannen vorig jaar, snel uit elkaar valt. Je bent dan op jezelf aangewezen en dan is mentale kracht ontzettend belangrijk.”

De verwachting is in ieder geval dat Lucy Charles-Barclay de leiding zal nemen met het zwemmen, mogelijk direct gevolgd door een altijd sterk zwemmende Wilms. “Maar ik hou ook rekening met andere sterke zwemsters, zoals bijvoorbeeld Lauren Brandon, Rebecca Clarke, Fenella Langridge en Rachel Zilinskas. Het is altijd heel lastig voorspellen. Ik hou me gewoon aan mijn eigen plan en dan zie ik het wel.”

‘Ik zeg ook niet tegen Anne Haug dat het niet eerlijk is dat ze zo hard kan lopen’

Natuurlijk merkt Wilms ook dat bijna iedereen er altijd maar – haast automatisch – vanuit gaat dat ze vooraan uit het water komt. Daar kan ze best om lachen. “Het is natuurlijk niet zo dat dat maar vanzelf gaat, wat veel mensen nog wel eens kunnen denken. Ik zwem al dertig jaar en werk daar keihard voor. Ik hoor regelmatig van mensen, haast op een verbijtende toon, dat ik het talent heb en zij niet. Maar ik ga natuurlijk ook niet tegen Anne Haug zeggen dat het niet eerlijk is dat zij zo hard kan lopen en ik niet”, lacht Wilms. “En uiteindelijk bestaat een triathlon uit drie onderdelen. De basis van alle onderdelen moet goed zijn.”

Wilms verwacht in ieder geval een ontketende Charles-Barclay in het water. “Ze heeft door een blessure minder kunnen lopen en ik weet dat zij dan altijd drie keer harder in het zwembad traint. Maar, ik moet geloven in mijn eigen kracht en focussen op wat ik kan. Op de fiets denk ik dat het om geduld draait. Je weet gewoon niet wat het plan van de andere vrouwen gaat zijn. Misschien willen ze zich ‘helemaal de pleuris’ rijden om een paar minuten voorsprong op de eerste klimmetjes te pakken, maar zijn ze daarna helemaal kapot. Wat er ook gebeurt: ik blijf vertrouwen in mijn eigen plan.”

‘Op een WK gebeuren áltijd dingen die je niet verwacht’

Een zwaar fietsonderdeel dus, waar volgens Wilms mentale kracht een minstens even belangrijke rol speelt als de fysiek, en de Nederlandse atlete verwacht dat net zo goed voor de run. Atletes lopen vier keer vijf kilometer heen en weer vijf kilometer terug, waarbij ze hun concurrentes dus zeer regelmatig in de ogen kunnen kijken en precies de verschillen weten. “Dat is een test voor jezelf. Ik weet hoe ik loop en ik weet ook dat sommige dames de eerste tien kilometer heel hard lopen, maar daarna veel verval hebben. Ik mag dus niet in paniek raken. Aan de andere kant: wat kan ik doen als ik Anne Haug of Laura Philipp over het parcours zie vliegen? Dat zijn supersnelle lopers. Maar goed, het blijft 42 kilometer en er kan veel gebeuren. Het is een WK en daar gebeuren áltijd andere dingen dan die je op voorhand verwacht.”

Liveblog

Aanstaande zondag vind je een liveblog op 3athlon.nl. In die liveblog vind je de stream waar je de wedstrijd kunt zien, maar ook van start tot finish tekstuele updates. Zo mis je niks van de wedstrijd, inclusief de prestaties van de Nederlandse vrouwen die van start gaan.