De voortekenen waren eigenlijk goed – in ieder geval voor buitenstaanders dan, want Lotte Wilms wist het eigenlijk al een beetje: een paar weken voor het WK Ironman op Kona liep ze een slijmbeursontsteking in haar heup op. Misschien zelfs een beetje tegen beter weten in probeerde ze er toch het maximale uit te halen, maar het leidde uiteindelijk dus tot een vroege DNF; al in T2 stapte de Nederlandse topatlete uit de wedstrijd. “Het was een risico, maar ik dacht dat het wel goed zou komen.”

Ze dacht dus dat het goed zou komen en dat is precies ook de reden waarom de voortekenen voor buitenstaanders er best goed uit zagen. In aanloop naar de wedstrijd sprak Wilms vertrouwen uit en oogde ze relaxed: tegenover 3athlon sprak ze de ambitie uit om top tien te halen. Tijdens de wedstrijd lag ze perfect in de mix, tot ze in de laatste dertig kilometer fietsen ineens heel hard tijd en posities begon te verliezen. “Een paar weken geleden heb ik een slijmbeursontsteking in mijn heup opgelopen en die raakte halverwege het fietsen geïrriteerd. En ik raakte oververhit. Het was gewoon niet mijn dag.”

Wellicht had Wilms beter een streep door Kona kunnen zetten, maar dat is altijd achteraf. “Ik zat al al zo diep in de voorbereidingen, dan wil je het gewoon heel graag proberen. Twee dagen voor we naar Maui vlogen (zo’n anderhalve week voor de race, red.), had ik een cortisoneninjectie. Dat hielp. Het was de laatste weken vooral een kwestie van het lichaam zo goed mogelijk bij elkaar houden. Ik wilde dat niet openbaar maken, omdat ik dacht dat het zou lukken.”

Voor aankomend weekend staat Lotte Wilms op de startlijst van de T100 Wollongong. Of ze die race daadwerkelijk gaat starten, beslist ze later.