Met vol vertrouwen ging Marco van der Stel vanochtend van start bij de WTS in Abu Dhabi, zijn lichaam stond naar eigen zeggen ‘op scherp’ en lang draaide de Nederlander dan ook voor in de race mee. Een klein moment van onoplettendheid tijdens het fietsen, van ‘ontspanning’, kostte hem helaas een goede klassering. ,,Ik wilde heel even op adem komen. Heel even de druk van de ketel, maar dat bleek dus fataal. Een dure, maar goede les”, aldus Van der Stel die uiteindelijk als 42e finishte.
Voor Van der Stel begon de race nog zo goed. ,,Ik was aan de linkerkant van het deelnemersveld gestart en kwam daar in een soort rijtje met acht man te liggen. Niemand kwam daar weg. Het moment dat ze rechts van mij begonnen te knokken (om de posities, red.), kon ik met een versnelling aanhaken en kon ik er zelfs voorbij. Daardoor kon ik alle boeien netjes aan de binnenkant nemen en wat plekken goedmaken.” Uiteindelijk kwam Van der Stel dan ook rond de twintigste positie uit het water.
‘Op mijn tandvlees’
Op de fiets zat Van der Stel eerst nog in de eerste achtervolgende groep, maar na een paar kilometer vond hij de aansluiting met de kopgroep. ,,Het ging hard en ik had moeite om voorin de groep te komen. Daardoor kwam ik een paar keer op tien meter achterstand te rijden, maar op mijn tandvlees lukte het weer aan te sluiten.” Terwijl twee kilometer voor het einde van het fietsonderdeel een tweede achtervolgende groep ook aansluiting vond, vocht Van der Stel nog steeds voor zijn positie. ,,Het zou aankomen op het lopen. Heel even viel het stil en dus wilde ik op adem komen. Bij het opdraaien van een recht stuk kwam ik alleen tot de conclusie dat ik in laatste positie zat. Dit moment van ‘ontspanning’ kostte me ongeveer de race. Als één van de laatsten trok ik mijn hardloopschoenen aan.”
Nederlandse leeuwen
Van der Stel vocht nog voor wat hij waard was, probeerde een goed loopritme te vinden, maar slaagde daar naar eigen zeggen niet meer in. ,,Met het oog op de Mixed Team Relay van morgen heb ik de wedstrijd vervolgens uitgelopen en nu ben ik vastberaden morgen voor een top race te gaan. De Olympische kwalificatie is echt begonnen: de complete wereldtop staat hier aan de start. Het gaat loei- en loeihard en dan blijkt al snel dat even de druk van de ketel halen dus fataal is. Een dure, maar goede les. Nu het vizier op morgen, want dan veranderen wij Nederlanders meestal in leeuwen.”
