"Ik hoef niet onder de acht uur te eindigen, als ik maar win"
Marino, hoe zien jouw laatste 2 dagen voor de Ironman Austria (Klagenfurt) er uit?
Vandaag wordt het nog goed druk, morgen hopelijk iets rustiger. Straks de verzamelde pers te woord staan (in mijn beste Duits natuurlijk), daarna special interview voor ORF (TV Austria), later nog even langs bij enkele sponsoren voor een korte babbel. Als laatste nog wat trainen en vanavond word ik nog verwacht op de pastaparty.
Dus geen tijd om me te vervelen en veel na te denken en dat is misschien maar goed ook. Ik voel me goed en sterk en veel meer moet dat eigenlijk niet zijn.
Er staan hier bijna 100 Belgen aan de start van deze wedstrijd, zit jij daar voor iets tussen?
Het doet deugd om de grote Belgische opkomst hier ieder jaar nog te zien toenemen. Velen zijn hier om hun Belgjes aan te moedigen en bij te staan maar ook mijn entourage breidt ieder jaar nog verder uit. Sommigen spenderen er zelfs hun vakantie aan. Sponsors, familie, vrienden,…
De populariteit neemt met andere woorden toe?
Gisteren ging ik voor de eerste keer naar de Ironman Expo en ik moet zeggen dat de aandacht die ik hier krijg nog een pak toegenomen is in vergelijking met vorig jaar. Het blijft wel nog altijd leuk, ik heb er nog niet echt last van. Het enige wat wel opvallend is, men vraagt niet meer of ik weer ga winnen maar wel of ik onder die 8 uur kan gaan. Wie weet, geen idee. 8 uur lijkt me gigantisch snel en is ook niet zo belangrijk. Eerst proberen te winnen en dan zie ik wel waar die klok stopt.
Voorbeschouwing
Iedereen gaat er gemakshalve van uit dat Marino Vanhoenacker zondag voor de derde keer op rij de Iron Man van Oostenrijk gaat winnen, ook hijzelf. "Er zijn er hier een paar die in de krant een grote bek opzetten, maar ik vermoed dat die bot gaan vangen," klinkt Vanhoenacker zeer zelfverzekerd.
Dat zelfvertrouwen heeft een aantal redenen. Op training ondervond Bink zelf dat hij sterker is geworden dan vorig jaar. "Ik ben hier nu al ruim 2 weken in Oostenrijk, en op training gaan alle records eraan, zonder dat ik echt diep hoef te gaan. Ik voel dat ik net als twee jaar geleden een grote stap voorwaarts heb kunnen zetten, terwijl ik dat vorig jaar niet zo uitgesproken had."
Vanhoenacker reisde na zijn zege in Brugge meteen door naar zijn appartement aan de Wörthersee. "Je kunt toch niet beter zitten dan hier. Het weer is prachtig, al heeft het dan een paar dagen geregend. En ook het parcours leent zich veel beter tot doorgedreven trainingen."
Brugge is reden nummer twee van het optimisme van de Bruggeling. "Ik heb daar voor de vierde keer op rij gewonnen, maar de manier waarop was nog indrukwekkender dan bij de voorbije edities. Ik heb de kloof tijdens het fietsen nog groter kunnen maken, alhoewel ik mag veronderstellen dat de concurrentie toch ook sterker is geworden." Met Luc Van Lierde, Bert Jammaer, Frederik Van Lierde en Dennis Devriendt was die concurrentie trouwens niet mis.
Pover debuut
Het seizoen van Vanhoenacker loop quasi gelijk met dat 2007, al zijn de namen van de eerste wedstrijden veranderd. "Vorig jaar was Bradenton een tegenvaller, nu was dat het geval met Lissabon. Blijkbaar moet ik in die eerste wedstrijd nog wakker worden." De wake up call in Portugal kon tellen, want amper een week later werd Bink al tweede in Saint-Croix. "Alleen Craig Alexander, de nummer twee van Hawaii, bleef me daar voor. Maar een Faris Al-Sultan, toch ook al winnaar in Kona, hield ik daar ver achter mij."
Hawaii, ook in 2008 is dat het hoofddoel van Vanhoenacker. "Ik heb het al vaak gezegd, als ik niet zeker wist dat ik daar kon winnen, zou ik niet meer gaan." 2007 leverde hem een vijfde plaats op, een beter dan 2006. Vanhoenacker is dus opnieuw sterker, maar ook de andere toppers lieten al van zich horen. Alexander in Saint-Crois, McCormack in Frankfurt. Norman Stadtler, ploegmaat van Vanhoenacker bij zijn nieuwe Duitse team Dresdner Kleinwort, lijkt dan weer op de sukkel.
Drie op drie in Klagenfurt ?
Klagenfurt is de eerste grote afspraak van Vanhoenacker dit seizoen. Na zijn twee vorige zeges heeft hij er een reputatie gekregen. "De andere jongens zoeken gewoon andere wedstrijden op, omdat ze weten dat ik op dit parcours zo goed als ongenaakbaar ben. Dit is echt op mijn lijf geschreven."
Het grootste gevaar komt uit Britse hoek. Stephen Bayliss is een opkomend talent, die dit jaar al in Zuid-Afrika won. "In het verleden deed hij zeer veel Iron Mans, maar dit seizoen beperkt hij zijn wedstrijden. Hij zou wel eens kunnen mijn dichtste concurrent worden. De anderen, voornamelijk Oostenrijkers, zetten een grote bek op in de krant, maar die zullen zondag wel een toontje lager zingen. Allez, dat hoop ik toch," lacht Vanhoenacker.
Zijn grootste tegenstander lijkt hijzelf te worden. "Dat is altijd wel zo als je een Iron Man doet. Vorig jaar zat ik op een schema van 7u50min, maar kreeg ik een patat van de hitte. Iedereen gaat er nu ook vanuit dat ik eventjes onder die acht uur ga, maar dat zal toch wel van het weer afhangen. Ze voorspellen wel wat regen en zo, dus misschien lukt dat inderdaad. Nu, voor mij hoeft dat niet. Als ik maar win, dat is het enige wat telt."