Hij racete met lef en durf: Mitch Kolkman heeft zojuist een geweldig visitekaartje afgegeven tijdens de WTCS Abu Dhabi. Meerdere keren ging de Nederlander aan de leiding, maar tijdens het lopen was een aantal mannen net te sterk. Uiteindelijk noteerde Kolkman een nog steeds indrukwekkende twaalfde plaats. De wedstrijd werd gewonnen door favoriet Hayden Wilde. Namens Nederland stonden ook Gjalt Panjer en Ian Pennekamp aan de start. Zij werden 28e en 38e.

Tijdens het zwemmen gebeurde eigenlijk niet zoveel, maar het tempo lag wel ontzettend hoog. Toch bleef een grote groep redelijk samen, aangevoerd door de Australiër Matthew Hauser, die na 8:38 alweer klaar was met zijn 750 meter in het water. Vooral mooi om te zien was het dat niet alleen Mitch Kolkman er in een zesde positie en op slechts 9 seconden achterstand goed bij zat – zoals je dat eigenlijk verwacht van een goede zwemmer als de Nederlander – maar ook Ian Pennekamp: hij klom als zevende en op veertien seconden achterstand uit het water. Ook Gjalt Panjer kwam goed mee en mocht als dertiende naar zijn fiets; zijn achterstand was op dat moment negentien seconden.

Op de fiets ging het meteen hard en ontstond een groep bestaande uit vijftien man, die er alles aan deed om de mannen daarachter geen kans te geven aan te sluiten. Zo goed als Kolkman zwom, zo goed fietste hij ook: je moet het kunnen en durven, maar de Nederlander nam meer dan eens brutaal de leiding in de kopgroep en trok dan flink door, om zo een zo groot mogelijk verschil te forceren. Ook Panjer en Pennekamp zaten in deze kopgroep, maar na één van de vijf fietsrondes was hun voorsprong op een tweede grote groep, met daarin onder andere Hayden Wilde, Jonas Schomburg, Morgan Pearson en Antonio Serrat Seoane, slechts vijf seconden. Niet veel later vond deze tweede groep aansluiting en ontstond er dus een groot peloton.

Halverwege de twintig kilometer fietsen begon Wilde zijn concurrenten eens te testen door een versnelling door te voeren, maar niemand leek echt onder de indruk en de aanval kostte niemand de spreekwoordelijke kop. Zo’n vijf kilometer later volgde een nieuwe aanval en toen slaagde Wilde er, samen met Simon Westermann en Tjebbe Kaindl, wel in om een gaatje te pakken. Eén fietsronde voor het einde hadden ze een gaatje van zeven seconden te pakken en was er dus een serieus verschil ontstaan. Ondertussen zaten Kolkman en Panjer nog sterk in de grote groep achter de drie snelste mannen, maar moest Pennekamp een gaatje laten en had hij zo’n vijftien seconden ten opzichte van die groep verloren.

Op weg naar T2 reden de drie koplopers hard en goed kop over kop, maar nét voor de wisselzone werden ze toch opgeslokt door de groep en dus begonnen al deze mannen tegelijkertijd aan de afsluitende vijf kilometer lopen. Simon Westermann stoof als eerste uit de wisselzone, kort gevolgd door Vasco Vilaca en Hayden Wilde, maar in vierde positie was het Mitch Kolkman die opnieuw liet zien met niks minder dan een topklassering genoegen te willen nemen. De Nederlander gaf daarmee meer dan eens kleur en smaak aan de wedstrijd.

Sterker nog, in de eerste kilometer nam Kolkman opnieuw de leiding in de wedstrijd en voerde hij een kopgroep met wereldtoppers als Wilde, Vilaca, Hauser en Charles Paquet aan. Indrukwekkend, maar toen Wilde een versnelling plaatste, moeste Kolkman en Paquet er toch echt af – zij kwamen in een grotere groep daarachter terecht – en bleven er dus drie mannen vooraan over. Ondertussen was de tactiek van Wilde opvallend, die zigzaggend over de weg heen rende, van links naar rechts, waarschijnlijk om te voorkomen dat zijn concurrenten constant achter zijn rug uit de wind konden lopen.

Nog voor de helft van de run versnelde Wilde opnieuw en toen moest Vilaca er meteen af. Hauser daarentegen volgde sterk en dus ontstond er een mooie strijd tussen de Nieuw-Zeelander en Australiër. Ondertussen bleef Kolkman ook sterk doorlopen en verdedigde hij met hand en tand een geweldige tiende plaats. Met nog een kilometer te gaan was het Wilde die een laatste versnelling plaatste en die bleek onnavolgbaar voor Hauser. Daarmee liep de Nieuw-Zeelander naar de best mogelijke positie bij de seizoensopener; Wilde won de race in 48:21 en Hauser werd tweede op twee seconden achterstand. Vilaca legde beslag op het brons, achttien seconden na de winnaar.

Kolkman kon in de slotfase zijn tiende plaats niet verdedigen, maar finishte op een eveneens spectaculaire twaalfde plaats: hij gaf 52 seconden toe op winnaar Wilde. Panjer werd 28e op 1:37 minuut en Pennekamp 38e op 2:56 minuut.