Een vakantie is een mooie gelegenheid om een triathlonwedstrijd in het buitenland mee te pakken. Dat vindt althans Toine de Groot, die tijdens zijn vakantie in Florida spontaan deelnam aan het Amerikaans Kampioenschap Sprint Triathlon dat op 13 oktober werd gehouden. ,,En dat was hartstikke leuk om te doen.”
Op het moment dat De Groot uit Nederland vertrok, had hij nog geen idee dat het Amerikaans Kampioenschap tegelijk zou vallen met zijn bezoek aan Florida. ,,Ik wist niet van het evenement af, maar speelde wel met het idee om tijdens mijn vakantie aan een hardloopwedstrijd of iets dergelijks mee te doen”, vertelt De Groot. ,,In Florida kwam ik erachter dat er een sprinttriathlon plaatsvond en dat het ook nog eens het Amerikaans Kampioenschap zou zijn. Dat leek mij ontzettend gaaf, dus ik mailde de organisatie of ik mee mocht doen.” En dat mocht hij, weliswaar buiten mededinging.
Vanwege het extreem warme weer in Florida had zich blauwalg gevormd in het water en werd het uiteindelijk geen Sprint Triathlon waar De Groot aan deelnam, maar een Run-Bike-Run (2,5 km lopen – 18 km fietsen – 5 km lopen). ,,Dat was in mijn voordeel, want ik ben niet zo’n sterke zwemmer. Ik kom beter tot mijn recht in een Run-Bike-Run”, vertelt De Groot die ook nog eens vierde werd in de Age Group 40-44. Overall werd hij dertiende. ,,Ik ging als een speer en ben hartstikke tevreden met dit resultaat. Een week later kreeg ik zelfs een mailtje dat ik was geplaatst voor het WK in Lausanne, ze waren even vergeten dat ik buiten mededinging deelnam.”
(tekst gaat verder onder foto)
Zijn eigen fiets had De Groot niet meegenomen op vakantie, maar dat bleek geen probleem. ,,Ik had mijn triathlonpak meegenomen, maar mijn fiets dus niet. Die heb ik ter plekke gehuurd.” Hoewel De Groot een van de weinige buitenlandse atleten was die deelnam, was hij bij lange na niet de enige die met het vliegtuig was gekomen. ,,De één kwam uit New York, de ander uit Californië. Al die triatleten reizen duizenden kilometers om aan die wedstrijd deel te nemen. In Nederland kun je je niet voorstellen dat je zo ver moet reizen voor een wedstrijd.”
Het grootste verschil met Nederlandse wedstrijden dat De Groot noemt, is de uitgebreide briefing voorafgaand aan de wedstrijd. ,,Er werden allerlei strikte regels gesteld. Zo moest de rits van je triathlonpak helemaal tot boven dichtgeritst zijn, die mocht absoluut niet gedeeltelijk open staan. Ook werden we erop gewezen dat we niet op het gras mochten lopen, maar echt op het fietspad moesten blijven. Ik vond het een beetje betuttelend.”
Het is overigens niet zo dat De Groot iedere keer aan een wedstrijd deelneemt terwijl hij op vakantie is. ,,Triathlon neemt al veel tijd in beslag buiten de vakanties om, dus ik wil mijn gezin er niet teveel mee belasten. Gelukkig vonden ze het nu geen probleem en samen hebben we er een mooie dag van gemaakt.”
