In het Deense Odense op het eiland Fyn werd vandaag gestreden om de wereldtitel Triathlon Lange Afstand. Deze wedstrijd over een ‘O3’-afstand, met 3 kilometer zwemmen, 120 kilometer fietsen en 30 kilometer lopen, was het slotakkoord van het WK Multisports Festival deze week op Fyn, dat ook de WK’s Duathlon (korte en lange afstand), Aquathlon en Crosstriathlon in zich had.
Door deze afstand kozen zowel de toppers van de korte afstanden en de lange afstanden ervoor om hier hun krachten te meten.
In de mannenrace bij het zwemmen was dit gelijk duidelijk: lange afstandatleet Marko Albert uit Estland en voormalig Olympische afstandatleet Pablo Dapena uit Spanje kwamen nagenoeg gelijktijdig het water uit na 36:54. Op 15 seconden werden ze gevolgd door Amerikaan Thomas Roos en 4 seconden daarachter zat de Rus Nikolay Yaroshenko.
Op de fiets gaven Albert en Dapena niets op elkaar toe en bleven ze de hele 120 kilometer bij elkaar. Het gevaar voor deze twee koplopers kwam dan ook van achter, notoire hardfietser Ruedi Wild kwam nog als zesde uit het water maar zette zich na 90 kilometer op de kop om met een zo’n groot mogelijk voorsprong aan het lopen te willen beginnen. In zijn kielzog sloten de Italiaan Gulio Molinari, de Deen Mathias Lynso en de Fransman Kévin Maurel nog wel aan bij Albert en Dapena, maar konden niet mee met de ontketende Wild. Bij de wissel van fietsen naar lopen was de voorsprong van Wild opgelopen naar ruim 30 seconden op het achtervolgende vijftal.
Wild begon sterk aan het lopen, maar kon niet voorkomen dat de Spanjaard Dapena na 4 kilometer aansluiting bij hem kon vinden. Wild volgde de Spanjaard en tot kilometerpunt 10 liepen ze samen op, tot Wild het tempo niet kon volgen en Dapena verder uitliep. Dapena liep daarna souverein naar de winst in een eindtijd van 5:19:30, terwijl Wild 2:43 later de klok stopte. Als derde kwam de Est Marko Albert over de streep die een sterke tweede helft van het looponderdeel kende, maar bleef steken op 14 seconden van Wild.
(tekst gaat onder foto verder)
Bij de dames was er een sterke Deense vertegenwoordiging aanwezig met namen als Helle Frederiksen, Camille Pedersen, Michelle Vesterby en aanstormend talent Pernille Thalund. Zij konden voornamelijk tegenstand te verwachten van de Australische Annabel Luxford en de Chileense Barbara Riveros.
Na het zwemonderdeel vormde zich dan ook een gemêleerde kopgroep van vier: Frederiksen, Luxford, Pedersen en Riveros zaten binnen tien seconden van elkaar op de fiets en hielden elkaar het hele fietsonderdeel in het oog ondanks enkele pogingen hier verschil in te willen maken.
De echte beslissing viel op het loopparcours. Luxford zette zichzelf snel in gang, maar werd al vlug bijgehaald door Frederiksen die de race gecontroleerd als eerste kon uitlopen. De krachtsinspanning van Luxford aan het begin kostte haar ook de tweede plaats want al snel daarna werd ze voorbijgestreefd door de Chileense Riveros die dat volhield en daarmee tweede werd, Luxford werd derde.
