De hoop op meer spanning was groot bij veel triathlonfans en die hoop werd beantwoord; de finale om de eSports World Championships titel in Singapore werd zojuist een behoorlijk spannende, al was het maar omdat de grootste favorieten niet hun dag hadden en outsiders juist enorm sterk bleken. Uiteindelijk was het toch de grootste favoriet die er met de titel vandoor ging: de Britse Beth Potter. De Hongaarse Zsanett Bragmayer was de grootste verrassing van de dag; er stond geen maat op haar en zij pakte de dagzege.
Na eerdere wedstrijden in London en München werd zojuist dus gestreden om de eSports World Championships titel. Opnieuw moesten de finalisten 200 meter zwemmen, 4 kilometer fietsen en 1 kilometer hardlopen, drie keer met telkens een korte tussenpauze en in wisselende volgorde. Een verschil is dat er nu, in Singapore en in tegenstelling tot in London en München, in buitenwater werd gezwommen en niet zoals bij eerdere wedstrijden in een zwembad. Het fietsen en lopen werd nog wel via Zwift gedaan.
Heat 1:
Ook al kwam Jessica Learmonth als eerste uit het water – na 2:34 minuut – waren de verschillen klein en lagen eigenlijk alle tien dames vrij dicht bij elkaar. Er moest vervolgens een behoorlijk stuk gerend worden richting de fietsen en daar werden de verschillen iets groter. Sterker nog; vijf dames – waaronder de Nederlandse Barbara de Koning – verloren daar de aansluiting en dus bleven in de kopgroep alleen Learmonth, Georgia Taylor-Brown, Beth Potter, Sian Rainsley en Zsanett Bragmayer over.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Op de fiets stond er echter geen maat op Learmonth, die niks van haar achtervolgsters overliet en wegreed bij alles en iedereen. De verschillen waren dan wel niet enorm groot, ze kwam met een voorsprong van zeven seconden van de fiets, maar daarachter volgden de dames allemaal los van elkaar en dus was het duidelijk dat Learmonth een eerste tik had uitgedeeld. Potter was de eerste achtervolgster en dus werd de run op papier behoorlijk spannend, aangezien Potter bekend staat als één van de snelste loopsters binnen het vrouwenveld.
Potter deed er in de afsluitende kilometer hardlopen dan ook alles aan om de zeven seconden achterstand dicht te lopen, maar Learmonth hield uitstekend stand. Tot de laatste 150 meter dan, toen Learmonth ineens geblesseerd van de loopband afstapte en haar koppositie dus verloor. Potter pakte daarmee de overwinning in de eerste heat, gevolgd door Rainsley (+6 seconden) en Bragmayer (+9 seconden). De Koning kwam als zevende binnen op ongeveer twintig seconden achterstand. Learmonth was na afloop duidelijk. “Ik voelde me hartstikke goed, maar mijn heup blokkeerde volledig. Ik kon gewoon niet door.”
Tekst gaat verder onder afbeelding
Heat 2:
De tweede heat – waarbij eerst gelopen werd, daarna gefietst en afsluitend gezwommen – was het De Koning die brutaal van start ging en een klein gaatje pakte op de rest van het veld. Na haar kilometer lopen had ze dan ook een voorsprong van uiteindelijk één seconde op de eerste achtervolgster – Bragmayer – die op haar beurt direct gevolgd werd door vrijwel alle andere dames.
Op de fiets gingen Potter en Bragmayer er met z’n tweeën vandoor en konden de overige dames niet meer volgen. Het gat groeide tot ongeveer acht seconden. Tijdens de opvallend lange run richting het zwemwater liep Bragmayer weg bij Potter en zo pakte de Hongaarse een mooie voorsprong van uiteindelijk 9 seconden na het zwemmen. Taylor-Browne kwam als derde binnen, op 21 seconden achterstand. De Koning finishte als achtste en had 39 seconden achterstand.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Heat 3:
Na de eerste twee heats hadden Potter en Bragmayer exact dezelfde tijd en dus mochten de twee vrouwen tegelijkertijd van start in de strijd om de dagzege en de strijd om de wereldtitel. De eerstvolgende dame – Rainsley – moest twintig seconden wachten voor ze ook in het water mocht duiken en daarachter volgden met wisselende tussenpauzes de overige vrouwen.
Bragmayer deed er in het water álles aan om een gaatje te slaan op Potter. Logisch ook, in de wetenschap dat er daarna gefietst en gelopen moest worden, het favoriete onderdeel van Potter waarmee ze vrijwel altijd het verschil maakt in wedstrijden. Uiteindelijk was het verschil na 200 meter zwemmen drie seconden. Toen Rainsley met 24 seconden achterstand uit het water kwam, was al wel duidelijk dat de strijd alleen nog tussen de twee koploopsters zou gaan.
Op de fiets bleven Potter en Bragmayer bij elkaar. Taylor-Browne was inmiddels opgerukt naar een derde plaats en kwam met vijftien seconden achterstand van de fiets. Ze kwam op de fiets dus wat dichterbij, maar dat gat zou ze in de laatste kilometer lopen uiteraard niet meer goedmaken.
Tijdens de afsluitende run werd het écht spannend, toen Potter en Bragmayer zij aan zij liepen met een snelheid van ongeveer zeventien kilometer per uur. Potter leidde de run, maar Bragmayer kwam al snel en behoorlijk verrassend langszij. Potter keek even naar rechts, waar Bragmayer een paar loopbanden verder stond, leek het even niet te geloven maar moest toen onderkennen dat Bragmayer de dag van haar leven had.
Bragmayer liep dan ook naar een klinkende dagzege toen ze vier seconden voor Potter als eerste over de finish kwam. Die tweede plaats voor Potter was overigens meer dan genoeg om toch de wereldtitel te claimen. Taylor-Browne werd derde in het dagklassement, op ruim een halve minuut achterstand van Bragmayer. De Koning kwam als achtste over de streep, op 1:33 minuut achterstand.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Top tien eSports World Championships
Na wedstrijden in London, München en nu Singapore, is de einduitslag voor het WK eSports als volgt:
