7 seconden…
dat was wat ik tekort kwam voor een podiumplaats op het WK classic distance Powerman (15-60-7,5) in het Nederlandse Horst. Het eerste lopen verliep nochtans uitstekend. Ik doseerde goed en kon in 4de positie wisselen op amper een minuut achterstand op de kop van de wedstrijd en met ongeveer een halve minuut verschil op Joerie. Alles was dus nog mogelijk.
Helaas… de eerste ronde van het fietsen verliep niet optimaal. Blijkbaar speelde de val van vorig jaar toch in mijn hoofd. Hoewel het parcours een aantal belangrijke wijzigingen had ondergaan, bleef de doortocht door het centrum toch vrij technisch en ik durfde er dan ook niet voluit te gaan. Na 2 rondes sloeg mijn turbo toch aan en ik kon ik mij volledig geven zodat ik toch nog een 2de fietstijd realiseerde en ik nog zicht had op een podiumplaats. De vele aanmoedigingen van mijn supporters en vooral het nog goede gevoel in de benen maakten dat ik er bleef in geloven. Beetje bij beetje naderde ik op mijn 2 voorliggers, Ronnie Schildknecht en Joerie Vansteelant. Benny was toen allang zeker van zijn overwinning. Uiteindelijk strandde ik toch op een 4de plaats, op amper 7 seconden van een bronzen medialle (en slechts 17 seconden van zilver). Al bij al ben ik tamelijk tevreden over mijn wedstrijd en weet ik dat ik op goede weg ben om dit jaar nog mooie dingen te laten zien op de lange afstand.