De tweede editie van de Belman kreeg 82 helden aan de start op de volledige afstand. Slechts 59 haalden de finish. Met regelmaat gingen de hemelsluizen open boven Robertville en terwijl de temperatuur nauwelijks boven de 13 graden kroop, zorgde dat voor flink wat onderkoelde atleten. En dat leverde een aantal gesneuvelde toppers op. Zo stapte Dirk Baelus bij de tweede keer Francorchamps volledig onderkoeld uit. Terrence Olaria, die als eerste uit het water kwam en een tijdje aan kop fietste, had bij zijn debuut dan weer enorme pech. Hij reed drie keer lek en hield het voor bekeken.
Olivier Cardoen nam na de eerste ronde fietsen de koppositie over, maar thuisfavoriet Michael Louys kwam in het slot van de 180 km gevaarlijk dichterbij. Vervolgens speelden de twee haasje over tijdens de marathon, die bestond uit acht rondjes. De eerste drie ronden volgde Cardoen op vijftien seconden, de vierde ging hij vlot voorbij Louis en in de vijfde moest hij plots 1’40 toegeven op de Waal. Iets later stapte Olivier uit.
“Dit is een anti-climax. Ik had mijn voorsprong opgebouwd tot 11′ in het fietsen en verloor toch nog de wedstrijd. Het onweer en de koude waren mijn grootste tegenstanders, ” aldus de Club Shifting Gears manager.
Ook Maarten Seghers, die nochtans oprukte naar het podium, gaf er in de marathon de brui aan. “Het fietsen ging erg goed, ondanks de regen en de kou, maar in het lopen, kwam ik plots niet meer vooruit. Alles deed pijn en ik kon gewoon niet meer fatsoenlijk lopen. Als je niet eens 10 km per uur er uit kunt persen, dan is het over”, aldus een ontgoochelde Maarten.
En dus kreeg Mika Louys een vrijgeleide richting finish waar hij na 10u03 als nieuwe Belgische kampioen werd binnengehaald door een meute thuissuporters. Frans Lecry, de veertiger van TRIGT, pakte 55 minuten later de tweede plaats. Hans Raats werd, meer op karakter en doorzettingsvermogen dan op wat anders, derde in 11u04.
Michael Louys was uiteraard tevreden met zijn grootste overwinning ooit in zijn carrière. “Dit is super nadat ik hier vorig jaar tweede werd. De Belman doe ik voor eigen volk en het zijn die supporters die me vooruit gestuwd hebben. Ik schrok er uiteindelijk zelf van want Olivier Cardoen maakte het lang spannend. Het was superzwaar vandaag door de regen en de kou.” aldus Michael.
Bij de dames leek Lieve Paulus-Cappaert onbedreigd op weg te gaan naar de overwinning. De ex-Belgische kampioene op de volledige afstand moest haar afspraak met de geschiedenis echter nog even uitstellen. Ook zij raakte onderkoeld. “Als het lichaam niet meer mee wil, dan is de enige logische beslissing om te stoppen”, vertelde ze ons. “Ik had nochtans specifiek hier naartoe geleefd en getraind en in andere weersomstandigheden had het er heel anders uitgezien. Jammer, een gemiste kans, maar ik ben oud en ervaren genoeg om te luisteren naar mijn lichaam, en dat zei: stop!”
Zo ging Sueli Tillieux voor het tweede jaar op rij naar de Belgische titel. De NSTT-atlete pakte de zege in 12u56’25 en hield nog net genoeg over om de Nederlandse Annemieke Rademaker naar het zilver te verwijzen.
Op de halve triatlon was Benoit Bourguet de beste. Hij haalde het voor Hans Van den Buverie en Nico Huyberechts. Bij de dames was de Nederlandse Linda Van Vliet de snelste loopster. Zij remonteerde Marieke Blomme. De derde plaats was voor de jonge Erika De Coninck.
Om negen minuten over elf ‘s avonds kwam Ludovic Capelle als laatste over de streep. De ex-Belgische kampioen wielrennen bij de profs (2001) werd 59ste in 15u39’45 en verbeterde daarmee zijn tijd van Nice, waar hij dit jaar zijn debuut maakte op de volledige afstand. “En normaal had er meer ingezeten, maar in de tweede ronde werd het door de regen te glad en gevaarlijk, zeker op Francorchamps en de afdalingen die daarna volgden heb ik tegen een slakkegangetje afgelegd. Het lopen ging redelijk vlot en ik heb me hier goed geamuseerd”, aldus de Lentriac’er.
Het mindere nieuws kwam van Ann Derweduwen en een collega-triatleet. Beiden werden op het niet-verkeersvrije parcours aangereden door een auto, maar kwamen er gelukkig nog redelijk goed vanaf. Ann had een “kap” in haar elleboog en een lichte hersenschudding. De auto reed door. De twee atleten en een andere atleet, die getuige was, Denis Mahy, deden hun verhaal bij de politie. Of de drieste chauffeur nog gevonden is, is ons niet bekend…
Foto's: Ludo-Grafica.nl, meer foto's op http://www.oypo.nl/20AFB945EEFEBA19
