Australiërs Sam Appleton en Regan Hollioake hebben in eigen land Ironman Australië gewonnen. Beide atleten gingen gedurende de dag lang aan de leiding en wisten die situatie dus ook om te toveren tot een klinkende zege.

In het geval van Appleton begon de wedstrijd al meteen solo aan de leiding: na de 3.8 kilometer zwemmen had hij met een tijd van 47:10 minuut een voorsprong van bijna drie minuten op Steven McKenna en Henrik Goesch. Op de fiets veranderde er eigenlijk niks aan de voorsprong van Appleton, al werd hij aanvankelijk wat groter en rukten Mike Phillips en Tim van Berkel op naar de achtervolgende groep. Na vijftig kilometer had Appleton een voorsprong van meer dan vier minuten op zijn vier achtervolgers.

Ook na 100 kilometer zaten Phillips, McKenna, Van Berkel en Goesch nog steeds samen en waren ze vol in de achtervolging op Appleton, maar de koploper reed zo sterk, dat zijn voorsprong nog eens ruim een minuut groter was geworden. Dat was wel het moment dat dat een beetje begon te kantelen, want terwijl de achtervolgende groep uit elkaar viel, Benjamin Hill daar juist aansloot en er samen met Phillips vandoor ging, zag Appleton zijn voorsprong juist een beetje slinken. Zeker in de laatste kilometers ging dat hard en in T2 had Appleton nog 2:12 minuut op Hill en Phillips over. De andere mannen waren verder weggezakt, want Van Berkel, McKenna en Goesch volgden op meer dan zes minuten.

Tijdens de run werd het ineens spannend, toen Phillips vrij snel naar Appleton toe wist te lopen. Na tien kilometer was het verschil nog maar dertig seconden en na veertien kilometer sloot Phillips bij de koploper aan. Een paar kilometer liepen ze samen op, maar toen ging Phillips er ook nog eens vandoor, hopend op de overwinning. Ongeveer tien kilometer bleef Phillips aan de leiding lopen, al werd zijn voorsprong op de vasthoudende Appleton nooit groter dan een halve minuut. Sterker nog; na 28 kilometer sloot Appleton weer aan bij Phillips en vanaf dat moment liep hij ook meteen weer bij hem weg.

Appleton won de race in een tijd van 7:57:32. Phillips werd tweede in 7:59:19 en Hill werd derde in 8:01:51.

Vrouwenrace

In de vrouwenrace waren het Radka Kahlefeldt (52:46) en Regan Hollioake (53:04) die het snelst zwommen en een voorsprong van meer dan vier minuten op de overige vrouwen pakten. Met slechts zes vrouwen aan de start was een eerste verschil dus al gemaakt, al zou er nog genoeg veranderen. Aanvankelijk was het Kahlefeldt die in haar eentje wegreed en na 50 kilometer al een voorsprong had van meer dan twee minuten op Hollioake. Niet veel later zou Kate Gillespie-Jones voorbij gaan aan Hollioake en met nog zo’n vijftig kilometer te gaan, was het Kahlefeldt met een riante voorsprong van 3:36 minuut op Gillespie-Jones en meer dan vijf minuten op Hollioake. Blijkbaar was Hollioake daar niet zo content mee, want in de slotfase gaf ze eens flink gas en reed ze haar achterstand goed en zelfs naar een solo koppositie. In T2 had Hollioake een voorsprong van 1:12 minuut op Gillespie-Jones en 2:11 minuut op Kahlefeldt.

Wie nog had gehoopt op een spannende marathon, kwam bedrogen uit. Ook al bleven de verschillen in de beginfase redelijk gelijk en liep Kahlefeldt terug naar een tweede plaats, was het Hollioake die moedig stand hield en in de tweede helft van de marathon haar voorsprong nog aanzienlijk wist te vergroten.

Uiteindelijk won ze de race in 9:02:03. Kahlefeldt werd tweede in 9:10:59 en Gillespie-Jones derde in 9:15:45.

Er stonden geen Nederlanders aan de start.