,,Ik zat met smart te wachten tot het verzet zou worden”, aldus Tessa Kortekaas, op het moment de enige gekwalificeerde Nederlandse triatleet voor Ironman Hawaii 2020. Maar dat zal dus 2021 worden, zo bleek eerder deze week. Voor Kortekaas kwam de mededeling als een opluchting: ,,Voor deze wedstrijd wil ik sterker zijn dan ooit. Het moet de wedstrijd van mijn leven worden en dan wil ik ook gewoon een perfecte voorbereiding hebben. Die is er tot nu toe niet. Maar ik heb mijn slot, die pakken ze mij niet meer af. De wedstrijd komt er wel.” Kortekaas zat acht weken lang in volledige lockdown op Lanzarote. Ondertussen mag de atlete haar trainingen weer buiten de vier muren van haar huis afwerken en kan ze dus ook het zwemmen weer oppakken.
,,Na drie weken lockdown had ik door dat het nog wel lang ging duren”, neemt Kortekaas ons mee terug naar de beginfase van de coronacrisis. ,,Het was gewoon duidelijk dat het niet door zou kunnen gaan. Los van het feit dat in oktober misschien alles weer normaal is, zijn er amper wedstrijden geweest om je te kwalificeren. Hoe organiseer je een WK met de helft van het aantal gekwalificeerden? Ik zag dit wel aankomen.”
Motivatie: ‘Ik heb de knop omgezet’
Al zouden het uitstel van Hawaii, het wegvallen van alle wedstrijdplannen dit jaar en – als kers op de taart – een volledige lockdown voor een flinke deuk in je motivatie kunnen zorgen, Kortekaas traint onverstoord verder. ,,Ik ben eigenlijk niet echt gedemotiveerd geweest. Dat is ook omdat ik trainen gewoon leuk vind, het is mijn leven. Natuurlijk voelde ik mij de eerste week wel ‘shit’ en vroeg ik mij af waarom ik mezelf nog suf zou trainen op de Tacx, maar ik heb de knop omgezet. Ik kan chagrijnig gaan doen, maar dan worden het lange dagen en lange weken. Daar schiet je niets mee op.”
Daarbij probeert de atlete niet teveel stil te staan bij de omvang van het probleem. ,,Ik probeer niet teveel na te denken over hoe groot deze ellende is. Misschien, als je er logisch bij nadenkt, is het wel onmogelijk dat er in september of oktober wedstrijden zijn, maar ik hou er vertrouwen in dat het wel zo is.”
Toch plannen maken
Daarom heeft Kortekaas na veel uitstel en afgelastingen toch weer invulling gegeven aan haar agenda. ,,Ik zou Utah (Ironman St. George, red.) doen op 2 mei, maar deze is verzet naar 19 september.” Utah en Kona zouden daarom niet te combineren zijn, vertelt Kortekaas: ,,Maar die optie is nu weer open.” Eigenlijk traint Kortekaas dus het hele jaar richting Utah, want terwijl deze race nu weer lonkt aan de horizon, onderbrak ze ook haar schema richting 2 mei niet toen de wedstrijd wegviel. ,,Ik heb doorgetraind richting die wedstrijd alsof hij wel plaats zou vinden en daarna een rustperiode ingelast. Ik heb nu dus twee weken vrij gehad, zoals altijd na een grote wedstrijd. Dan train ik wel, maar doe ik alleen waar ik zin in heb. Het plan is nu om weer naar Utah in september toe te trainen.”
Frustraties
Gelukkig kan dat trainen in ieder geval weer buiten. En in tegenstelling tot andere mensen, mag Kortekaas als topsporter de hele dag trainen en ook buiten haar eigen gemeente. Sporters die dit voorrecht niet genieten, moeten hun trainingen beperken tot bepaalde dagdelen en hun eigen gemeente. ,,Het kromme is – en dat is frustrerend voor sporters – dat kleine restaurants en cafés open mogen en je daar met maximaal tien personen aan tafel zit. Je mag ook vrienden opzoeken, de hele dag door. Maar je mag dus niet op de fiets stappen en naar de andere kant van het eiland fietsen. Dat is raar en frustrerend voor iedereen die lekker wil sporten en niks verkeerds kan doen.”
‘Ik trapte mij een ongeluk’
Frustraties waar Kortekaas gelukkig geen last van heeft en ook ergernissen aan haar indoortrainer behoren tot het verleden. ,,Ik heb zo’n ouderwets ding, dat ik mezelf het ‘schompes’ moest trappen om aan mijn watts te komen.” Zwift races waren dan ook geen optie voor de atlete. ,,Dat heeft geen zin, ontdekte ik al snel. Ik trapte mij een ongeluk. Laat mij maar lekker een schema doen. Ik werd al gefrustreerd genoeg van het feit dat ik de wattages in mijn schema niet kon trappen, terwijl dat op de weg prima gaat”, lacht Kortekaas die dus opgelucht is om weer gewoon op het asfalt haar kilometers weg te trappen. Gelukkig voelt alleen het zwemmen wat onwennig na deze lange lockdown, want naast een indoortrainer voor het fietsen had Kortekaas ook een loopband tot haar beschikking.
