Tine Deckers heeft afgelopen weekend de Ironman 70.3 Ierland gewonnen. Met een tijd van 04:24:35 was ze sneller dan Eimear Mullan (Ierland; 04:42:03) en Natalie Barnard (VK; 04:56:50). Tine won in juni van dit jaar al de Ironman Nice. Nu voegt ze dus haar eerste titel op de halve afstand aan haar palmares toe.
Teamgenoot Bruno Clerbout (04:01:16) behaalde een knappe vierde plaats bij de mannen. Jan Van Berkel (Zwitserland; 03:54:35) klopte Terenzo Bozzone (Nieuw-Zeeland; 03:54:36) in de sprint voor de overwinning. Mike Aigroz (Zwitserland; 03:59:51) werd derde.
Tine Deckers begon aan de wedstrijd met een solide zwemprestatie (30:18), ondanks een chaotische start. Ze moest enkel Barnard (27:48) voor laten gaan. Dat Tine haar goeie fietsbenen mee naar Ierland had gebracht, werd al snel duidelijk. Al in de eerste kilometers nam ze de leiding over, om dan een voorsprong uit te bouwen van maar liefst 15 minuten. De halve marathon werd zo bijna een formaliteit, maar toch liep Tine nog door om uiteindelijk meer dan 17 minuten voor Mullan te eindigen.
Ook Bruno Clerbout begon aan de wedstrijd met een uitstekende zwemtijd (25:47). Hij kwam slechts één minuut na Bozzone (24:49) en Van Berkel (24:51) uit het water, samen met Potrebitsch en Aigroz. Die posities bleven min of meer behouden in het fietsen, tot Bruno in de laatste kilometers wegfietste van Potrebitsch en Aigroz. Hij kon dan ook in derde positie beginnen lopen met 3:30 achterstand op de Nieuw-Zeelander en de Zwitser. Van Berkel en Bozzone bleven echter buiten bereik en Aigroz bleek vandaag de snellere loper. Zo eindigde Bruno op een verdienstelijke vierde plaats.
Tine Deckers was uiteraard heel tevreden met haar eerste zege in de halve Ironman: “Ik wilde echt winnen vandaag en als dat dan lukt met een ruime voorsprong, is dat extra fijn. De wedstrijd begon nochtans met de nodige verwarring. Het was helemaal niet duidelijk naar welke boei we moesten zwemmen en de helft van de atleten ging de andere kant uit. In die zin was mijn tijd goed genoeg, ook omdat we in de zee zwommen. In het fietsen voelde ik dat mijn benen nog moe zijn van mijn hoogtestage van de afgelopen weken in Font-Romeu, maar ik heb toch goed kunnen rijden. In de halve marathon heb ik ondanks mijn voorsprong stevig doorgeduwd, vooral met het oog op de Ironman Hawaï. Dankzij dit mooie resultaat kan ik nu met een goed gevoel tien dagen rusten om dan te beginnen aan mijn laatste zware trainingsblok voor Hawaï.”
Bruno Clerbout keek met gemengde gevoelens terug op een sterke wedstrijd waarin hij het podium net miste: “Als er één ding is waar ik een hekel aan heb, dan is het die vierde plaats. Ik weet wel dat ik met dit deelnemersveld vooraf zou getekend hebben voor dit resultaat. Uiteindelijk heb ik maar drie sterke atleten, waaronder twee specialisten in de halve afstand, voor moeten laten gaan. Maar als atleet wil je na een sterke wedstrijd toch dat podium halen. Voor de rest heb ik mijn opdracht goed volbracht. Ik heb heel goed gezwommen en vooral sterk gefietst. Ik heb echt hard gepusht en steeds de leiding gevoerd op de fiets. Dat heb ik wel moeten bekopen in de halve marathon. Ik kon nog wel verder lopen, maar niet harder. Uiteindelijk was het een goeie training voor Hawaï, wat het doel was van deze reis naar Galway. We zitten op schema voor Kona, dat is de voornaamste les na drie weken stage in Font-Romeu en deze wedstrijd.”
