Triatleet Wouter Duinisveld over de Trihartlon, zijn donorhart en gezondheid

Na een moeilijke tijd is het mooi om Wouter Duinisveld weer te zien genieten van triathlon; al helemaal zoals hij dat vorige week samen met zijn familie deed tijdens de Trihartlon. ,,Met mijn gezondheid gaat het de goede kant op, ik ben eigenlijk weer stabiel en kan nu ook weer allerlei sportieve dingen ondernemen. Dat doet mij goed”, vertelt hij over dit licht aan het einde van de tunnel. In Duinisveld zijn 29^e levensjaar – toen hij net begon aan triathlon – werd zijn hart getroffen door een virusinfectie. Na een onzeker jaar kreeg Duinisveld het meest waardevolle cadeau: een nieuw hart. Met deze nieuwe hartslag behaalde hij later alsnog zijn grote doel: het finishen van een Ironman. We spraken met hem over zijn verleden, de Trihartlon, de afgelopen maanden en de toekomst.

,,Ik ben altijd heel sportief geweest. Op mijn 29^e had ik de ambitie om ooit een keer een Ironman te volbrengen.” Aan deze droom hield Duinisveld vast. Zelfs toen zijn leven kort hierna volledig op zijn kop kwam te staan: ,,Terwijl ik in voorbereiding was en mijn eerste triathlonervaring opdeed, kreeg ik een virusinfectie op mijn hart. Dat virus verwoeste mijn hart. Uiteindelijk dusdanig dat ik zonder nieuw hart niet verder kon leven. Een jaar later heb ik een transplantatie ondergaan en met die transplantatie heb ik weer de kans gekregen om te sporten, een gezond leven te leiden en ook mijn triathlondroom te verwezenlijken. Team4Talent en Guido Vroemen hielpen mij daarbij.” In 2014 was het zover en bereikte Duinisveld – onder begeleiding van sportarts Vroemen dus – de finish van Ironman Frankfurt. Een droom die uitkwam. Maar daarmee was het zeker niet klaar: ,,Tot op de dag van vandaag ben ik verknocht aan de sport. Behalve dat ik het leuk vind is het voor mij een manier om mijn lijf gezond en sterk te houden.”

(tekst gaat verder onder foto)

De Trihartlon
De sport houdt Duinisveld niet alleen gezond en sterk, maar zorgt ook voor leuke familie-uitjes. Zeker vorige week in Emmeloord, waar Duinisveld samen met zijn vrouw en kinderen deelnam aan de tweede editie van de Trihartlon. ,,Het was waanzinnig leuk. Ik heb dit vorig jaar ook met de kinderen gedaan, die waren toen nog zo klein, die hadden nog geen zwemdiploma’s. De oudste nu wel: dus nu konden we voor het eerst helemaal samen de triathlon afleggen. Ik was zo’n trotse vader – dat ben ik altijd – maar helemaal tijdens die dag.” Met deze laagdrempelige familie triathlon wordt uiteraard geld opgehaald voor de Hartstichting, waar Duinisveld ambassadeur van is. ,,De kinderen krijgen van mij wel het één en ander mee van wat ik doe; hoe ik met sport bezig ben en in het leven sta. Dit is voor hen ook de kans daar een keer aan te ruiken en behalve te sporten zich ook in te zetten voor het goede doel. Mijn zoontje zei nog: ‘is dit geld dat we ophalen om een nieuwe Nintendo te kopen of gaat dat ergens anders naartoe’”, lacht Duinisveld. ,,Dan hebben we uit kunnen leggen dat het voor een stichting is die zich inzet tegen hart- en vaatziekten. Zij kennen inmiddels mijn verhaal ook als hartpatiënt. Zo kan ik mij, behalve alleen, nu ook met het gezin inzetten om iets terug te doen. Tegelijkertijd kunnen we genieten van een sport die mij veel gebracht heeft.” Het resultaat van de inzamelingsactie mag er zeker zijn: zo haalden de 400 deelnemers bijna 32.000 Euro op.

Naast het plezier van deze succesvolle actie beleefde de familie sowieso een mooie dag: ,,Mijn zoontje heeft genoten van het openwaterzwemmen: hij vond het hartstikke leuk.” Tijdens het fietsen haakten Duinisveld’s vrouw en dochter aan: ,,Fietsen doen we als gezin wel vaker. Dat hoefde niet op twaalf meter afstand, dus we konden gewoon in een treintje rijden. Met het lopen hebben we min of meer hand in hand gelopen. Dat ging uitstekend. Helemaal toen ze het blauwe finishkleed zagen. Toen zeiden we ‘ga het laatste stukje maar zo hard als je kunt’. Dat was helemaal geweldig”, vertelt Duinisveld trots.

(tekst gaat verder onder foto)

Medicatie en pacemaker
Na veel ziekenhuisbezoeken kan Duinisveld dus weer doen wat hij zo graag doet: sporten. De problemen van de afgelopen maanden ontstonden door wat wisselingen in medicatie en de komst van een pacemaker. ,,De afgelopen maanden heb ik wat geëxperimenteerd met medicatie. Dat ging niet helemaal goed. En ik heb sinds anderhalf jaar een pacemaker. De instellingen daarvan luisteren vrij nauw. Bepaalde instellingen moeten dan aan of uit of gevoeliger of minder gevoelig. Daar zijn we nu wel uit, maar dat duurde best lang. In ieder geval in mijn geval, maar ik ben zelf ook heel kritisch op de mogelijkheden van het systeem ten opzichte van mijn wensen als mens. Ik vraag veel van de technici om mee te denken: ‘waar zit nou mijn kwaliteit van leven en hoe kan de pacemaker mij ondersteunen’. Dat in plaats van ‘alleen’ er te zijn voor de standaard levenssituaties, dat is nou eenmaal niet voldoende voor mij. Dan moeten we dus wel eens buiten de box denken.”

‘Ik blijf kritisch en ik stel de vraag wel’
Het zijn ingewikkelde apparaatjes die uiteraard van levensbelang kunnen zijn. ,,Het werkt heel knap”, vertelt Duinisveld. ,,De nieuwe pacemakers gaan alweer verder. Die zijn bij wijze van spreken met een bluetooth verbinding aan je telefoon te verbinden. Het mooiste zou zijn als ik er ooit één heb waar een soort van sportstand op zit. Dat je je trainingen begint en je je hartslag op een bepaald niveau kan zetten”, vertelt Duinisveld met een lach ,,Ik blijf in ieder geval kritisch en ik stel de vraag wel. Wie weet komt het er ooit.”

Nieuwe doelen 
Nu het gelukkig weer goed gaat met Duinisveld ontstaan er automatisch nieuwe sportieve doelen. ,,Ik ga over twee weken de Mont Ventoux beklimmen op de fiets, voor een ander goed doel: stichting Hartendroom. Daarnaast is mijn ambitie om volgend jaar een halve marathon te lopen in het voorjaar, voor de Hartstichting op de fiets naar Parijs te gaan en een 5150 (Olympische triathlon, red) te doen in Duitsland. En uiteindelijk is mijn grote hoop en ambitie om in 2021 mee te doen aan de Wereld Transplantatie Spelen op het onderdeel triathlon, dat dan voor het eerst is. Daar hoop ik aanwezig te zijn. De komende jaren wil ik gewoon lekker fit zijn, gezond zijn, sporten en mooie dingen doen. Maar vooral dus mij gezond en fit voelen zodat ik er ook voor mijn familie, mijn vrienden en werk kan zijn.”

Vanwege het grote succes zal er volgend jaar weer een Trihartlon georganiseerd worden. Op de website zal nog bekend gemaakt worden waar deze plaats zal vinden.

De Trihartlon in beeld gevangen door de familie Duinisveld: