Luc:Wel, ik ben een beetje verrast. Ik had dit niet verwacht. Bedankt iedereen die op mij gestemd heeft! Ik voel me eindelijk terug triatleet. Ik boek terug wat resultaten. Daarom misschien deze titel.
Hoe kijk je terug op het seizoen 2006?
Luc:Ik kom van heel ver terug. Ik had en heb nog steeds enorm veel respect voor Jan Olbrecht, die me toen begeleide. Maar in het hele team was de motivatie zoek. De "drive" was er niet meer, er waren geen resultaten meer. Ik heb eind 2005 een zware knoop moeten doorhakken. Mijn zoon Andrew moest in Antwerpen zijn voor een zwemwedstrijd. Ik belde naar Paul Van den Bosch en vroeg hem of ik na die wedstrijd bij hem kon langskomen. Hij verschoot enorm dat ik bij hem kwam aankloppen. We hebben samen de laatste 3 jaar overlopen. De schade was enorm groot. Maar hij geloofde er in dat ik nog terug naar de top kon geraken. Maar het ging 2 jaar duren. 2006 was dan ook een overgangsjaar. Het seizoen begon met een 12e plaats op de Ironman 70.3 in Californië. Het enige doel daar was met plezier aan de wedstrijd komen. Het resultaat wat niet belangrijk.
In de Ironman van Lanzarote ben ik heel diep moeten gaan voor de 7e plaats. De laatste 4km heb ik op automatische piloot gelopen. Ik kan me van dat stuk niks meer herinneren, ik was van de kaart. Vlak voor Hawaii had ik te kampen met een stressfractuur. Ik heb de looptrainingen sterk moeten terugvoeren. Dat had natuurlijk gevolgen voor de wedstrijd, maar ik heb uitgedaan op karakter. Al bij al was die 16e plaats zeker niet slecht.
Wat zijn je doelen voor 2007?
Luc:Nu zaterdag vertrek in op stage naar Lanzarote. Ik begin het seizoen terug met de Ironman 70.3 in Californië op 31 maart. De lat ligt nu een pak hoger. Dit jaar telt het resultaat. Ik ga voor een top-5. Daarna is het de Ironman van Lanzarote. Daar ga ik voor top 3. Ik doe ook weer mee aan de triathlon door Brugge. Maar die valt amper 2 weken na Lanzarote. Ik denk dat ik te weinig snelheid ga hebben om met streekgenoot Marino te kunnen kampen.
Maar dan gaan we wel terug serieus aan die snelheid werken, want ik start op het BK OD triathlon in Vilvoorde. En uiteraard, de belangrijkste wedstrijd wordt uiteraard weer de Ironman van Hawaii, de wedstrijd der wedstrijden. Lanzarote is fysiek de zwaarste, Maleisië is de warmste, maar Hawaii is mentaal toch wel de zwaarste.
Heb je nog een nieuwjaarsboodschap voor de lezers?
Luc:Zorg dat je de sport doet omdat je het graag doet. Zorg dat je plezier aan je trainingen blijft hebben. Ik ben nu aan mijn 18e jaar triathlon bezig. Ik heb mentaal in diepe dalen gezeten. Ik heb met tegenzin aan wedstrijden gestaan of zelfs wedstrijden op het laatste afgezegd. Maar ik heb ongelooflijk veel respect voor "de amateurs", de niet-beroepssporters. Zij gaan 8u per dag werken en gaan voor en na het werk trainen. In de winter met een lamp op hun fiets, door regen en wind. Waarom? Omdat ze het graag doen. Ik heb alle dagen tijd om te trainen. Maar ik probeer nu naar een wedstrijd te gaan als "amateur". Niet amateuristisch, maar gewoon met de gedachte : "ik doe dit, omdat ik dit graag doe!!!"
Jolien:Nee, helemaal niet. Ik was vorige week op stage met het No-Limit-team. Ik wist niet eens dat de 2e ronde al bezig was. Ik stond sprakeloos toen je me opbelde.
Deze titel is dus een nieuwjaarscadeau. Heb je nieuwjaar gevierd?
Jolien:Ja. Normaal ben ik niet zo zot van uitgaan. Maar op nieuwjaar wel. Ik ben met mijn beste vriendin en nog enkele vrienden naar de Carefut geweest in Waregem
Hoe kijk je terug op 2006?
Jolien:Wel, ik zit nu op de topsportschool. Stijn Goris is onze trainer. Het klikt enorm goed. Hij voelt me perfect aan, ziet direct als er iets scheelt. Hij heeft me dit jaar heel veel zelfvertrouwen bijgebracht. Hij is meer dan alleen trainer, hij is ook een heel goeie coach.
De beste wedstrijd voor mezelf vond ik het BK in Geel. Ik haalde daar een 2e plaats bij de D-23
Wat brengt 2007?
Jolien:Ik wordt 18, dus ik verlaat de jeugd-series en start dit jaar bij de junioren. Het staat voor mij nog niet vast wat ik van wedstrijden ga doen. Momenteel is het vooral trainen.
Nog een laatste vraagje: hoe voelt het om in de armen van Mister Luc Van Lierde te liggen?
Jolien:Het is een grote meneer. Iedereen kent hem als 'de man die Ironman van Hawaii 2 keer heeft gewonnen' en ik vind het een eer om eventjes in zijn armen te liggen 🙂
