Hij staat bekend als de beste (triathlon)fietser van dit moment: Cameron Wurf. In 2017 en 2018 zette hij de snelste fietstijd op Hawaii neer, waarbij hij in 2018 zijn eigen parcoursrecord van 2017 alweer wist aan te scherpen met 3:48 minuut. Om zijn ontwikkeling te bestuderen bekijken we al zijn fietsgegevens van Ironman Hawaii.
Afgelopen Ironman Hawaii was voor de Australiër anders dan andere jaren, aangezien hij dit keer voor het eerst op geen enkel moment in de wedstrijd op kop reed. Al zou dit kunnen wijzen op een slechtere fietsvorm, bewijzen zijn gegevens het tegendeel. Wurf behaalde dit jaar – ondanks een langzamere fietstijd – verreweg zijn beste finishpositie tot nu toe: een vijfde plaats.
Wurf’s Kona debuut in 2015 als Age Grouper
In Wurf zijn eerste jaar op Kona – in 2015 als Age Grouper – behaalde hij een fietstijd van 4:30:04. Met deze tijd was hij de snelste van alle Age Groupers, maar zijn doel om sneller te zijn dan alle pro’s werd niet behaald. Door problemen met zijn vermogensmeter zijn er helaas geen wattages beschikbaar van deze race. De snelste tijd die dag werd neergezet door Sebastian Kienle met een split van 4:25:53; 4:11 minuut sneller dan Wurf. Met dank aan een betere uitrusting, triathlon specifieke trainingen en een nieuwe fietspositie, zou het er over twee jaar heel anders uit moeten zien.
En zo geschiedde: Wurf verbrak het fietsparcours record van Normann Stadler in 2017
Twee jaar later keerde Wurf terug naar het eiland, dit maal als pro. Op 6:42 minuut afstand kwam Wurf uit het water. Halverwege het fietsen had hij het gat samen met Kienle en Lionel Sanders dicht gereden. Later verliet hij dit groepje en zo wisselde hij als eerste naar het lopen. Met een tijd van 4:12:54 verbrak Wurf het elf jaar oude fietsrecord van Stadler, dat stond op 4:18:23. Over 180 kilometer sloeg zijn hart gemiddeld 157 slagen per minuut met een maximum van 174. Dit is interessant wanneer we het vergelijken met 2018, waar hij een iets lagere hartslag had en een veel snellere tijd. De omstandigheden waren dat jaar ook wel beter. Correcte wattage gegevens zijn er helaas niet uit 2017.
Nog een record jaar in 2018
In het ‘recordjaar’ van 2018, onder genot van de volgens velen beste omstandigheden ooit op Hawaii, verbeterde de Australiër zijn fietstijd van 4:12:54 naar 4:09:06 uur. Met een snellere fietstijd dan het voorgaande jaar bestormde Wurf wederom als eerste de tweede wissel. Tijdens zijn snelste rit – waarmee hij niet eens bijzonder tevreden was, zo verklaarde hij achteraf – trapte hij een gemiddeld vermogen van 296 watt en behaalde hij een gemiddelde snelheid van 43,5 km/u.
Sterke fietsers bij elkaar in 2019
Als we deze gegevens naast die van 2019 leggen, wordt al snel duidelijk dat het gemiddeld vermogen, net als de gemiddelde cadans, nagenoeg gelijk is aan 2018. Het feit dat Wurf desondanks ruim vijf minuten langzamer was, is waarschijnlijk een gevolg van een andere wedstrijddynamiek en zwaardere omstandigheden. Afgelopen editie zaten alle sterke fietsers direct na het zwemmen bij elkaar, waardoor Wurf moeilijker los kwam van zijn grootste concurrenten op de fiets: Kienle, Sanders en Joe Skipper. Ook de wind heeft uiteraard invloed gehad. Dit is te herleiden uit de lagere gemiddelde snelheid van 42,5 km/u ten opzichte van de 43,5 km/u in 2018. Daarentegen is de maximum snelheid juist hoger door dezelfde wind die de klim richting Hawi – het keerpunt – zwaarder maakte en voor voordeel zorgde tijdens de afdaling die daarna volgde. Zo reed Wurf op zijn hardst in 2019 81,7 km/u; dat is zijn hoogste maximum snelheid op Hawaii ooit.
Het voordeel van fietsen in een groep: 280 om 239 watt
Tot aan het keerpunt trapte Wurf een gemiddeld vermogen van 311, terwijl daar op de terugweg ‘slechts’ 280 van over bleef. Een interessant detail is ook dat Boris Stein – die de snelste fietstijd van die dag neerzette, maar niet finishte – een gemiddeld wattage van 239 trapte op de terugweg. Dit geeft wel aan dat óf Stein een fietspositie heeft die opvallend goed werkt óf dit geeft een indrukwekkende indicatie van hoeveel kracht je bespaart door op tien meter afstand in een groep te fietsen. Het zal ongetwijfeld meerdere oorzaken hebben, maar legaal stayeren zal hoogstwaarschijnlijk het zwaarst wegen.
Beste eindresultaat en stijgende lijn
Ondanks een langzamere fietstijd zette Wurf dit jaar met een vijfde plaats zijn beste prestatie neer. In 2017 werd Wurf zeventiende en in 2018 negende. Voor het eerst leek Wurf te vertrouwen op zijn aanzienlijk betere loopvorm. Dit jaar legde hij dan ook ruim duizend kilometers meer af in looptrainingen dan voorgaande jaren. Het harde werk werd beloond met een marathon van 2:55:03. Dit was maar liefst 11:15 minuut sneller dan in 2018 met een dus nagenoeg gelijke inspanning op de fiets. In 2017 legde de Australiër de marathon af in een tijd van 3:19:28. Behalve de grote verbetering in marathontijden ontwikkelen ook Wurf’s finishtijden zich positief. Van 8:20:29 in 2017, naar 8:10:32 in 2018 en 8:06:41 in 2019.
Wurf hoopt volgend jaar op meer hulp van Kienle
Als we deze gegevens bekijken, lijkt het er op dat we de komende jaren nog veel mogen verwachten van de atleet. Hij hoopt dan wel op een beetje support van concurrent Kienle, blijkt uit onderstaande reactie op een Instagram post van de Duitser, waarin hij schrijft: ,,Soms zou ik willen dat ik op zonne-energie werkte.” Wurf reageert scherp: ,,Dat zou ik ook wel willen… Misschien dat je mij dan kan helpen achtervolgen.” Waarin hij verwijst naar afgelopen Ironman Hawaii, waarbij Kienle voornamelijk voordeel genoot van het vele kopwerk van Wurf.
