De parcoursverkenning maakte reeds duidelijk dat het met alle waarschijnlijkheid een zeer ruime kopgroep zou worden. Een redelijk vlak fietsparcours, met het grootste deel op en af is nu eenmaal niet echt in het voordeel van ontsnappingen op de fiets. Ideaal eigenlijk voor mezelf, indien ik na het zwemmen tenminste mee zou zijn.
Eenmaal de wolken verdwenen waren was er best wel een aangenaam temperatuurtje, en konden de 77 atleten zich klaar maken voor de line up. Line up was volgens de internationale rankings, maar toch kreeg ik een erg hoge startnummer, namelijk 49. Ik had me de dag voordien hier reeds wat druk in gemaakt, want er stonden atleten zonder ranking voor mij, wat op zich toch wat vreemd was vermits ikzelf wel over een ranking beschik. Uiteindelijk werd ik vlak voor ze de atleten positie gingen laten kiezen toch nog naar voren gehaald door Enrique Quesada, en kon ik als 19de positie gaan kiezen.
Al de grote namen kozen een plaatsje aan de rechterkant van de ponton en dus volgde ik hun voorbeeld. De gebruikelijke "Take your marks" werd gevolgd door het geluid van de hoorn en weg waren we! Mijn start ging vlot en aan de eerste boei passeerde ik rond een 20ste à 30ste positie, wat zeker goed was. Stilaan verloor ik toch wat terrein en na de passage over land, halfweg de 1,5km zwemmen, waar ik nog een 10 plaatsen voor Marc en Lander passeerde werd het er niet beter op. Misschien dat ik door de passage over land uit mijn ritme raakte, of het "dolfijnen" vlak voor ik aan land kwam toch iets te intensief was. Ik merkte het zelf ook wel en kon me nog tijdig herpakken toen ik merkte dat ik alleen op een 5 meter achter een heel grote groep lag. De groep breekt altijd wel ergens, en hier was het dus aan het gebeuren. Ik herpakte me en kon terug aansluiten bij die groep en kwam uit het water met Marc vlak voor mij. Marc was tijdens de tweede ronde dus heel wat plaatsen opgeschoven.
Mijn wissel verliep erg vlot, zo zat ik nog voor Marc op de fiets, en er vormde zich al snel een groepje. Een aantal atleten knapten zeer veel werk op terwijl ik mezelf eerder wat spaarde en slechts sporadisch eens overnam. De snelheid zat er wel degelijk in en ons groepje raapte meerdere kleine groepen op.Zo werd er een erg ruime kopgroep van 50 man gevormd, een scenario dat vooraf dus al te verwachten was. In deze groep zaten Marc en ikzelf, Lander die eigenlijk niet ver achter ons uit het water kwam was niet mee, en beleefde naar eigen zeggen een mindere dag.
Het fietsen in deze groep was echt zot, ik heb weinig ervaring met zulke grote peletons, en ik voel me er dan ook niet helemaal op mijn gemak. Op zo'n kampioenschap wil iedereen vanvoor in de groep postvatten, dus probeerde ik ook wat op te schuiven. Maar telkens ik vanvoor geraakte kwam er opnieuw een golf atleten op de andere rijstrook voorbij geschoven om zich vooraan te nestellen. Naarmate we de wisselzone naderden kwam de snelheid steeds hoger te liggen. Ik probeerde op het einde nog wat op te schuiven maar het verliep toch niet allemaal zo vlot.
Ik kwam de wisselzone uit ergens halfweg de groep, en kon al snel wat nederlanders en portugezen voorbij lopen. Marc zag ik ook op zo'n 10tal meter voor mij met de eersten meelopen. Het tempo tijdens de eerste loopronde lag hoog en ik ging hier ook niet te zot doen. Ergens vreesde ik dat er nog een hele golf van atleten me voorbij ging komen, maar al snel was het toch duidelijk dat ik bij de betere van het pak hoorde. Ik voelde me goed en besloot in de tweede loopronde het gat met Marc te dichten, ik liet mijn kompanen achter en schoof op tot bij Marc. Dit ging zeer vlot, maar ik geraakte ook niet meer weg bij Marc, geen probleem want we liepen rond een 10e plaats, wat zeker niet slecht was. Tegen het einde van de derde ronde kreeg ik het echter zwaar en moest ik Marc en nog enkele andere atleten opnieuw laten gaan. De rest van de belgische delegatie, die verspreid over het loopparcours ons aanmoedigingen toeriepen zorgden ervoor dat ik niet helemaal stil viel. Die steun was echt welgekomen, en maakt soms wel een verschil.
Ik finishte dus als 16de, wat mijn beste resultaat ooit is op een EK triathlon, en ben daar zeker tevreden mee. Ik heb ook nog twee jaar te gaan in deze categorie, en zal dus ook nog wel de kansen krijgen om het nog beter te doen.
Normaal gezien hing aan een top 16 op het EK een WK selectie vast, hier reken ik dan ook op. Een WK deelname lijkt me echt super, ook al omdat de wedstrijden voor elite ook in Hamburg plaatsvinden, en wat is er meer inspirerend en motiverend dan de absolute top in uw sport aan het werk te zien. Jezelf meten met de wereldtop van je categorie is natuurlijk ook wel een uitdaging. Ik zal er de komende maand dan ook alles aan doen om in Hamburg sterk voor de dag te komen.
foto's Maarten De Bolster
