Ontgoochelende 12de plaats in Kortrijk
Voor het eerst ging op 9 juli een Triatlon-Superprestige door in Kortrijk, en dan sta ik natuurlijk aan de start of wat dacht je? Het beloofde een open wedstrijd te zijn met de afwezigheid van enkele sterke atleten maar met een opvallend sterk team van TriGT.
Bij gebrek aan sterkere zwemmers, was ik meteen goed van start en zwom ik 600m op kop. Even daarna pakte Joeri Tielemans de koppositie over en zat ik na het keerpunt pas in 5e positie. Ik heb me niet verder geforceerd om naar voor te zwemmen en heb deze posite behouden tot de 1500 m.
Tijdens het fietsen kregen we meteen een kasseistrook voorgeschoteld. Net voor de groepering ging de Fransman Bourgia er op kousevoeten alleen vandoor. Ik probeerde hem terug in te halen en even later sloot Hoeyberghs aan bij de groep. Even later demarreerde Koen en kon ik niet voldoende reageren op z’n grote versnelling. De voorsprong van de 1ste en de 2de was echter nog beperkt en Koen kon het gat ook niet meteen dichtrijden. Na een tijdje moest ik echter passen. In de dan 4-koppige groep met ondermeer Meulenberg viel het tempo beetje stil. Ik voelde dat het fietsen te traag ging voor mij en wist dat de koplopers uitliepen en dat ze na mij ook niet stil stonden. Ik nam daarom na 25 km tijdens de afdaling een kleine voorsprong. Echter moest ik 5 km verderop mijn wanhoopspoging om alleen voorop te rijden staken en werd ik weer ingehaald. Na de 43,5 km hadden we 2’50 verloren op de twee koplopers en bleken we slechts 1’20 voorsprong te hebben op een ruime 2e peloton, wat te weinig is voor mij.
In het lopen moest ik m’n medecompagnons vrij vlug laten gaan. Het was voor mij dan vooral nog een kwestie van de schade te beperken. Maar al na 1 ronde van 3,5 km kwam een echte rasloper me voorbijgerend. En daarmee bedoel ik natuurlijk mijn teamgenoot Karel Pardaens. Even later kwam ook Stephane Haezebrouck me voorbij lopen en nadien volgden er nog meerdere. In de laatste 500 m kon ik Kurt Preem nog enigszins volgen maar ik moest hem in de spurt laten gaan. Uiteindelijk werd ik slechts 12e.
Hier had meer ingezeten moest ik met de twee koplopers mee voorop gefietst hebben.Dan had ik een 4e of een 5e plaats kunnen halen. Maar ik heb me dus in het begin van het fietsen laten verrassen. Of kwam ik gewoon wat te kort? Dat laatste durf ik echter te betwijfelen aangezien ik nog veel marge over had in het fietsen en dus nog fris begon aan het looponderdeel
Nog een positief punt is dat ik geen last heb gehad van m’n geopereerde knie. Mits nog wat extra looptrainingen hoop ik dus op de volgende SP in Vilvoorde een veel betere prestatie te kunnen neerzetten.
groeten
Karel
