Wedstrijdverslag triathlon Brugge (Mieke Smet)

In een groot vrouwelijk deelnemersveld vrouwen (er stonden maar liefst 70 vrouwelijke atletes aan de start) was het uitkijken naar de prestaties van Joke Coysman, Mieke Suys, Tracy Looze, Inge Vancauwenberghe, Marjolein Truyers en last but not least, Mieke Smet.

Sinds enkele weken is het fietsen voor Mieke (haar zwakke punt) sterk verbeterd. Ondanks haar weerstand om grotere volumes te malen (100 km, dat kan ik niet…; 80 km op zwaar heuvelend, is te zwaar voor me…) maar nadien toch met een goed gevoel deze trainingen af te malen stond Mieke aan de start van deze prachtig georganiseerde wedstrijd.

Aan de zwemstart kwam Mieke plots met het idee om zonder wetsuit te zwemmen. Na alle voor- en nadelen te bekijken hebben we dan besloten om dit zonder te doen. Het was ‘maar’ 1000m en het water was warm genoeg (19°C) wat zwemmen zonder wetsuit gemakkelijk zou toelaten. Ook het geklungel met de wetsuit van de voorbije wedstrijden zat nog in haar hoofd en aangezien er voor ons meer voor- dan nadelen waren voor Mieke om zonder wetsuit te zwemmen hebben we dit dan ook beslist. Het zou nadien tactisch de beste keuze zijn die we konden maken.

De vrouwen mochten met de mannen profs starten (het was in waves) en Mieke had zich vooraan bij de mannen gelegd. Niet dat ze de snel startende mannen zou kunnen volgen, zeker zonder wetsuit, maar alle beetjes helpen. Ze kon zich goed handhaven bij de top-10 mannen, gevolgd door Joke Coysman en Mieke Suys. Na een 500m kon Mieke een klein gaatje slagen op Joke en na 1000m kwam Mieke licht afgescheiden uit het water, gevolgd door deze 2 dames. De volgende dame kwam pas 1’30" later uit het water.

Het uitdoen van de wetsuit moest niet dus was het snel de fiets op (met rekkertjes!) maar dan was er toch weer iets dat roet in het eten gooide: de gesp slipte door de schoen en kwam volledig los. Als Mieke tegenslag kan hebben in haar wissels, dan zal ze het ook hebben. Hier moet nog iets aan gedaan worden. Ik zal een stoppertje naaien op haar schoen zodat dit niet meer kan gebeuren.
Toen gebeurde een droomscenario, Mieke werd bijgehaald door Joke Coysman en Mieke Suys, maar moest niet lossen en vond zelfs op sommige momenten dat deze 2 vrouwen te traag gingen naar haar zin. Het fietsen was met de spreekwoordelijke 2 vingers in de neus. Misschien had Mieke achteraf gezien iets meer initiatief mogen tonen in het fietsen maar het ging zo goed en ze zat in de kop van de wedstrijd. Ze had iets te veel twijfels over haar eigen capaciteiten. Volgende keer, trappen verdomme…

Op km 30 kwam Marjolein Truyers (van waar kwam die???) over deze 3 vrouwen gevlogen. Deze 4de jaars studente geneeskunde zat midden in haar blok en moest blijkbaar een hoop frustraties kwijt. Joke moest aanzetten om mee te gaan en Mieke Suys deed geen moeite om mee te gaan. Deze laatste gaf geen goede indruk en Mieke ging op en over Mieke Suys op zoek naar deze 2 dames. Zonder problemen kwam ze terug en afgetekend kwamen deze 3 vrouwen: Marjolein Truyers, Joke Coysman en Mieke (Smet) in de wisselzone. Binnen de 20" liepen deze 3 vrouwen in de bovenvernoemde volgorde de wisselzone uit.

Het vermoeden dat Marjolein Truyers stil zou vallen was groot, ze had immers een schitterend fietsnummer achter de rug en weinig kunnen trainen door haar blok. Vrij snel was er dus een gewijzigde positie en liep Mieke in 2de positie na een ontketende Joke Coysman. Joke die een internationale carrière ambieert (topsportstatuut in het leger) ging aan de haal en liep schroeiend hard. Ze zouden haar nooit meer terugzien.
Uit de achtergrond echter kwam lange-afstandsspecialiste Inge Vancauwenberghe opzetten en op km 5, na de eerste doortocht, was het duidelijk dat deze Inge over Mieke zou lopen. Toch heeft Mieke ook sterk gelopen maar het mocht niet zijn.
Slotbeschouwing: Mieke maakt een enorme sprong voorwaarts, mede door de intensievere fietstrainingen. Ze moet nu verder werken aan haar fietscapaciteiten en nog intensievere wissels oefenen. Vandaag waren het allemaal superlatieven voor haar.
Einduitslag: