Een virtueel evenement vraagt om een andere voorbereiding dan een normaal evenement, vindt Zach Bitter. Als ultrarunner die recent een succesvolle poging deed om het 100 mijl record (160 kilometer, red.) op de loopband te verbreken, weet hij er alles van. Met een gemiddeld tempo van 7:18 minuut per mijl – ongeveer 4:33 minuut per kilometer – schreef Bitter het wereldrecord in 12:09:15 uur op zijn naam. Daarmee verbrak hij het in 2019 gezette record van de Canadese Dave Proctor (12:32 uur). De huidig wereldrecordhouder deelt zijn ervaringen met Triathlete en geeft tips om de perfecte virtuele race te realiseren.

Zenuwen onderdrukken

,,In de week voorafgaand aan een evenement probeer ik mijzelf met niet-fysieke maar mentaal uitdagende dingen bezig te houden, dat houdt mijn gedachten weg bij de zenuwen”, vertelt Bitter over zijn voorbereiding in de laatste dagen. Al train ik beduidend minder de laatste dagen in aanloop naar een wedstrijd, liep ik wel een paar keer een aantal kilometers op wedstrijdtempo om te oefenen hoe die laatste kilometers van de wedstrijd zouden voelen. Het geeft mij het gevoel alsof ik het al een paar keer heb gedaan voor mijn eerste poging”, legt Bitter uit die voor zijn 100-mijl poging nooit meer dan 30 mijl aaneengesloten op een loopband aflegde.

‘De poging opdelen in blokken helpt mij’

Bitter deed er tijdens de wedstrijd alles aan om zijn gedachten ervan te weerhouden af te dwalen richting vragen als ‘hoe ga ik het 100 mijl volhouden terwijl ik pas op mijl 20 ben’. ,,De poging opdelen in blokken die goed te overzien zijn, helpt mij. Mijn strategie was om verschillende tempo’s te lopen rondom mijn streeftijd, zodat ik niet te lang op eenzelfde tempo hoefde te lopen. Het zorgde ervoor dat ik ernaar uitkeek om mijn tussendoelen gedurende de dag te voltooien.”

Visualisatie

Door middel van visualisatie had Bitter zijn wedstrijd in zijn hoofd al wel honderd keer beleefd, en dat helpt. ,,Het vermindert de omvang van de dag”, vertelt hij. De beleving van tijd tijdens een wedstrijd is een stuk langzamer dan op een normale dag, maar als ultraloper weet Bitter onderhand goed hoe zijn hoofd werkt. ,,Toen ik nog vijf uur voor de boeg had, focuste ik mij op hoe weinig vijf uur is als je het vergelijkt met een trainingsweek van twintig uur en alle tijd en energie die het kost om je op zo’n poging voor te bereiden. Wanneer ik nadenk over raceday, visualiseer ik mij hoe ik er op welk moment tijdens de dag voor zou willen staan en hoe ik mij uiteindelijk zou voelen als ik een sterke prestatie neerzet.”

Voor- en nadelen van 100 mijl lopen op een loopband

Bij het aangaan van zo’n extreme uitdaging op een loopband komen een aantal voor- en nadelen kijken. ,,Het fijne is dat je constant in een omgeving bent waar je bekend mee bent”, reageert Bitter. En het is praktisch: ,,Je hoeft niet te reizen en na te denken over waar je gaat slapen en eten.” Het gemis van alle zaken die normaal gesproken voor je geregeld zijn, kan er echter inhakken. ,,Er is geen support vanuit een organisatie, vrijwilligers en medische hulp. Mentaal probeerde ik mezelf eraan te herinneren dat het verder gewoon een evenement was net als alle anderen.” Gelukkig voor Bitter hoefde hij het niet allemaal alleen te doen: ,,Het was heel fijn om hulp van mijn vrouw – zelf ook fervent ultraloopster – te krijgen gedurende de dag.”

Mentale blokkades

Hoe goed je je ook voorbereid, uiteindelijk winnen de negatieve gedachten het altijd een keer van je goede voornemens en grote doel tijdens een wedstrijd, weet ook Bitter. Maar dan hoef je er nog niet aan toe te geven. ,,Er zijn absoluut limieten, maar meestal wanneer je dit soort gedachten krijgt, is het iets waar je jezelf doorheen kan strijden. Met ultramarathons of triathlons ben je vaak juist het meest trots, en behaal je de beste prestaties op de dagen waarop je jezelf door deze mentale blokkades heen vocht. Met dit gegeven en met behulp van visualisatie vooraf aan een evenement herken je deze momenten makkelijk en weet je hoe je moet reageren wanneer ze ontstaan.”