,,Ik heb deze deca duathlon deels gedaan om te bewijzen dat ik dit kan. Nu weten mijn vrienden en ikzelf dat het niet alleen een droom was, maar dat ik werkelijk kans maakte om het Wereldrecord op alle ultra triathlon afstanden te verbreken. Daar ben ik blij om en tot nu toe is dat voor mij voldoende.” Volgens zijn oorspronkelijk plan zou Adrian Kostera in 2023 honderd Ironman’s in evenveel dagen volbrengen, maar met een kleine Kostera op komst, parkeert hij dit doel voorlopig in de ijskast. Om toch aan zichzelf en zijn omgeving te laten zien dat hij er toe in staat zou zijn, volbracht Kostera de afgelopen week een deca duathlon, oftewel: tien duathlons. In 230 uur tijd liep de atleet 120 kilometer, fietste hij 1800 kilometer en liep hij afsluitend nog eens 422 kilometer.
,,Eigenlijk zou ik 26 oktober naar Colmar in Frankrijk gaan voor een quintuple triathlon, maar vanwege corona werd dit afgelast. Ik had de vakantie met het team al gepland en een camper gehuurd. Alles was klaar voor de wedstrijd, dus in plaats van die race besloot ik zelf iets anders in Nederland te organiseren. Maar, omdat ik geen zwembad kon vinden waar ik veertien uur non-stop kon zwemmen, heb ik het zwemmen ingeruild voor rennen en er een deca duathlon van gemaakt.”
‘Ik ben meteen een route uit gaan tekenen’
Toen Kostera op een vrijdagmiddag te horen kreeg dat zijn oorspronkelijke plan niet doorging, zat hij eigenlijk geen moment bij de pakken neer. ,,Ik ben vrijdagavond en nacht meteen met een plattegrond een route rondom Nederland uit gaan tekenen. Ik wilde voor de 1800 kilometer fietsen eerst rondom de landsgrenzen rijden en daarna nog een tweede ronde binnen Nederland. Op het eind wilde ik de tien marathons ook dwars door Nederland rennen, langs alle grote steden. Maar helaas heb ik na de eerste fietsronde van 1300 kilometer moeten besluiten om de rest in de buurt van huis te rijden. Ik merkte dat het teveel tijd kostte en dat de route mij vaak niet goed leidde, waardoor ik niet hard kon fietsen. Vanuit het noorden richting Venlo had ik ook nog eens 400 kilometer lang tegenwind. Dat was heel zwaar. Ook vanwege de zwangerschap van mijn vrouw besloten we dat het beter is als ik de rest in de buurt van huis zou fietsen.”
‘Dat is extremer en moeilijker’
Slechts twee uur per dag zocht Kostera zijn kampeerbed op voor de hoognodige rust. ,,Ik ben blij om te zien dat ik 22 uur kan blijven bewegen op twee uur slaap”, lacht de atleet. ,,Weinig slapen is natuurlijk nooit fijn, maar na twee uur slapen kon ik mij wel weer terugvechten in de race.” Kostera had ervoor kunnen kiezen om tien dagen lang iedere dag een Long Distance duathlon te doen, maar in plaats daarvan plakte hij liever alle afstanden achter elkaar: ,,Eén duathlon per dag vind ik te makkelijk, dus ik wilde het graag ‘continu’ doen; dat is extremer en moeilijker.”
230 uur en een recordtijd
In totaal had Kostera dus 230 uur nodig om deze extreme uitdaging te volbrengen. ,,De eerste 120 kilometer heb ik in veertien uur gerend, daarna heb ik vijf dagen gefietst en in nog eens vier dagen het hardlopen afgerond.” Dat laatste deed Kostera in een recordtijd en dat terwijl hij tussendoor nog wat andere afspraken op de planning had: ,,Het laatste onderdeel had ik ook kunnen doen in drie dagen, maar de laatste dag had ik veel afspraken; ik moest naar de dokter en mijn vrouw was jarig. Ik heb bijna een dag gewacht voordat ik aan de allerlaatste marathon begon. Ook tijdens het fietsen heb ik nog een pakketje opgehaald op het postkantoor en ben ik langs de apotheek gegaan”, vertelt hij met een lach.
Moeilijke momenten
,,Er zijn twee momenten die ik mij goed kan herinneren, waarop ik het echt zwaar had. Dat was de eerste dag toen ik de hele tijd tegen de wind in fietste. Ik had verwacht dat ik inclusief slapen 25 kilometer per uur gemiddeld kon rijden, maar door de wind en de navigatieproblemen werd dat vijftien per uur. Dat was heel moeilijk. Ik deed de hele tijd mijn best en was constant nat van het zweet, maar toch ging ik niet hard genoeg. In Lelystad had ik ook een moeilijk moment. Ik had daarvoor goede wind vanachter en dacht dat ik mijn gemiddelde kon verbeteren. Maar toen ik Lelystad binnenkwam, had ik een uur nodig om de stad weer uit te komen. Ik was het toen echt even zat.”
2020: Een jaar vol uitdagingen
Hoe langer je op de fiets zit, hoe groter ook de kans dat er eens iets misgaat en dat heeft Kostera geweten. Twee keer crashte hij tijdens zijn rit. ,,Ik heb overal schaafwonden en mijn fiets is kapot. Ik zag ook even geen mogelijkheid om mijn fiets te maken toen ik van Arnhem naar Nijmegen fietste. Ik kon toen alleen nog maar in een licht verzet rijden.” Voorlopig heeft Kostera in ieder geval alle tijd om daarvan te herstellen, want met een baby op komst is het even afgelopen met de extreme uitdagingen. Na dit jaar 100 marathons in 100 dagen te hebben gelopen, de langste duathlon ooit volbracht te hebben én twee keer 24 uur hard te lopen, beschouwt Kostera 2020 als een geslaagd jaar.