Onder een strak blauwe lucht werd in het Zuid-Afrikaanse Port Elisabeth het Afrikaanse kampioenschap Ironman geracet. Het startveld werd door de pro-atleten bestempeld als ,,wereldkampioenschap-waardig,” wat dan ook een felle strijd opleverde. Helaas werd het een wedstrijd met een zwarte rand, nadat twee Zuid-Afrikaanse age-group atleten tijdens het zwemonderdeel in moeilijkheden waren geraakt en later in het ziekenhuis overleden.
Door de onstuimige weersomstandigheden werd het zwemonderdeel verkort van 3800 naar 1600 meter, wat zorgde voor razendsnelle finish-tijden. Een ontketende Ben Hoffman wist de race voor de derde keer te winnen nadat hij vorig jaar met een stress fractuur zijn hele seizoen in het water zag vallen. Hoffman bleef met een tijd van 7:34:20 Nils Frommhold en Michael Weiss zes en acht minuten voor. Bij de vrouwen wist Lucy Charles-Barclay de race te winnen in 8:35:32 met ruim vijf en krap acht minuten voorsprong op Frades en Watkinson.
De snelste zwemmer bij heren was Josh Amberger, hij rondde de 1600 zwemmeters in exact 25:00 minuten af. Amberger had daarmee een gaatje geslagen van ruim een halve minuut naar zijn eerste achtervolgers, waaronder Tim Don Gulio Molinari en Nils Frommhold. Podiumkandidaten Ben Hoffman en David Mcnamee keken tegen een achterstand van ruim een minuut aan.
(tekst gaat verder onder de foto)
Bij het fietsen werd gelijk orde op zaken gesteld. Al binnen dertig kilometer ontstond er een ‘kopgroep’ met negen heren, waaronder Amberger, Molinari, Don, Frommhold, en Hoffman. Lange tijd bleven deze atleten bijelkaar, maar na 120 kilometer gooide de Duitser Andreas Dreitz de knuppel in het hoenderhoek: hij reed naar de kop en trok goed door. Twee atleten moesten de groep laten rijden, terwijl Tim Don in de remmen moest knijpen wegens mechanische problemen. Achter deze groep bleek Michael Weiss de enige die het tempo bij kon houden. In de laatste twintig fietskilometers toonde Hofmann dat hij zijn kaarten bij het fietsen goed gespeeld had, en wist in die relatief korte afstand anderhalve minuut weg te rijden.
(tekst gaat verder onder de foto)
Na 180 kilometer fietsen kwam Hoffman dus als eerste in de wisselzone aan, gevolgd door de vier atleten die nog over waren van de originele kopgroep: Amberger, Frommhold, Clavel en Dreitz. Een geloste Eneko Lianos volgde op bijna vier minuten, met de snelste fietser Weiss op zijn hielen. De race voor het podium lag nog volledig open. Hoffman gaf zijn achtervolgers echter geen sprankje in de eerste halve marathon, hij vergrootte zijn voorsprong nog enige seconden op Frommhold. De rest van het veld moest langzaam meer tijd toegeven op Hoffman. De snelste loper achter nummers één en twee: Michael Weiss. Eén voor één haalde hij de atleten voor hem in. Na de eerste halve marathon lagen Dreitz, Clavel, Amberger en Frommhold nog goed in de race, maar in de tweede helft van de marathon begonnen de verschillen op te lopen. Na 26 kilometer had Hofmann zijn leiding nog verder uitgebouwd naar ruim 3 minuten op Frommhold, terwijl Weiss het hele pak had ingehaald en op een derde positie liep. Na dit punt bleven de posities gelijk, maar de onderlinge afstanden werden groter. Hoffman liep met de snelste marathontijd van 2:39:18 naar de zege, in een totaaltijd van 7:34:20 uur. Frommhold volgde op krap zes minuten, Weiss werd op acht minuten derde.
Hoffman na de race: ,,Na afgelopen jaar kwam ik hier met een vuur van binnen. Je weet het natuurlijk nooit met een Ironman, maar ik had een goede voorbereiding. Ik wilde een goede prestatie neerzetten en dat is vandaag gelukt. Ik was hongerig om te lijden; toen mn lichaam nee zei, zei ik ja. Het resultaat is beter dan ik verwachtte, en ik ben er heel blij mee!”
(tekst gaat verder onder de foto)
Bij de dames begon de tweestrijd tussen Lucy Charles-Barclay en Lauren Brandon al in het water. Gezamenlijk zwommen ze de 1600 meter in 25:21 minuten, nauwelijks langzamer dan de snelste man. Hiermee zwommen ze echter wel het gehele damesveld op ruim vier minuten achterstand.
Het fietsonderdeel reden de dames eveneens gezamenlijk. De voorsprong op de rest van het veld werd hierbij alleen maar groter en groter, op één atlete na. De Duitse Anja Ippach reed langzaam maar zeker naar de twee dames toe, terwijl de rest na 73 kilometer fietsen al een achterstand van meer dan 11 minuten goed te maken had. Na iets meer dan 100 kilometer fietsen kreeg Ippach de twee leiders in zicht en ging erop en erover om een zo groot mogelijk voorsprong te krijgen voor het lopen.
(tekst gaat verder onder de foto)
Ippach wist in totaal een voorsprong van 3:15 minuten bijelkaar te trappen op Brandon en Charles-Barclay., terwijl de rest van het veld meer dan vijftien minuten achterstand opliep. De voorsprong van Ippach op haar twee achtervolgsters verdween echter als sneeuw voor de Zuid-Afrikaanse zon. Binnen tien kilometer liep Charles-Barclay het gat naar Ippach dicht en snelde haar voorbij. Brandon leek te veel energie op de fiets te hebben verspild en liep meteen achterstand op, maar kwam langzaam maar zeker wel dichter bij Ippach. In de eerste helft van de marathon leek de wedstrijd vooral tussen de drie koploopsters te gaan, maar Gurutze Frades en Annah Watkinson maakten een ware opmars. Na 23 kilometer liep niet Ippach of Brandon op de tweede positie, maar Frades leidde de achtervolging op Charles-Barclay. Drie kilometer later had ook Watkinson het koppel ingehaald en liep op een derde plek.
Charles-Barclay had genoeg voorsprong om veilig naar de winst te kunnen lopen, rustig aan deed ze dat echter niet. Met een marathon van 2:59:33 liep ze naar een totale tijd van 8:35:32, ruim vijf minuten voor Frades en krap acht minuten voor Watkinson. Frades was met een looptijd van 2:52:42 de snelste loper van de dag bij de dames.
Tijdens de live uitzending op Facebook werd bekendgemaakt dat helaas twee atleten zijn overleden na het zwemonderdeel. Het gaat om een 63-jarige triatleet uit George, Zuid-Afrika en een 58-jarige triatleet uit Durban, Zuid-Afrika. Zij kregen het tijdens het zwemmen moeilijk en werden door de medische dienst naar het ziekenhuis afgevoerd, maar verdere hulp kon niet meer baten.
Ironman laat in een persbericht weten dat ze de families en vrienden van de atleten zal blijven steunen: “It is with great sadness that we confirm the death of two race participants at the IRONMAN African Championship. Our condolences go out to the family and friends of both athletes, whom we will continue to support.”
