Waar Nederlandse triathlonfans wellicht hadden gehoopt op een oranje feestje tijdens Ironman Cairns – ook wel het Asia-Pacific Championship – ging dat helaas niet door toen Els Visser gisteren, een dag voor de wedstrijd, liet weten niet te starten wegens een blessure aan haar been. ,,Ik moet slim zijn en geen ergere blessure riskeren.” De wedstrijd werd afgelopen nacht (lokale tijd, red.) bij de vrouwen gewonnen door Amelia Watkinson en bij de mannen door Max Neumann
Visser baalde ongetwijfeld van haar afzeggen, maar lijkt zich er op social media ook weer niet al te druk over te maken. ,,Geen nummer 33 dit jaar”, schrijft ze bij een filmpje waarin ze haar startnummer kapot knipt. ,,Het was een lastige beslissing, maar ik heb besloten om morgen niet te starten bij Ironman Cairns. Ik heb last aan mijn been en ik was al de hele week aan het twijfelen over of ik moest starten of niet. Ik wil geen ergere blessure riskeren die me voor langere tijd zal hinderen. Natuurlijk ben ik er morgen wel, zal ik naar jullie kijken en supporteren”, richtte ze zich gisteren nog tot de overige atleten.
Spannende strijd vrouwen, beslist in slotkilometers
Langs de kant kon Visser in ieder geval genieten van een spannende vrouwenrace. Terwijl de Nieuw-Zeelandse Amelia Watkinson als eerste uit het water kwam, was het de Australische Sarah Crowley die na iets meer dan 53 minuten de perfecte aansluiting hield. De Australische Renee Kiley kwam een kleine minuut later terug op het droge, maar vond op de fiets al snel de aansluiting met de twee snelste zwemmers terug. Na ongeveer 125 kilometer had Crowley er echter genoeg van en reed ze bij Kiley en Watkinson weg. Ze wist haar voorsprong op te bouwen tot ruim drie minuten, maar verloor die in het zicht van de wisselzone toch weer en zo gebeurde het dat de top drie dames nagenoeg gelijktijdig met elkaar wisselden.
Tijdens de run was het aanvankelijk opnieuw Crowley die het initiatief nam en een voorsprong van bijna 2:30 minuut op Watkinson pakte, terwijl Kiley meer moeite had met het tempo en veel meer minuten verloor. Halverwege kantelde het wedstrijdbeeld echter en was het Watkinson die aan een inhaalrace begon. Met nog vijf kilometer te gaan kwam Watkinson zelfs langszij om in de slotkilometers nog ruim een minuut voorsprong te pakken. Zo claimde Watkinson na 9:20:39 uur de winst, kwam Crowley 1:25 minuut later als tweede over de streep en pakte Kiley – die in de slotkilometers ook weer tijd goedmaakte – het brons op 3:18 minuut.
Beeld mannenrace kantelt ook tijdens marathon
Bij de mannen ging de winst naar de Australische Max Neumann, die na 8:13:09 uur over de finish kwam. Direct vanaf de start zat Neumann lekker in de wedstrijd en in de voeten van de snelste zwemmer, de eveneens Australische Josh Amberger, kwam hij na iets minder dan 46 minuten uit het water. Ook landgenoot Alexander Polizzi had op dat moment nog aansluiting. Op de fiets veranderde er lange tijd niks aan deze situatie en bleven de drie koplopers samen, tot Amberger iets na het 90 kilometer punt de gashendel opendraaide en bij zijn concurrenten wegreed.
Na 5:19:12 uur was het dan ook Amberger die als eerste aan de marathon mocht beginnen en daarachter was er ondertussen een groepje van vier man samengeklonterd, dat op ruim anderhalve minuut achterstand aan de run kon beginnen. Van dat groepje was het direct Neumann die weg kon lopen en na zestien kilometer vond hij alweer de aansluiting bij Amberger. Lang bleven de twee niet samen, want Neumann ging erop en erover en zou daarna zijn voorsprong vrijwel constant vergroten. Zo claimde Neumann dus het goud na 8:13:09 uur, terwijl Tim van Berkel op 2:49 minuut achterstand het zilver pakte. Op 5:29 minuut achterstand pakte de naar achteren gezakte Amberger nog wel het brons.
