Ze begon het seizoen ijzersterk, maar moest na haar rol als pacer in de Pho3nix Sub8 poging even gas terugnemen. Na een aantal maanden met een blessure te hebben gekampt, kijkt Els Visser weer uit naar de tweede helft van het seizoen. Challenge Almere-Amsterdam staat hoog op het lijstje van belangrijke races. Hoger dan Kona zelfs, zo vertelt ze. “Die ervaring heb ik in 2019 op kunnen doen, maar je moet top tien kunnen finishen om daar geld te verdienen en ik denk niet dat dat er dit jaar in zit.” Visser’s voorbereiding op Almere was niet ultiem, toch hoopt ze op 10 september – voor Nederlands publiek – hoge ogen te kunnen gooien.

Als opwarmwedstrijd richting Challenge Almere-Amsterdam stond Visser gisteren nog aan de start van Ironman 70.3 Zell am See. De atlete finishte uiteindelijk met een zeker niet onverdienstelijke zesde plaats, maar Visser ziet de race vooral als een mooie trainingsprikkel. “Ik heb vorige week ook een halve gedaan en nu weer. Twee weken achter elkaar een goede halve marathon lopen op intensiteit is een mooie voorbereiding op de hele”, legt Visser uit.

Dat Visser weer een goede halve marathon kon lopen nadat ze een aantal maanden weinig voor dat onderdeel kon trainen, is een fijne bevestiging. “Ik was blij dat ik met het fietsen voorin zat”, aldus Visser, die na het fietsen voorin de race T2 in stormde. “Ik heb door een ontsteking in mijn voet een tijd minder kunnen lopen dus ik wist dat die fitheid er niet helemaal was. Met fietsen mis ik ook nog wel wat, maar dat kan ik wat beter verbergen. Nu met lopen moest ik het onder andere opnemen tegen Emma (Pallant-Browne, red.) en Grace (Thek, red.); dat zijn gewoon sterke lopers. Ik probeerde mijn eigen tempo te lopen en dan zou ik wel zien hoe dat ging”, legt Visser uit.

Coach Brett Sutton had graag een gewaagdere aanpak gezien: van hem had Visser wel in het rood mogen gaan, zo kreeg de atlete te horen toen ze gisteravond thuis kwam in het Zwitserse St. Moritz. “Mijn coach zei dat hij liever had gezien dat ik er vol in was gegaan; zelfs al had ik me na vijftien kilometer opgeblazen en moest ik de rest wandelen.”

De komende tijd wil Visser graag nog zoveel mogelijk op hoogte zitten in St. Moritz; een plek die ze ondertussen bijna beschouwd als haar nieuwe thuis. “Ik vind het hier zo fijn. Mijn hele trainingsgroep zit hier en mijn coach natuurlijk. De hele omgeving ademt sport. Dat vind ik in Nederland nog wel eens lastig; daar ben ik een beetje een vreemde eend in de bijt. Als ik daar de hele tijd aan het trainen ben, denken mijn vrienden echt ‘waar ben je toch mee bezig’. Hier is het gewoon routine.”

De atlete brengt ook dan het liefst zoveel mogelijk tijd door in de Zwitserse bergen. “Het liefst ga ik altijd zo laat mogelijk naar een race toe en ook zo vroeg mogelijk weer weg, zodat ik lang hier door kan blijven trainen. Volgende week zal ik het natuurlijk wat rustiger aan doen voor de hele en dan ga ik die week daarna denk ik ook pas laat naar Almere. Het hangt een beetje af van de verplichtingen die ik verder heb, maar ik verwacht de woensdag voor Almere die kant op te rijden.”

Visser’s naam valt niet zelden als topfavoriet voor de winst in Almere, maar gezien de wat beperkte voorbereiding kan Visser haar positie op het moment lastig inschatten. “Ik merk dat ik nog niet de fitheid heb die ik bijvoorbeeld in mei had toen ik Ironman Lanzarote racete (waar Visser tweede werd, red.). Toen was ik er écht klaar voor. Maar ik heb nog twee weken om er klaar voor te worden en ik weet dat ik sowieso wel kan finishen. Het wordt ook gewoon lekker genieten om in Nederland te racen. We gaan zien hoe dat gaat. Ik ga er zonder verwachtingen in en ben benieuwd wat ik kan. Misschien verbaas ik mezelf en gaat het gewoon super goed.”

Het parcours van Almere is wel even wat anders dan hetgeen Visser in Zell am See voorgeschoteld kreeg, maar ook dat vlakke ligt haar wel, weet ze: “Mensen denken vaak dat ik een klimmer ben, omdat ik redelijk licht ben. Maar ik denk zelf dat het vlakke voor mij ook veel voordelen heeft. Het is niet zo technisch. En het feit dat het een thuisrace is, werkt ook al in mijn voordeel. Het loopparcours vind ik ook erg leuk aangezien je zes rondjes loopt. Dan kom je constant weer voorbij het publiek. Over het geheel is het denk ik een parcours dat me we ligt”, zegt Visser over Challenge Almere-Amsterdam.