De Nederlandse Els Visser heeft zojuist voor een meer dan spectaculaire verrassing gezorgd bij de PTO T100 Singapore: na een indrukwekkend sterke race, waarbij Visser vooral imponerend fietste en liep, is ze zojuist derde geworden tussen een veld van wereldtoppers. Visser kraakte nergens en liet zien op het allerhoogste niveau mee te kunnen. De wedstrijd werd, na een spannend slotstuk, gewonnen door Ashleigh Gentle, terwijl Lucy Charles-Barclay tweede werd.

Al meteen tijdens het zwemmen, in bijzonder warm water dat overigens net op tijd was afgekoeld om toch nog de volledige twee kilometer doorgang te kunnen laten vinden, werd het tempo zoals verwacht opgevoerd door Lucy Charles-Barclay. Minder verwacht was het dat de Britse atlete daarbij niet los kon komen van twee concurrentes: Lucy Buckingham en Rebecca Clarke. Deze drie vrouwen bleven dan ook het volledige zwemonderdeel bij elkaar, terwijl ze daarbij zagen dat hun voorsprong op de andere vrouwen steeds groter werd.

Toen Charles-Barclay, Buckingham en Clarke als eerste uit het water kwamen, stond er 26:03 minuut op de klok: tekenend voor het hoge tempo dat werd gezwommen. Vervolgens waren het Haley Chura en ook de Nederlandse Lotte Wilms die als vierde en vijfde uit het water kwamen, maar zij hadden op dat moment wel een achterstand van 1:12 minuut. Vervolgens volgden op korte afstand favorieten als Ashleigh Gentle, Imogen Simmonds, Jocelyn McCauley en India Lee. Ellie Salthouse, met 2:02 minuut achterstand, maakte de top tien uit het water compleet. De Nederlandse Els Visser kwam als veertiende uit het water en lag toen vier minuten achter de koploopsters.

Clarke kan niet mee, Visser begint aan inhaalslag

In de eerste fietskilometers werden meteen al serieuze verschillen gemaakt. Vrijwel meteen bleek dat Clarke niet mee kon komen met Charles-Barclay en Buckingham en dat betekende dus dat er twee leidsters in de wedstrijd overbleven. Tegelijkertijd ging Gentle in de achtervolging en ook al won ze maar een paar seconden terug, reed ze wel weg bij alle vrouwen die tijdens het zwemmen in haar buurt lagen. Vanuit vierde positie was het vizier dus op de vrouwen voor haar. Tegelijkertijd ging het minder voortvarend voor Wilms: waar ze vooraf nog had laten optekenen dat ze hoopte met het fietsen zo lang mogelijk mee te kunnen, verloor ze meteen veel posities en vooral ook tijd: na 12 kilometer lag ze tiende en was haar achterstand opgelopen tot 2:44 minuut.

Na minder dan 25 kilometer op de fiets was de eerste uitvaller van de dag een feit en dat was niet de minste: Chelsea Sodaro liep de hele dag al achter de feiten aan en stapte uit. Op dat moment bleek overigens ook dat Gentle er toch niet in slaagde – in ieder geval voorlopig niet – om naar voren te rijden: haar achterstand op Charles-Barclay en Buckingham, die constant bij elkaar reden, werd juist groter en was gegroeid tot twee minuten.

Net voordat de twee koploopsters halverwege het fietsonderdeel waren, nam Buckingham voor het eerst de leiding over van Charles-Barclay. Voor Nederlanders was het eigenlijk interessanter om te zien dat Visser aan een inhaalslag was begonnen: ze had niet alleen Wilms ingehaald en achter zich gelaten, maar was ondertussen opgerukt naar een zevende plaats. Waar bijna alle vrouwen tijd verloren op de twee koploopsters, was het Visser die nog steeds op ongeveer vier minuten achterstand reed en dus hetzelfde tempo vasthield als de leidsters in de wedstrijd. Wilms, nog steeds tiende, zag haar achterstand inmiddels gegroeid tot 4:24 minuut.

Na veertig kilometer op de fiets – halverwege dus – kon de eerste balans wel worden opgemaakt: Charles-Barclay en Buckingham waren dominant en zagen hun voorsprong gegroeid tot bijna 3:30 minuut op een groepje met Gentle, Simmonds, Lee en Byram. Op het oog was vooral Buckingham sterk: zij zat relaxed en aero op de fiets, terwijl Charles-Barclay een aantal grimassen trok en ogenschijnlijk aan het stoempen was om te overleven.

Kramp voor Buckingham, Visser knalt naar derde positie

Met nog achttien kilometer te gaan en precies op één van de steile klimmetjes die het fietsparcours rijk was, sloeg het noodlot ineens toe voor Buckingham: de kramp schoot in haar hamstrings en heel even kwam ze tot bijna volledige stilstand. Charles-Barclay ging meteen voorbij, maar Buckingham, die snel wat rekoefeningen deed, wist wel te herstellen en meteen weer aan te sluiten, waardoor het leidende duo vooralsnog intact bleef. Op dat moment was hun voorsprong al uitgelopen tot bijna vijf minuten op de vier achtervolgende vrouwen en dus waren beide dames goed op koers voor een topklassering. Visser was op dat moment nog steeds indrukwekkend bezig, want sloot op eigen kracht aan bij Lee, Byram, Simmonds en ook Gentle, waardoor ze dus in de tweede groep – en met alleen de twee koploopsters vijf minuten voor haar – kwam te rijden. Ook Wilms ging goed en had weer een paar posities gewonnen: zij lag achtste op 6:24 minuut achterstand.

In de laatste kilometers gebeurden er een aantal indrukwekkende dingen: bijvoorbeeld dat Charles-Barclay toch een paar seconden wist weg te rijden bij Buckingham – 12 om precies te zijn – maar eigenlijk nog meer dat Visser brutaal – en snel – wegreed bij de vrouwen waar ze kort daarvoor was aangesloten. Dat betekende dus ook dat Visser op derde positie naar de wisselzone reed en als derde aan de afsluitende achttien kilometer begon. Dat deed ze op 5:03 minuut achterstand, terijl Gentle op 5:28 minuut volgde, Byram op 5:45 minuut en Simmonds op 6:07 minuut. Lee was verder weggezakt en zag onder andere Anne Reischmann aan zich voorbij komen.

Gentle onnavolgbaar, Visser imponerend

Tijdens het lopen ging Gentle – toch wel de snelste loper van het veld – meteen weer voorbij aan Visser, waarmee de Australische atlete dus de derde positie in de wedstrijd overnam. Visser racete slim en ging niet mee met het tempo van Gentle: ze hield vast aan haar eigen pace en liet zich niet gek maken. Ondertussen viel vooraan al de beslissing tussen de twee snelste vrouwen van dat moment: Charles-Barclay liep meteen weg bij Buckingham en zag haar voorsprong al in de eerste kilometers oplopen tot een minuut.

Overduidelijk was dat Gentle het hoogste tempo had van de vrouwen vooraan en na één van de drie looprondes – dus na zes kilometer – was haar achterstand al teruggelopen tot 3:30 minuut en een paar honderd meter later ging ze voorbij aan Buckingham. De strijd om het goud was dus echt losgebarsten, want Charles-Barclay ging nog wel aan de leiding, maar verloor eigenlijk nét teveel tijd om haar voorsprong in de resterende twaalf kilometer te kunnen consolideren. Ondertussen hield Visser dapper stand en lag de Nederlandse nog steeds vierde: haar achterstand was 5:51 minuut op de koploopster en achter haar zat ook een gat van meer dan anderhalve minuut tot Reischmann als vijfde doorkwam. Wilms lag elfde op bijna dertien minuten.

Gentle maakt het af, Visser terug naar derde plaats

In de tweede ronde liep Gentle steeds harder naar Charles-Barclay toe, om uiteindelijk de leiding in de wedstrijd over te nemen toen er nog vier kilometer was te lopen. Dat gebeurde op ongeveer hetzelfde moment waarop Visser, vijf minuten daarachter, voorbij ging aan Buckingham en zo dus de derde positie in de wedstrijd overnam. Deze posities zouden ook niet meer veranderen.

Gentle won de race in 3:44:23, Charles-Barclay finishte tweede in 3:45:58 en Visser, die in de laatste meters toch nog even over haar schouder keek om zich ervan te verzekeren dat het écht klopte, werd derde in 3:51:38. Lotte Wilms finishte uiteindelijk als twaalfde.