,,Ik snap niet dat ik twee weken geleden nog energie verspilde aan nadenken over of mijn wedstrijd wel of niet door zou gaan. Er is in korte tijd zoveel veranderd”, reageert Evert Scheltinga, die net als velen zijn seizoen niet kon openen door het coronavirus. Met de opschorting van Ironman Port Elizabeth in Zuid-Afrika leken er weken aan opbouw verloren te gaan. Of toch niet? ,,Zo probeer ik er niet naar te kijken”, antwoordt hij. ,,Terwijl ik aan het begin van deze maand nog dagelijks het nieuws volgde en hoopte dat deze wedstrijd door zou gaan, is de situatie ondertussen zo anders. Het is allemaal zo relatief en met alles wat er nu speelt kan ik mij er ook echt niet meer druk om maken. Er zijn grotere zorgen in de wereld dan een triathlon. Dit raakt iedereen. Daar komt bij dat dit trainingsblok mij alsnog sterker heeft gemaakt, dus ik heb zeker geen spijt van de pittige trainingsuren. Ik ga gewoon verder bouwen aan dat fundament.”

Toen Scheltinga vorige week donderdag hoorde dat de wedstrijd niet doorging, kon hij het uit zijn hoofd zetten. ,,Als je er de hele tijd mee bezig bent, is het gek genoeg ook fijn om duidelijkheid te hebben: het gaat niet door, dat zagen we eigenlijk allemaal al wel aankomen en nu gaan we weer verder.” De timing was alleen niet ideaal. ,,Ik had die week net mijn laatste grote week gedraaid en keek echt uit naar de taperperiode én de race. Die taper heb ik dus nu alsnog, alleen geen race”, lacht Scheltinga. ,,Ik heb voor niets een piek gehad in mijn trainingen, dat is natuurlijk zonde.”

Onzeker seizoen
Met een onzeker seizoen in het verschiet is het lastig om plannen te maken en zitten enthousiaste triatleten dan ook met veel vragen in hun hoofd. Hoe moet dat nu met je opbouw? Waar werk je naartoe en hoe ga je trainen? ,,Ik probeer flexibel te zijn en hou overal rekening mee. Ergens heb ik wel een doel in mijn hoofd, maar het staat zeker niet zo vast als normaal. Je houdt er natuurlijk toch ergens wel rekening mee dat het niet doorgaat.” Dat doel is het NK halve in Nieuwkoop: ,,Het zou mooi zijn als deze wedstrijd doorgaat, maar ik hou ook zeker rekening met de mogelijkheid dat dit alles nog een paar maanden duurt.”

‘Ergens is het een mooie kans’
Sinds Scheltinga weet dat zijn wedstrijd niet doorgaat, traint hij op een lagere intensiteit: ,,Om positief te blijven, probeer ik gewoon te trainen wanneer ik er zin in heb. Ergens is het ook een mooie kans om zonder onderbrekingen te trainen en te werken aan belastbaarheid. Normaal heb je toch al snel weer een doel voor ogen en daardoor is de opbouw bijna altijd wel enigszins gehaast. Zelfs de winter vliegt voorbij als je het seizoen vroeg opent. Dit zal een hele lange ‘winter’ worden, waarin ik een keer de kans heb om zonder haast aan die basis te werken.”

‘Stilte voor de storm’
Dat zal dan wel de basis van het fietsen en lopen zijn, want zwemmen zit er ook voor Scheltinga momenteel niet in. ,,In Zuid-Afrika lopen we nog een beetje achter op Nederland, maar sinds een paar dagen zijn bij ons ook alle zwembaden dicht.” Terwijl de atleet eigenlijk tot 1 mei in het zuiden zou blijven, vliegt hij volgend weekend al naar huis. ,,Je begint de onrust hier steeds meer te voelen. Zuid-Afrika heeft nog veel minder ziekenhuisbedden dan Nederland en door de hoge percentages van inwoners met HIV en tuberculose, zal de druk op de zorg extra groot worden”, legt Scheltinga uit. ,,Daar kan ik mij wel druk om maken. Het is heel rot om het land zo achter te laten, want het voelt als thuis en ik weet niet hoe ik het de volgende keer aantref (Scheltinga brengt er sinds 2016 de wintermaanden door, red.).” Toch hakte de atleet de knoop door en pakt hij later deze week zijn spullen. ,,Ik vind het nog wel een beetje spannend of het ook echt gaat lukken. Het lijkt er op dat het luchtruim binnenkort dicht gaat, maar ik hoop op tijd weg te zijn. Het is een raar gevoel”, vertelt Scheltinga. ,,Een beetje als stilte voor de storm.”