Als er één triatleet met een lange en succesvolle profcarrière is, dan is dat Frederik van Lierde wel. Jarenlang domineerde hij menig triathlon, maar daar kwam dit jaar een einde aan. Na een laatste race nabij huis, in België, geniet Van Lierde van een welverdiend pensioen. En dat bevalt hem goed, zo blijkt uit een interview met Sporza: ,,Nu is sporten echt voor het plezier en dat zal ik blijven doen. Het is ook zo dat de boog iets minder gespannen staat.”
De rust en het niet meer ‘moeten’ waren zeker in het begin een grote omschakeling voor de Belg die gewend was aan vele buitenlandse reisjes en een strak schema. ,,De grootste verandering is dat ik meer thuis ben. Als triatleet was ik de helft van het jaar in het buitenland.” Als je dan ineens zoveel meer tijd thuis doorbrengt, is dat voor iedereen even wennen. ,,Je moet ook wel een beetje opnieuw je plaats zoeken in het gezin”, legt hij uit. ,,Mijn vrouw en kinderen waren gewend aan een leven waarin papa vaak weg was. Maar dat lukt wel, ik ben ook niet het type dat op tafel slaat en zegt dat alles moet gebeuren zoals ik dat wil.”
‘Ik kan moeilijk zonder’
Dat Van Lierde nu niet meer topfit hoeft te zijn, betekent overigens niet dat hij de touwtjes volledig laat vieren als het op trainen aankomt. ,,Na mijn laatste wedstrijd heb ik twee weken niet gesport. Maar al snel ben ik weer begonnen. Ik leef niet meer als topsporter, maar sport toch elke dag één of twee uur”, vertelt Van Lierde aan Sporza. ,,Ik kan moeilijk zonder.” Al spendeert de voormalig profatleet nog aardig wat van zijn uren aan sport, is het toch wel compleet anders dankzij de piek die hij nu over kan slaan. ,,Het is een verschil dat je niet meer toewerkt naar een doel. Ik sport nog wel, maar die tien procent die het verschil maakt, ben je snel kwijt.”
Daarbij hoeft Van Lierde iets minder op zijn voeding te letten: ,,Als triatleet verbruik je heel veel calorieën en mag je eigenlijk best veel eten. Ik heb dus nooit als een pater moeten leven. En het is ook niet zo dat ik me nu volop in de frieten en het bier heb gestort. Sportman zijn is een ‘way of life’. En een gezond leven, dat zit er nog wel in.”
‘Dat was ik echt wel beu’
Ook het trainen zelf is natuurlijk een stuk vrijblijvender. En als je dan alle vrijheid hebt, is er één deel van de training dat Van Lierde maar al te graag overslaat: ,,Zwemmen heb ik sinds mijn laatste wedstrijd niet meer gedaan, dat was ik echt wel beu. Deels door corona natuurlijk, maar mochten de zwembaden wel open zijn, zou ik ook weinig zin hebben om in het water te duiken.”
Opleiding: ‘Tijdens mijn carrière was ik al in dienst’
Nu niets meer moet en alles kan, ziet Van Lierde – die ook nog altijd als coach werkt – kans om terug de schoolbanken in te gaan. Vanaf maart volgend jaar begint Van Lierde namelijk aan een opleiding tot onderofficier in het Belgische leger. ,,Tijdens mijn carrière was ik al als topsporter in dienst binnen het leger, maar veel militaire ervaring heb ik eigenlijk niet. De bedoeling is dat ik straks verantwoordelijk word voor topsport bij Defensie. Topsporters begeleiden die, net als ik vroeger, in dienst zijn van Defensie. Maar eerst moet ik die opleiding tot een goed einde brengen.”
