In 2008, tijdens de olympische spelen te Peking, zullen alle triathlon-ogen gericht zijn op Peter Croes.
3athlon.nl sprak met deze sympathieke atleet.

 

Hoi Peter, het jaar 2005 is bijna achter de rug. Kijk je tevreden achterom?

Jazeker, hoewel de prestaties op sportief vlak misschien niet als muziek in de oren klinken ga ik niet klagen. Ik ben enorm hard gegroeid (figuurlijk spijtig genoeg blijft letterlijk nog achterwege 🙂 ), zowel in de sport als daarbuiten; ik heb twee schitterende sponsors, bijgestaan door materiaalsponsors om 'U' tegen te zeggen EN ik heb genoten van alles wat ik gedaan heb!

Welke prestatie schat je voor jezelf als de hoogste in van dit seizoen?

Mijn 17e plaats op het WK was wel degelijk "dik in orde". Als 21-jarig dropje heb ik in de laatste 6km van het lopen slechts 10seconden verloren op de kop van de wedstrij; Tijdens het begin van het lopen had ik echter veel terrein moeten toegeven omdat ik even moest stoppen om over te geven en de juiste ademhaling te zoeken.

Wat was voor jou de grootste ontgoocheling van 2005?

Mijn 19e plaats op de Wereldbeker van New Plymouth. Ik stond messcherp, was echt gemotiveerd, maar privé-problemen maakten me een wrak. Deze wedstrijd kwam laat op het seizoen, waardoor ik soms het gevoel heb dat ik twee maanden voor niets getraind had. Maar daaruit heb ik dan weer enorm veel geleerd, en dat gaat niemand mij ooit nog afpakken. Ik kan er alleen maar beter van worden.

Je hebt ontegensprekelijk alweer een behoorlijke progressie gemaakt (te merken aan de 39ste plaats in de ITU-stand). Op welk vlak is die voor jou het grootst/meest bepalend geweest?

Mijn progressie is er gekomen door mijn stabiliteit die eindelijk mijn even kwam binnengekropen. Voeg daar nog een pak ervaring bij en je krijgt al een mooi soepje. Maar de crème kwam erbij door de het vertrouwen van verschillende kanten: Nike, Colnago, Mercedes-Benz Europa, KBC Lambrechts & Co… sponsors lieten me plotsklaps allemaal weten dat ze achter mijn Olympische droom stonden.
En dat gaf me echt vleugels….

Waar wil / moet je nog progressie maken om beter te doen in 2006?

Nog stabieler worden, zelf de touwtjes in handen nemen en met de ervaring die ik nu heb verder trainen… Geloof me, dan komen we ver! Er kruipt steeds meer professionalisme in mijn trainingen en opvattingen, en dat voel ik we degelijk aan mijn vormpeil.

Alles staat nu in het teken van Peking 2008. Voorlopig gaat alles volgens schema?

Ja, alles verloopt nog volgens schema. Maar ik moet me blijven inzetten, terug de degelijke zwemtrainingen oppikken en mij hoofd vrijmaken. Want als je voor de Spelen, gaat is maar één ding belangrijk: Een mooie blinkende gouden medaille. En die krijg je niet in je schoot geworpen. We zijn geen "patattensport" meer hé…

Waar leg je de lat voor 2006 / wat zijn de ambities?

Mijn ambities zijn eigenlijk dezelfde als mijn normen om mijn topsport/studentencontract te verlengen: Top-8 op het EK elite en Top-12 op het WK Elite. Onmogelijk? Ik was dit jaar vlak achter die 12e plek op het WK, moest dat lopen 1km langer geweest zijn zag ik mezelf meesprinten in die selecte groep rond de 10e plaats . Voor de rest wil ik weer van elke Wereldbeker een leerschool maken.

Wat wordt voor jou het belangrijkste doel voor 2006?

Mijn belangrijkste doel is het EK in Autun. Een top-8 plaats moet binnen de mogelijkheden liggen, maar voor hetzelfde geld loop je slechts voor een 30e plaats. De evolutie in triatlon is verschrikkelijk. Maar op een goede dag weet je nooit. Mijn materiaal voor de wedstrijd is al besteld bij mijn Colnago, ik ben er reeds vroeg mee bezig; en als ik iets in mijn hoofd heb…

We zagen je dit jaar vooral op puntenjacht op de Wereldbekers in het buitenland en weinig in België. Een beeld dat we ook in 2006 zullen zien?

Mijn droom laat me inderdaad niet toe om veel in actie te komen in België. Ik kan mijn Wereldbekercircuit niet even opzij zetten, want dan verlies je nefaste punten en ervaring. Toch zal ik zeker 1 keer te zien zijn dit jaar, maar dat kunnen er nog meer worden. Vanaf dit jaar werk ik mij een hoofdschema aan wedstrijden. Deze kalender wordt dan nog aangevuld met voorbereidingswedstrijden, en deze kunnen best in België zijn.

Je maakte dit (en vorig) jaar een bijzonder goede indruk over de Halve Afstand. Is dat niet moeilijk om te combineren met de meer explosievere kwartafstanden op wereldniveau?

De combinatie is moeilijk, want de trainingsvormen van de lange afstand en de korte afstand beginnen steeds verder uit elkaar te groeien. Maar dit jaar heb ik mijn explosiviteit nog moeten gebruiken om de eerste kilometers van de MHC te lopen.

Is de Halve Afstand voor jou een " tussendoortje " of heb je verdere plannen in die richting?

Ik heb nog nooit getraind voor die Halve Afstand, het was eigenlijk een vrij belangrijk tussendoortje. De Marc Herremans Classic lag voor mij reeds twee jaar op een minder goede datum, ergens in de buurt van het WK of van andere belangrijke wedstrijden. Mijn doel blijft de Spelen in 2008, dus ik ga niet specifiek trainen voor de Halve Afstand. Maar als ik al een tip van de sluier mag lichten: er zal dit jaar een voorbereidingswedstrijd gedaan worden over de Half Ironman-distance. Maar zoals ik zei, het blijft maar een voorbereidingswedstrijd!

Eerst de Olympische Spelen, dan Ironman?

Eerst de Olympische Spelen, dan verder denken. Voor mij telt enkel 2008, wat daarna komt zullen we zien. Misschien is mijn Olympische honger niet te stillen, want ik moet toegeven, eenmaal in dat samenhangende wereldje van WB-atleten… Ik amuseer me er rot!
Mijn liefde voor de lange afstand kan ik natuurlijk zomaar niet wegsteken, mijn eerste stappen in de triatlon heb ik immers gezet in de periode dat Luc Van Lierde Hawaii op zijn naam schreef. Het jaar daarna stond ik met tranen in mij ogen in het Duitse stadje Roth. Daarna ben ik beginnen trainen bij Paul Van Den Bosch, die mannen zoals Dirk Van Gossum trainde… Triatlon is geboren op de Lange Afstand, en ooit zal ik me er wel aan wagen. Maar dat speelt momenteel niet meteen door mijn hoofd!

Je combineert topsport met studies PR, hoe bevalt dat je? Een ideale situatie voor een jonge topsporter?

De combinatie is zeer gemakkelijk gedurende anderhalf jaar, daarna volgen stages en opdrachten elkaar op. Ik krijg dankzij een studiesysteem, ontworpen door Randstad en voor mezelf gefinancierd door Bloso, een goede begeleiding. Maar dat wil niet zeggen dat ze je zomaar doorlaten naar een volgend jaar. Het houdt me tevens nog in contact met andere jongeren van mijn leeftijd zodat ik een duidelijke kijk heb op de realiteit. Mijn leven mag niet alleen uit triatlon bestaan, want wat als die carrière gedaan is?

Peter, wij zijn op 3athlon.nl op zoek naar de beste triatleet/triatlete en duatleet/duatlete van 2005? Naar wie gaan jouw stemmen en waarom?

Wel, Marino Vanhoenacker mag zeker en vast bovenaan mijn lijstje staan. Een enorm ondergewaardeerde atleet die een enorme lijdensweg achter de rug heeft. Zijn karakter is schitterend; hij zegt hoe de dingen zijn, geen verdraaiingen, geen arrogantie maar ook geen bescheidenheid… en hij traint enorm. Dat zijn mooiste jaren nog mogen komen.
Mieke Suys heeft een mooie plaats behaald op het EK in Lausanne; Wat niet wil zeggen dat ik nog steeds kritisch ben over het niveau van de vrouwen. Het is geëvolueerd, maar zeker niet zo drastisch as bij de mannen. Maar zeker toch een schitterende prestatie voor een werkende vrouw!!
Het zou niet mogen zijn, maar ik ga me niet uitspreken over de duatleten. Omdat mijn kennis en raakvlakken gewoonweg té klein zijn om daar een eerlijk antwoord op te kunnen geven. Maar ik zal mijn best doen om me meer te verdiepen in deze ondergewaardeerde sport!

Bedankt en nog veel succes op de missie Peking Express…