“We begonnen onze reis met het idee om een betaalbare powermeter te maken, met de nadruk op betaalbaar; niet gewoon de zoveelste powermeter. We kwamen erachter dat onze productiemethode anders moest zijn, om zo het aantal kalibratiestappen drastisch terug te nemen. Kosten besparen in productie en goed schalen, zouden de grootste besparing op moeten leveren.”
Zo begon het bericht dat iQ2 zojuist uitstuurde naar mensen die enkele jaren geleden investeerden in het kickstarterproject. Al jaren rommelt het rondom het bedrijf en kunnen mensen fluiten naar het product waaraan ze geld uitgaven. iQ2 werd ooit groots aangekondigd, startte zelfs een triatlonteam, wat al snel in duigen viel, maar kort daarna werd het stil rondom het bedrijf, op enkele aantijgingen na. Het team stuurde zojuist een update uit.
“We ontdekten dé oplossing in een ‘dunne filmafzettingstechnologie’ om de sensor op de stabielste manier te bouwen”, legt iQ2 uit over het productieproces en hoe ze probeerden kosten te besparen om zo een goedkoop product op de markt te brengen. “Het nadeel van het proces was dat het veel tijd kostte om de laagjes op te bouwen, atoom voor atoom. En al waren de laagjes enorm dun, duurde het ongeveer 24 uur om deze op te bouwen. Dat leverde een hogere prijs op per vlak dat in de machine werd gebruikt”, legt iQ2 in het bericht uit.
“Tijdens onze eerste poging om een kleiner onderdeel tussen de crank en pedaal te maken, zorgde het metalen onderdeel voor een redelijk kleine voetafdruk in de machine met een aanvaardbaar prijskaartje. Maar doordat we naar een pedaal moesten overschakelen, moest de sensor direct op de as komen; daarmee moest hij veel groter worden dan haar voorganger en dat betekende een hogere prijs”, aldus iQ2.
“De pedaalas was met veel zorg gemaakt. We losten de problemen die voor het falen van de eerste powermeter zorgden op en beperkten de verwachte prijsverhoging door de grootte van de as. We werkten in dit design proces nauw samen met een bedrijf dat de sensoren maakt (SMD Sensors) in de hoop dat we het uiteindelijk goedkoop konden houden. Hun oplossing was het creëren van een sensor op een kleine metalen pad en deze vervolgens vast te lassen op de as. Na veel pogingen kwamen we erachter dat door het lassen meer instabiliteit ontstond dan met de eerste powermeter die we maakten.”
“We moesten doorgaan; een sensor creëren die direct op de as zat met een stabiele powermeter als resultaat. Maar de prijs werd te hoog! Het huidige bedrijf kon haar prijzen niet loslaten, wat een groot probleem creëerde, aangezien er niet veel alternatieve bedrijven waren.”
“We zijn op het moment op zoek naar een vervanger in China, Duitsland en Nederland en we blijven andere testen uitvoeren, maar dat kost tijd”, sluit iQ2 het bericht af.
