Milan Brons en Evert Scheltinga hebben zojuist een bijzonder zware dag beleefd bij Ironman Klagenfurt. In de wedstrijd die werd gekenmerkt door grote verschillen, liepen beide Nederlanders vrijwel de hele dag achter de feiten aan. Voor zowel Brons als Scheltinga is dat een vervelende constatering, want beide atleten lijken dit seizoen nog zoekende naar de juiste vorm. In Klagenfurt werden ze veertiende en vijftiende.
Tijdens het zwemmen zette Lukasz Wojt – voormalig profzwemmer en afgelopen jaar ook bij Challenge Almere-Amsterdam de snelste zwemmer – de rapste tijd neer: na 44:04 minuut kwam de Duitser weer aan land, met op ongeveer 3:30 minuut een achtervolgende groep met daarin ook Evert Scheltinga. Milan Brons volgde als dertiende en had toen een achterstand van meer dan vijf minuten. Marijn Markusse en Daan Schouten – de twee overige Nederlandse profatleten aan de start – kwamen op respectievelijk 11:18 en 21:10 minuut achterstand uit het water en zouden gedurende de dag hun achterstand enorm zien oplopen.
Dat gebeurde in mindere mate voor Scheltinga en Brons, maar ook zij beleefden een moeizame dag en zonder enige inbreng aan de kop van de wedstrijd. Scheltinga bleef nog wel een tijdje in de achtervolgende groep fietsen, maar verloor al ruim voor het 60 kilometer-punt ook daar de aansluiting en zag vanaf dat moment zijn achterstand flink oplopen. Na iets meer dan negentig kilometer was zijn achterstand al opgelopen tot ruim zeven minuten en zag hij zelfs Milan Brons, die toch minuten achter hem lag, voorbij komen. Op dat moment lagen de Nederlanders overigens nog wel sterk zesde en zevende en leek een goede eindklassering nog mogelijk.
Brons en Scheltinga zagen blijkbaar geen heil in verdere samenwerking – of Scheltinga kon simpelweg niet bijbenen – want Brons reed al snel weer weg bij zijn landgenoot en vooral Scheltinga zag vanaf dat moment zijn achterstand groter en groter worden. Eenmaal terug in T2 lag Brons nog steeds zesde, maar bedroeg zijn achterstand al wel een kwartier. Voor Scheltinga was de situatie nijpender; hij kwam als 22e terug en hij keek tegen een 22:27 minuut achterstand aan.
Run: afzien en tijd verliezen
Zoals wel vaker ging Brons redelijk hard van start tijdens de run, maar begon hij al voor de helft van de race veel tijd te verliezen: hij zag zijn kilometertempo bij vlagen rond de dertig seconden zakken, met uitschieters naar soms zelfs bijna een minuut, en werd door de ene na de andere concurrent ingehaald. Na 31 kilometer kwam Scheltinga ook weer even langszij: het was op dat moment een Nederlandse strijd om de vijftiende en zestiende plaats.
In de slotfase kwam Scheltinga echter weer geparkeerd te staan en zag hij alle tempo verdwijnen, waardoor Brons weer aan hem voorbij ging. Zo bleven de twee Nederlanders stuivertje wisselen in een wedstrijd waarin ze helaas geen enkele rol van betekenis in het klassement speelden.
De wedstrijd werd gewonnen door Mathias Petersen; hij finishte in een tijd van 7:56:39. Cameron Wurf, lang aan de leiding maar in de slotfase ingehaald, werd tweede in 8:02:42. De relatief onbekende Oostenrijker Georg Enzenberger werd derde in 8:08:28. Brons finishte uiteindelijk als 14e, in een tijd van 8:35:54. Scheltinga werd vijftiende in 8:38:01.
