EDIT: tien minuten na de finish is Menno Koolhaas inderdaad gediskwalificeerd.

—————–Origineel bericht—————–

Het is vooralsnog de vraag of de prestatie van Menno Koolhaas blijft staan of dat hij wordt gediskwalificeerd, maar de Nederlandse topatleet is zojuist in ieder geval als achtste over de streep gekomen bij Ironman Texas. Koolhaas kende een sterk zwemonderdeel, zakte daarna hard weg tijdens het fietsen, maar vanuit een op het oog kansloze positie vocht hij zich echter weer terug in het veld dankzij een ijzersterke marathon. Vanwege een mogelijk te laat uitgezeten penalty wordt Koolhaas mogelijk nog gediskwalificeerd; daarover moet later uitsluitsel komen.

Koolhaas, die voor de start behoorlijk zenuwachtig was, begon de dag in ieder geval volgens het boekje: hij zwom goed en dicteerde daarbij op stijlvolle wijze het tempo. Mooi om te zien was het dat de Nederlander veel grote mannen in zijn voeten meekreeg, maar ook direct een aantal favorieten pijn deed. Toen Koolhaas na 48:04 minuten als eerste uit het water kwam, werd hij gevolgd door Florian Angert, Ognjen Stojanovic, Matthew Marquardt en Simon Shi; daarna viel een klein gat naar de tweede groep. Eerstvolgende favorieten uit het water waren onder andere Braden Currie, die als tiende naar zijn fiets ging en toen 56 seconden achter lag, direct gevolgd door Patrick Lange in elfde positie. Robert Kallin volgde als zestiende op 1:06 minuut, terwijl Matt Hanson als 35e meer averij had opgelopen (+5:36) en Joe Skipper als 41e tegen een monsterachterstand van meer dan acht minuten aan keek.

Koolhaas zakt weg op fiets en pakt tijdstraf

In de eerste kilometers van het fietsen was het pijnlijk om te zien dat er behoorlijk werd gestayerd door een groot aantal atleten; terwijl de jury er naast reed en de RaceRanger-apparatuur duidelijk aangaf dat er te dicht op elkaar werd gereden, werden er in deze fase echter geen penalty’s uitgedeeld. Ondertussen begon de Amerikaan Marquardt aan een indrukwekkend staaltje fietswerk, want in zijn eentje reed hij bij iedereen weg en zag hij zijn voorsprong al snel oplopen tot meer dan een minuut. Tegelijkertijd had Koolhaas juist meer moeite met het tempo en na dertig kilometer op de fiets was zijn achterstand al opgelopen tot meer dan twee minuten. Extra zuur was het voor Koolhaas dat hij – vanwege stayeren – ook nog eens een tijdstraf van vijf minuten aan zijn broek kreeg en dus eigenlijk al vroeg in de wedstrijd met een spreekwoordelijke 1-0 achterstond.

Enigszins opvallend, maar niet per se onverstandig, besloot Koolhaas zijn tijdstraf niet direct uit te zitten. De Nederlander had zich in een grote achtervolgende groep van elf man (posities 6-16) gevestigd en zag zich daar omringd door mannen als Currie en Lange. Zolang mogelijk aanhaken leek het devies, om op die manier het tijdverlies op de fiets te beperken en in het kielzog van dit soort grote favorieten mee te gaan.

Dat lukte helaas niet, want terwijl Marquardt het tempo vooraan de wedstrijd zinderend hoog wist te houden en lang vooruit bleef, kreeg hij ongeveer halverwege aansluiting van een eveneens sterk fietsende Kallin. Het was in dezelfde fase dat Koolhaas nog wel in de groep met Lange reed, maar zijn achterstand al tot ruim zeven minuten zag opgelopen. Nog eens twintig kilometer verder was de achterstand van de groep zelfs opgelopen tot tien minuten en kort daarna moest Koolhaas deze groep ook nog laten gaan en leek een goede eindklassering niets meer dan een illusie.

Marquardt was ondertussen duidelijk op jacht naar iets moois, want in de slotfase van het fietsonderdeel reed hij toch weer weg bij Kallin, om uiteindelijk solo aan de leiding in T2 terug te keren. Kallin volgde daar op 1:36 minuut achterstand als tweede, terwijl de Fransman Clement Mignon, die een indrukwekkende inhaalslag tijdens het fietsen had gemaakt, als derde terugkeerde op 7:34 minuut. Angert kwam als vierde T2 binnen (+9:38) en daarna volgde het groepje met Lange op bijna veertien minuten. De verschillen waren dus groot en dat gold zeker ook voor Koolhaas, die uiteindelijk pas als 22e aan de marathon mocht beginnen en toen tegen een achterstand van meer dan 21 minuten aankeek.

Koolhaas geeft niet op, toont veerkracht en vecht terug

In de eerste tien kilometer van het lopen bleek echter meteen dat Koolhaas de hoop nog niet had opgegeven en de illusie op een goede eindklassering in stand wilde houden. Dat was maar goed ook, want op indrukwekkende wijze snoepte hij meteen drie minuten van zijn achterstand af en daarmee won hij zeven posities: hij rukte dus op naar een vijftiende plaats.

In de kilometers die volgden, gebeurden magische dingen. De Mexicaan Tomas Rodriguez Hernandez bijvoorbeeld, die met bijna dertien minuten achterstand aan de marathon was begonnen, liep in razend tempo naar voren, achterhaalde Marquardt en nam na 27 kilometer de leiding in de wedstrijd over. Ondertussen kraakte Marquardt en werd hij een paar kilometer later ook ingehaald door een ontketende Lange, die op zijn beurt bezig was met een geweldige marathon en dus oprukte naar een tweede plaats. Toch waren de Nederlandse ogen vooral op Koolhaas gericht, die ook maar door bleef gaan en inmiddels al was opgeschoven naar een negende plaats.

In de slotkilometers wist de Mexicaan Hernandez zijn rug recht te houden en niet te breken; daarmee liep hij naar een imponerende overwinning in een tijd van 7:42:38. Hernandez werd ook meteen – veruit – de snelste Mexicaan ooit op een Long Distance, want de snelste Mexicaanse tijd tot vandaag was 8:04.

Lange kwam nog dichtbij en werd uiteindelijk tweede in 7:44:14. Mignon werd derde in 7:48:37. Koolhaas knokte tot de laatste meter door en werd uiteindelijk achtste in een tijd van 7:57:10. Voor de Nederlander is het nu afwachten of hij wordt gediskwalificeerd of niet.