Eigenlijk dacht Michiel de Wilde dat hij wel werd gezien door de politieagent die gisteravond zijn politiebusje rond het Amstelstation in Amsterdam bestuurde, maar toen hij werd geschept, op de motorkap belandde en daarbij drie meter werd gelanceerd, wist hij dat dat dus niet het geval was. “Ik had enorme pijn en was aan het hyperventileren. Ik lag aanvankelijk alleen maar in een foetushouding op het asfalt.”
Niet alleen de pijn, maar ook de schrik was enorm. Geen wonder ook, want De Wilde reed op een fietspad, naderde een voorrangskruising én kwam ook nog eens van rechts, maar de agent zag alleen het meisje dat voor hem fietste en trok toen De Wilde doorfietste, ineens op. “Toen ik op de grond lag, mocht die agent niet eens in de buurt komen vanwege belangenverstrengeling en het onderzoek wordt nu ook door een ander korps gedaan. Anders krijg je natuurlijk een situatie waarbij een slager zijn eigen vlees keurt.”
Niet dat er veel vraagtekens zullen worden geplaatst bij de schuldvraag, want de agent was in alle opzichten fout. “Gelukkig waren ze erg behulpzaam en stonden er binnen de kortste keren zes politieauto’s. Een toegesnelde student Geneeskunde probeerde mij ondertussen te kalmeren.”
‘Gelukkig’ kwam De Wilde er vanaf met voornamelijk inwendige bloedingen en daardoor dikke en beurze plekken. Hij brak niks en door het dragen van een helm liep hij ook geen schade aan het hoofd op. “Ik heb wel enorme hoofdpijn, maar dat zakt nog wel. De komende dagen zal ik zeker niet kunnen lopen en zwemmen, misschien langer zelfs, dus dat is wel balen. Ik wilde over vier weken meedoen aan IM Bolton of IM Lanzarote, maar weet nu niet zeker of ik dat ga halen”, aldus de atleet die wel zag dat zijn fiets verloren ging.
De komende tijd wordt De Wilde naar eigen zeggen een soort ‘Matt Russell 2.0’, de Amerikaanse atleet die net als De Wilde wordt gesponsord door TrueKinetix en ook veel binnen traint. “Op de TrueBike hoef ik geen rare bewegingen te maken en nergens op te letten. Het is nu vooral hopen dat het herstel spoedig gaat.”