Regen. Kou. Wind. Misschien zelfs wat sneeuw? Het zijn de omstandigheden die je verwacht als je denkt aan de Norseman en Michiel de Wilde heeft het geluk dat hij aankomend weekend waarschijnlijk alle extreme kanten van deze bijzondere race mee zal maken. De Long Distance, die flink wat hoogtemeters telt en eindigt bovenop een berg, lonkte De Wilde al langer, dus toen de kans zich voordeed, greep hij hem met beide handen aan. “Ik ben blij dat ik mijn hele kledingkast – inclusief handschoenen – heb omgekiept in de auto, want de realiteit is dat het heel koud is”, aldus De Wilde. We blikken met hem vooruit op de race van aanstaande zaterdag.
Zaterdagochtend om 05:00 uur zullen zo’n 300 atleten vanaf een boot een ijskoud Noors fjord in duiken. Anders dan bij andere triathlons, racen atleten niet alleen met een wetsuit, maar ook met een neopreen muts en schoenen. Dat is wel nodig ook, want het water is op het moment slechts elf graden. “Het regent hier bijna de hele dag”, zegt De Wilde over de weersomstandigheden. Daar waar de Norseman in voorgaande jaren nogal eens plaatsvond tijdens een hittegolf, waardoor de temperaturen boven de twintig graden waren, zijn de omstandigheden op het moment echt winters. “Vandaag hebben we een parcoursverkenning gedaan. We zijn 2,5 uur buiten geweest en dat was wel echt stervenskoud. Zeker als je daalt. Dan heb je gewoon geen gevoel meer in je handen. Als je 70 kilometer per uur naar beneden rijdt en je moet remmen, is dat wel eng”, vertelt De Wilde.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Het fietsparcours telt in totaal zo’n 3600 hoogtemeters. “Na het zwemmen krijg je een klim van 36 kilometer die je op moet rijden; dan word je wel lekker warm, maar vervolgens blijf je eigenlijk de hele dag op zo’n 1200 meter hoogte fietsen. Daar kan het wel vier à vijf graden zijn”, legt De Wilde uit. “Voor de tweede wissel ga je weer afdalen en dan loop je nog een berg op tot 1850 meter boven zeeniveau. Daar zal het waarschijnlijk wel vriezen.”
Het zijn – gek genoeg – precies die omstandigheden die de wedstrijd zo enorm populair maken. “Iedereen kent de Norseman wel. Ik krijg ook veel reacties dat het zo tof is dat ik deze wedstrijd ga doen. Voor dit jaar hadden 8000 man zich aangemeld voor 75 slots. Dat is bizar.” Gezien de pittige omstandigheden, vliegt De Wilde de wedstrijd anders aan dan een ‘normale’ Long Distance. “Ik ging er eerst met een Ironman mindset in; alsof het wel echt racen wordt. Maar dat wordt het niet: het is dezelfde afstand, maar gezien de hoogtemeters, het deels onverharde lopen en de kou met zwemmen, is het wel echt uniek. Het heeft eigenlijk niets meer met de afstand te maken; dat begint wel in te zinken. Ik heb er veel zin in, maar vind het ook wel spannend.”
Gelukkig heeft De Wilde zich wel specifiek voor kunnen bereiden. “Ik ben naar Zwitserland gegaan om vooral voor het lopen te kunnen trainen. Het fietsen is wel gewoon verhard en op de tijdritfiets; dus dat kennen we wel. Al zijn het dus wel 3600 hoogtemeters. Maar vooral de 2500 hoogtemeters met lopen is wel even wat anders. Het gaat veel bergop en je daalt maar weinig; dat scheelt nog. Ik heb in Zwitserland veel trail runs gedaan en dan merk je wel dat het andere spieren zijn dan je gebruikt wanneer je snel hardloopt. Het is wel fijn dat ik daar wat ervaring in op heb kunnen doen, want die had ik nog helemaal niet.”
Het zijn vooral de laatste kilometers die veel Norseman deelnemers de das om doen. “De eerste 25 kilometer ga ik nog op carbon lopen; dat is een beetje glooiend, maar daarna krijg je ‘Zombie Hill’. Tot 37,5 kilometer klimmen atleten op een verharde weg door, daarna houdt de weg op en maakt deze plaats voor een ruige beklimming. “Dat laatste stuk moet er ook iemand met je mee lopen. Dat zal Jasper Keijser bij mij doen. Hij gaat ook mijn trailschoenen meenemen, zodat ik tijdens de laatste kilometers mijn Nike Vaporfly’s kan inruilen. Aan die carbonplaten heb je namelijk niets meer op die beklimming.”
Naast de fysieke beproeving, wordt het zaterdag vooral ook een mentale strijd, zo realiseert De Wilde zich. “Je kunt de fitste persoon zijn, maar uiteindelijk komt dit aan op het mentale. Je zult met die kou geen zin hebben om te eten en drinken, dus het is een kwestie van je hoofd niet laten hangen en door blijven gaan.” Terwijl veel pro atleten zich pas tijdens hun pensioen aan de Norseman wagen, kiest De Wilde er bewust voor dat nu al te doen: “Ik merk dat het ook mijn ‘gewone’ triathlonsnelheid ten goede komt. Mijn lichaam is al heel erg veranderd. Het heeft eigenlijk alleen maar voordelen. Ik vind het leuk om het nu al te doen in plaats van als ik al uitgerangeerd ben.”
