Voor het eerst in de geschiedenis kwamen jeugd en junioren in actie tijdens de Super League Triathlon, dit jaar op het Britse eiland Jersey. De Nederlandse junioren konden zo mooi ervaring opdoen en eindigden binnen de top twintig. Kim van ‘t Verlaat had weinig geluk, kwam bij het fietsen ten val en brak haar sleutelbeen. Toch blijft ze positief: ,,Mooi dat de rest het gerockt heeft.”
Zoals we een aantal dagen geleden al beschreven is het raceformat bij de Super League wedstrijden iedere keer anders, maar altijd zijn het korte supersprintafstanden waarbij de volgorde van de verschillende onderdelen vaak ook nog wordt gemixt. De atleten werd dit keer het Enduro-format voorgeschoteld, waarbij de atleten twee keer achter elkaar een korte triathlon aflegden.
De Nederlandse Junioren eindigden dus binnen de top twintig. Bij de heren werd Lars van der Knaap 9e, terwijl Ian Pennekamp 20e werd. Bij de dames werden ook een 9e en 20e plek behaald door respectievelijk Maaike Telkamp en Romy Spoelder. Van ‘t Verlaat moest de race dus vroegtijdig staken.
De race van Van ‘t Verlaat begon echter prima. ,,Ik had met startnummer vier goed geloot en daarmee een goede startpositie bij het zwemmen. Het zwemmen zelf ben ik ondanks enige drukte goed doorgekomen. De eerste wissel ging vlot, bij het opspringen van de fiets ging ik een stuk of zeven meiden voorbij.” Het fietsparcours heeft na een paar honderd meter een rotonde die rondom moet worden genomen. Hier ging het mis voor Van ‘t Verlaat. ,,Een van de meiden kwam helemaal naar buiten, waardoor ik klem werd gereden en in de hekken terecht kwam. Toen ik opstond voelde ik al dat het foute boel was met mijn schouder. Mijn stuur stond ook helemaal scheef waardoor ik sowieso niet verder kon.” Na een kort ziekenhuisbezoek werd bevestigd dat Van ‘t Verlaat haar sleutelbeen gebroken had.
De sfeer op het eiland is, ook nog steeds voor Van ‘t Verlaat, op en top. ,,Het is hier waanzinnig. Er zijn hier heel veel mensen waardoor het lekker druk is. Het zijn vooral veel atleten: jeugd, pro’s, alles door elkaar. De sfeer is heel relaxed en gemoedelijk.” Dit blijkt ook tussen de atleten zo te zijn: ,,Ik was de lader van mijn nieuwe Polar horloge vergeten. Gelukkig mocht ik die van Rachel Klamer lenen.”
