Ze is in voorbereiding op de Ironman Maastricht, haar zevende Long Distance race, maar behaalde eerder dit seizoen onder andere al een geweldige derde plaats tijdens Challenge Venetië. Het gaat goed met Pleuni Hooijman. ,,Ik probeer er wel eens bij stil te staan dat deze sportfase een tijdelijke in mijn leven is. En hoe vet het is dat ik dit meemaak.”
Hooijman, sinds dit seizoen onderdeel van Team4Talent, is net terug van een weekje fietsen in Frankrijk. Maar nu zat ze alweer op kantoor. Ze werkt vijf dagen per week, vijf uur per dag als data scientist bij een trader op de beurs. ,,Soms is het een uitdaging om werk te combineren met mijn leven als sporter, maar op zich is het te doen. Mensen denken nog wel eens dat ik parttime werk en dus veel tijd heb om in de middag wat te doen. Maar dat is natuurlijk niet zo als je zoveel traint. Vandaag heb ik alweer twee keer getraind en vanavond ga ik ook nog.”
(tekst gaat onder foto verder)
Gemiddeld tikt Hooijman tussen de 16 en 23 trainingsuren per week weg. ,,Maar ik ken genoeg mensen die veel meer trainen óf meer werken. Het is sowieso fijn dat ik nu onderdeel van Team4Talent ben. Dat motiveert op verschillende manieren. Het is prettig als je je materiaal op orde hebt. Vroeger dacht ik altijd dat het allemaal wel meeviel, maar een goede wetsuit en fiets, een voedingsplan: het helpt echt enorm. En de betrokkenheid en steun van ploeggenoten is belangrijk. We wonen best ver uit elkaar, maar we hebben natuurlijk onze teamdagen waarbij we veel informatie met elkaar uitwisselen. En rond elke race ontstaat er een heuse ‘whatsapp bom’ waarbij we elkaar intensief contacten. Heel leuk.”
Het is het zesde jaar dat Hooijman aan triathlon doet. Ze begon net als zoveel anderen door voor de grap een triathlon te doen. Later begon ze vier keer per week te trainen, kwam ze namens De Dolfijn uit in de Eredivisie en volbracht ze haar eerste hele: de Ironman van Barcelona. Niet geheel onverdienstelijk, want daar plaatste ze zich direct voor het WK op Hawaii. ,,Die race wilde ik goed aanpakken en dus werd alles vanaf toen serieuzer.”
En serieus is het inmiddels, want Hooijman heeft inmiddels dus zes Long Distances gedaan en een pr van 9:46. Maar dat moet harder vindt ze zelf. ,,Ik wil wel richting die negen uur. Dat lijkt me gaaf. Maar podiumplaatsen zijn belangrijker. In dat opzicht was Venetië een hele mooie boost. En ik heb ook heel veel van die race geleerd.”
(tekst gaat onder foto verder)
Vooral het mentale aspect rondom een Long Distance is iets waar Hooijman op dit moment ontzettend veel mee bezig is. ,,Dit jaar zie ik nog steeds als een leerjaar. Een jaar om stappen te maken. Finishen is niet zo moeilijk, maar het is de kunst om mijn lichaam zo te controleren zodat ik mezelf kan blijven pushen. Het verschil tussen mijn tijden op de halve en de hele is nog wat groot. De uitdaging is ook op de lange afstand een vrij hoge intensiteit vast te houden. Blijven pushen, constant doorgaan en dat ruim 9 uur. Om dit te leren, train ik nu ook anders. Zo loop ik bijvoorbeeld vaker onder vermoeidheid. Tijdens een marathon voel je je natuurlijk verschrikkelijk, dus dat gevoel probeer ik vaker na te bootsen. Al je ziet hoe toplopers gewoon doorgaan, dat is echt ontzettend knap.”
Ondanks haar geweldige prestatie door in Venetië derde te worden, kwam Hooijman zichzelf daar wel tegen tijdens de afsluitende marathon. ,,Op een gegeven moment kreeg ik een beetje zelfmedelijden geloof ik. Dat had ik nog nooit zo toegestaan. Ik had de race denk ik wat onderschat. Normaal kanaliseer ik negatieve gedachtes makkelijker weg. Daar ga ik nu weer aan werken.”
Als voorbeeld geeft Hooijman haar race in Oud Gastel, waar ze won. ,,Ik had daar ook zeventig procent kunnen geven. Voor het lichaam is het veel fijner om daarvoor te kiezen. Maar ik dacht: ‘Pleun, lekker boeiend wat het resultaat wordt’. Ik wilde na de finish in de spiegel kijken en weten dat ik alles had gegeven. Dat is het zware aan een triathlon. Je moet vooraf al weten waar je aan gaat denken als je moe wordt. Als je het even niet meer ziet zitten.”
(tekst gaat onder foto verder)
Van Ironman Maastricht verwacht Hooijman in ieder geval een zware race. ,,Maar ook een hele gave. Het parcours is vet en de stad staat helemaal op zijn kop. Ik kijk er naar uit om mezelf daar te testen.” Natuurlijk weet Hooijman, die op een podiumplek mikt, dat ze het onder andere zal opnemen tegen Yvonne van Vlerken. ,,Ja, zij is nog wel een paar niveautjes hoger dan dat ik ben. Maar ik ga lekker mijn eigen race doen en me niet gek laten maken. Ik zal niet beter gaan racen als ik mezelf druk maak over het niveau van anderen.”
