De 28-jarige Rianne Vahl heeft een topsportverleden – tot vijf jaar geleden deed ze op hoog niveau aan speerwerpen – maar triathlon is eigenlijk helemaal nieuw voor haar. Eén keer eerder deed ze, alleen maar voor de lol, een Sprint Triathlon, maar dit jaar pakt ze het anders aan. Om zich in te zetten voor het goede doel, KiKa Extreme, zal ze op 12 september van start gaan tijdens Ironman 70.3 Nice. “Ik lees overal dat het niet echt een triathlon is die wordt aangeraden voor beginners, maar ik ga het gewoon doen. Gelukkig ben ik mentaal sterk.”
Die mentale hardheid heeft Vahl dus onder andere overgehouden aan haar sportverleden. Op 4-jarige leeftijd begon ze met gym, om al snel de overstap naar atletiek te maken met uiteindelijk speerwerpen als specialisme. “Ik weet wat het is om door te zetten en wat het is om hard te trainen. Maar goed, een triathlon is wel even wat anders, natuurlijk. Met speerwerpen heb je een aanloop van maximaal vijftien meter, dus ik moet nu wel ‘iets’ verder”, lacht ze.
‘Wat een rotziekte’
Ze vertelt het met enthousiasme, maar net als bij vele andere deelnemers aan de KiKa Extreme triathlons, heeft ook Vahl een verdrietig verhaal dat als oorzaak geldt om zich nu in te zetten voor dit goede doel. Twee jaar geleden overleed haar moeder aan kanker en niet veel later kreeg haar vader ook een diagnose. “Ik wist toen echt zeker dat ik iets wilde doen: wat een rotziekte. Ik ben niet iemand die met een collectebus langs de deuren gaat en precies toen kwam ik dit tegen. Oké, KiKa Extreme strijdt natuurlijk niet tegen kanker voor volwassenen, maar voor kinderen. Zelf ben ik ook moeder van een dochtertje en ik kan me niet voorstellen wat er door ons heen zou gaan als zij ziek zou worden. Ik heb gelijk gekeken waar ik me kon inschrijven, schrok nog wel even toen ik zag wat een triathlon precies inhoudt en vroeg mezelf af of ik niet te enthousiast was, maar ik ben ervan overtuigd dat ik de finish haal.”
Van bingo tot pepernotenactie
Die finish van Ironman 70.3 Nice zal ze ongetwijfeld halen, maar ondertussen heeft Vahl ook al een heleboel geld – bijna 4500 euro en de teller loopt nog steeds – opgehaald voor KiKa Extreme. Dat deed ze onder andere door haar deelname op Instagram kenbaar te maken, waarna vrienden massaal doneerden. Ook een groepsrit, waarbij deelnemers betaalden om met Vahl mee te fietsen, een bingo én een pepernotenactie brachten mooie bedragen in het laatje. “Dat ging eigenlijk best wel makkelijk en vanzelf. De komende tijd wil ik nog wat acties gaan houden, maar dat is een beetje afhankelijk van de corona-maatregelen.”
‘Ik pak sporten gelukkig snel op’
Datzelfde geldt voor de sportieve voorbereidingen van Vahl. Ze heeft inmiddels de nodige fietskilometers gemaakt, ook in de heuvels en bergen, is herstellende van een knieblessure die haar een jaar lang belemmerde om hard te lopen en het zwemmen, dat ze een paar maanden geleden oppakte, ligt nu stil vanwege het feit dat zwembaden zijn gesloten. “Daar baal ik enorm van, want ik had eindelijk de techniek een beetje onder controle. Ik ben gelukkig wel iemand die sporten snel oppakt en goed bekend is met haar eigen lichaam.”
‘Ik wil er het maximale uithalen’
De ambities van Vahl zijn dan ook groots en het liefst is ze in Nice straks de snelste atleet. “Maar dat lukt natuurlijk niet. Ik heb een winnaarsmentaliteit, geef niet op en wil er het maximale uithalen. Mijn man zei al dat ik eigenlijk moet stoppen met dat ‘haantjesgedrag'”, vult ze lachend aan. “Het gaat nu om het goede doel. Dat is al belangrijk genoeg.”
Onderweg krijgt Vahl in ieder geval ‘steun’ van haar overleden moeder, die naar de achternaam ‘De Leeuw’ luisterde. “Ze heeft ons stickertjes van een leeuw nagelaten en één daarvan zit er nu op mijn fiets. Altijd als ik het zwaar heb, kijk ik daar even naar en kan ik er weer tegenaan.”
