Het WK Ironman op Kona is zojuist uitgemond in een prachtige, maar zeker ook bizarre strijd tussen de vrouwen die op voorhand al als favorieten werden gezien – aanvankelijk Taylor Knibb en Lucy Charles-Barclay. Op iets ruimere achterstand mengden ook Solveig Lovseth, Kat Matthews en Laura Philipp zich in de strijd, maar nadat zowel Lucy Charles-Barclay als Taylor Knibb in de slotfase bevangen werd door de hitte, beiden zwalkend over het parcours gingen en uiteindelijk uitstapten, waren het wel deze drie vrouwen die hun plek op het podium bemachtigden. Ondertussen racete Marlene de Boer naar een spectaculaire tiende plaats, waarmee ze voor de zoveelste keer bevestigt wereldtop te zijn.

Het was – en dat is een understatement – een WK waarin van alles gebeurde, waarin Charles-Barclay en Knibb lang aan elkaar gewaagd waren én constant om elkaar heen cirkelden. Niet geheel onverwachts was het Charles-Barclay die meteen het zwemonderdeel domineerde en met een tijd van 49:29 niet het parcoursrecord verbeterde, maar wel haar zwemtijd van vorig jaar. Ze trok het veld daarmee direct volledig open en een groep met Haley Chura, Holly Lawrence, Taylor Knibb, Rebecca Clarke, Marta Sanchez, Chelsea Sodaro en ook de Nederlandse Lotte Wilms volgde op 1:30 minuut achterstand. Grote namen als Laura Philipp en Kat Matthews kwamen samen met Solveig Lovseth en Lisa Perterer uit het water, maar hadden toen al een achterstand van ruim zes minuten. Marlene de Boer beleefde ook een goed zwemonderdeel, want zag zich omringd door deze groep en bevond zich dus in uitstekend gezelschap. Voor Diederiks werd het zwemonderdeel lastiger; zij kwam als 41e uit het water en had toen een achterstand van ruim elf minuten.

Knibb rijdt naar voren, Lucy Charles-Barclay krijgt ongelukkige penalty

Het maakte allemaal eigenlijk vrij weinig uit, want het fietsonderdeel werd gedomineerd door slechts twee vrouwen: Charles-Barclay en Knibb. De Britse topatlete ging iets meer dan negentig kilometer solo aan de leiding en hield eigenlijk de hele tijd een voorsprong van zo’n twee minuten op Knibb. Uitgerekend rond de beroemde klim richting Hawi, zo’n beetje halverwege het fietsparcours, wist Knibb haar achterstand in slechts tien kilometer weg te poetsen en sloot ze aan bij Charles-Barclay. Niet veel later liet diezelfde Charles-Barclay onverhoopt een bidon vallen, wat haar op een tijdstraf van één minuut kwam te staan. Ze zat die tijdstraf meteen uit en verloor daarmee de aansluiting op Knibb.

Het was dan ook Knibb die als eerste in T2 terugkeerde; ze had toen een voorsprong van 1:26 minuut op Charles-Barclay, terwijl een sterk naar voren gereden Solveig Lovseth als derde wisselde en toen een achterstand van net geen zes minuten had. Daarna werden de verschillen serieuzer; Laura Philipp begon als vierde aan de marathon, maar had een achterstand van bijna en kwartier. Zij zag zich omringd door dames als Kat Matthews, Jocelyn McCauley, Hannah Berry, Lisa Perterer, Regan Hollioake en Holly Lawrence. Wat Nederlanders betreft was het jammer dat Wilms, die heel lang in die mooie groep met Philipp reed en op koers leek voor een topdag, in de laatste veertig kilometer fietsen heel veel tijd verloor en in de wisselzone besloot uit de wedstrijd te stappen. De Boer en Diederiks daarentegen beleefden een geweldig fietsonderdeel; zij verloren wel wat tijd, maar wonnen vooral veel posities. De Boer begon als veertiende aan de marathon (+20:23 minuut) en Diederiks als negentiende (+26:03)

Charles-Barclay volledig bevangen door de hitte

Tijdens de marathon begon het spektakel eigenlijk pas echt; de eerste tien kilometer ging Knibb aan de leiding, maar het tempo van Charles-Barclay lag duidelijk hoger en langzaam maar zeker kwam de Britse atlete dichterbij. Precies op Palani Hill, een steile klim waar altijd veel publiek staat, ging Charles-Barclay voorbij aan Knibb en daarmee nam ze de leiding in de wedstrijd weer over. Het was het moment waarop het leek dat ze de wedstrijd naar zich toe zou trekken, en ook al pakte ze meteen een voorsprong van zo’n dertig meter, werd het gat niet groter. Knibb bleef zich vastbijten en dat betaalde zich een paar kilometer later uit.

Charles-Barclay bleek zich namelijk aardig vergaloppeerd te hebben en werd ongeveer halverwege de marathon bevangen door de hitte. Bij de eerste de beste drankpost wandelde ze noodgedwongen, nam ze de tijd om te drinken en te koelen, én gaf ze Knibb kans om terug aan te sluiten. Dat gebeurde ook, maar Charles-Barclay haakte zelf ook weer aan en zo liepen de twee dames vervolgens een paar kilometer zij aan zij. Het leverde prachtige beelden op, een spannend wedstrijdverloop, maar uiteindelijk was het ook het begin van het einde voor Charles-Barclay: ze kreeg steeds meer last van de hitte, liep uiteindelijk zwalkend over de weg en niet veel later zou haar man, met nog zo’n dertien kilometer te gaan, haar uit de wedstrijd halen.

Knibb in absolute slotfase tegen de grond, Solveig Lovseth slaat toe

Voor Knibb leek daarmee de weg vrij voor haar eerste Ironman wereldtitel, al moest ze dus nog wel ruim tien kilometer lopen om die te claimen. Lovseth kwam in de laatste kilometers hard dichterbij – waarmee de ontknoping ook weer opvallend spannend werd – maar het leek net niet genoeg om de overwinning te claimen. Maar toen gebeurde het: ook Knibb werd volledig bevangen door de hitte en begon nog meer dan Charles-Barclay te zwalken. Volledig gedesoriënteerd tolde ze op haar benen, draaide ze zelfs rondjes en uiteindelijk viel ze op de grond. Een kleine minuut later ging Solveig Lovseth aan haar voorbij, klaar voor een onvergetelijke wereldtitel.

Lovseth won de wedstrijd in 8:28:27, Matthews werd slechts 35 seconden later tweede in 8:29:02 en Philipp werd derde in 8:37:28.

De Boer beleefde – na dus al een sterk zwem- en fietsonderdeel – een indrukwekkende run. Langzaam maar zeker won ze meer en meer posities om uiteindelijk zelfs op een zevende plaats terecht te komen. Pas in de allerlaatste kilometers zag ze Jocelyn McCauley, Sara Svensk en Leonie Konczalla voorbij komen, waardoor ze eindigde op een – nog steeds indrukwekkende – tiende plaats. De Boer finishte in een tijd van 9:00:20.

Net als de Boer beleefde Diederiks een fantastische dag. Op de fiets won ze al veel posities en tijdens de marathon deed ze dat nog eens dunnetjes over. Uiteindelijk finishte ze – in een tijd van 9:08:58 – op een veertiende plaats.

De volledige top tien:

  1. Solveigh Lovseth – 8:28:27
  2. Kat Matthews – 8:29:02
  3. Laura Philipp – 8:37:28
  4. Hannah Berry – 8:46:25
  5. Lisa Perterer – 8:48:08
  6. Holly Lawrence – 8:52:40
  7. Jocelyn McCauley – 8:59:33
  8. Sara Svensk – 8:59:58
  9. Leonie Konczalla – 9:00:04
  10. Marlene de Boer – 9:00:20