Na een ontzettend spannende ontknoping kende de mannenrace van het Olympisch testevent in Tokyo zojuist een verrassend podium. Na 1:49:50 nam de Canadese Tyler Mislawchuk op de hoogste trede plaats. In een zinderende eindsprint moest de Noorse Casper Stornes het afleggen tegen zijn rivaal, op slechts meters verschil moest hij genoegen nemen met zilver (+0:04). Lange tijd leek Nieuw-Zeelander Hayden Wilde de sterkste van de drie, maar in de laatste 250 meter zag hij de winst én een tweede plaats aan hem voorbij gaan. Zo pakte Wilde uiteindelijk het brons (+0:12).
De eerste grote verdeling van het veld leek al tijdens het zwemmen te zijn gemaakt. Wellicht vannacht nog meer dan anders lag het tempo aan kop indrukwekkend hoog; zo hoog dat verschillende favorieten – zoals de Australische Jacob Birtwhistle, de Belgische Jelle Geens en de Zuid-Afrikaanse Richard Murray – hier al tegen een behoorlijke achterstand aanhikten en de kopgroep misten. Dit was zeker niet het geval voor een andere favoriet, Schoeman: de Zuid-Afrikaan bepaalde – zoals vaker – het tempo in het water en klom na 18:26 minuut als eerste aan wal.
Grote kopgroep op de fiets
In de voeten van Schoeman volgden elf atleten waarmee aanvankelijk een kopgroep van twaalf ontstond. In dit groepje ook de uiteindelijke winnaar Mislawchuk. Echter bleek het groepje geen sterk team te vormen op de fiets: ondanks de mooie kansen faalde de ontsnappingspoging dan ook snel en klonterden verschillende atleten bij de groep tot deze uiteindelijk 38 man telde.
(tekst gaat verder onder foto)
Drie kleine valpartijen vonden plaats tijdens het fietsen; waaronder een crash waarin de Belgische Van Riel ten val kwam. Lang nam Van Riel niet de tijd om bij te komen, want binnen enkele seconden sprong hij weer op zijn fiets en probeerde hij terug te komen naar de kop; hier slaagde hij echter niet in. Voor Noorse favoriet Kristian Blummenfelt eindigde de wedstrijd door dezelfde valpartij als waarin Van Riel betrokken was. Het was sowieso geen goede dag voor Blummenfelt, die voor de val ook al een penalty kreeg voor het te vroeg opstappen in T1.
Lopen
Na 1:18:55 uur overspoelde de grote kopgroep het parc fermé. Door een snelle wissel waren het Geens, Mislawchuk, Stornes, Wilde en de Duitse Jonas Schomburg die als eerste begonnen aan de afsluitende tien kilometer lopen. Achter deze vijf man zetten onder andere Jonathan Brownlee, de Noorse Gustav Iden en Schoeman de achtervolging in. Lang hield Geens het niet vol aan de leiding, na één ronde moest hij veel posities toegeven en zakte hij steeds verder weg. Ook voor Schomburg bleek het tempo te hoog: zo bleef een sterk clubje van drie atleten over.
(tekst gaat verder onder foto)
Spannende ontknoping
Met nog 250 meter te gaan leek even de Noorse Stornes de beste pokerface te hebben opgezet: na constant in de schaduw van de anderen te lopen kwam hij sterk opzetten en zette hij aan voor een scherpe sprint. Mislawchuk reageerde snel en kwam met hem mee, Wilde probeerde tevergeefs; voor de Nieuw-Zeelander zat een dergelijk harde eindsprint er niet meer in. Tot in de laatste meters streden de Canadees en Noor man tegen man. Uiteindelijk bewees Mislawchuk vandaag de snelste te zijn, hij zegevierde na 1:49:50 met goud, gevolgd door Stornes met het zilver (+0:02) en Wilde met het brons (+0:12).
Eerder kon je al lezen hoe de vrouwen het er tijdens hun race vanaf brachten, met daarbij ook de Nederlandse Rachel Klamer en Maya Kingma.
