1 oktober: dat is de dag dat het allemaal moet gaan gebeuren voor Valérie Pans en haar man Jan-Wilem. Dan moeten alle uren aan trainingen, al het spreekwoordelijke bloed, zweet én tranen en álle opofferingen zich uitbetalen in een hopelijk mooi resultaat bij Ironman Barcelona. Het wordt voor Pans haar eerste volledige triathlon en ook de eerste keer dat ze zich via een triathlon inzet voor KiKa Extreme.

“Van een halve triathlon weten we inmiddels wel dat we het kunnen”, blikt Pans terug op de jaren sinds 2016, toen ze met triathlon in aanraking kwam en sindsdien vijf keer een Middle Distance wist te volbrengen. “Maar dit (een hele, red.) hebben we nooit eerder gedaan, dus dat is best een dingetje. Nu, kort voor de wedstrijd, begint het echt spannend te worden. De trainingen nemen in intensiteit en duur toe en we zijn daar behoorlijk veel tijd aan kwijt. Het is dan natuurlijk de vraag hoe je lijf reageert en of we dit allemaal kunnen doen zonder blessures.”

‘Wil het gewoon proberen’

Vooralsnog gaat het allemaal goed voor Pans, al is het alleen al omdat ze niks aan het toeval overlaat, ze goede begeleiding heeft én zich zoveel mogelijk inleest. Pans raakte bij één van haar Middle Distances – Ironman 70.3 Maastricht – in gesprek met KiKa Extreme en besloot dat ze zich heel graag voor dat goede doel wilde inzetten. “Maar ik vind wel dat we dan een hele moesten doen, want iedereen weet dat we al een aantal keer een halve hebben volbracht. Dan kun je daar geen geld voor vragen. Ik heb altijd tegen een hele opgezien en dacht dat ik het niet zou kunnen, maar ik wil het gewoon proberen.”

Pans voelde zich na haar Middle Distances eigenlijk altijd nog prima en had voldoende brandstof in haar tank over, maar begrijpt ook dat een Long Distance niet simpelweg ‘twee keer een Middle Distance’ is. “Misschien wel drie of vier keer, zo’n uitputtingsslag zal het worden. Maar tegelijkertijd heeft het ook iets magisch. Dat je bij de start staat, al die muziek hoort en weet dat je iets bijzonders gaat doen. Bij de start ben ik vaak ook best emotioneel: je staat er dan toch maar mooi en weet dat je er zoveel tijd en moeite in hebt gestoken.”

‘Grijpt me naar de keel’

Vlak na de start breekt voor Pans vaak wel meteen het lastigste moment in de race aan. Meer dan eens heeft ze meegemaakt dat ze in het water wordt overvallen door paniek. “Ik ben altijd heel nerveus en die chaos in het water vind ik niks. Dat gevoel, dat grijpt me vaak naar de keel en komt echt op me af. Heel gek eigenlijk, want ik weet dat ik het kan.”

Pans en haar man zijn de eerste twee KiKa Extreme-deelnemers die zich zullen wagen aan een Long Distance. Pas volgend jaar wordt ‘de hele’ officieel aan het programma van KiKa Extreme toegevoegd, maar een uitzondering wordt nu gemaakt. “Ik heb geen doel voor hoe snel het allemaal moet. Tijdens het zwemmen probeer ik me te focussen op rustig blijven, tijdens het fietsen op mijn voeding en met lopen probeer ik me aan mijn tempo te houden. Ik moet écht zorgen dat ik niet te hard ga.”

Tekst gaat verder onder afbeelding

Valérie Pans (foto: aangeleverd)

‘Niks aan het toeval overlaten’

De debutante op de Long Distance heeft eigenlijk voor alles scenario’s en plannen liggen en laat – zoals gezegd – niks aan het toeval over. “Ik heb gevisualiseerd waar ik op moet letten, ik heb veel boeken gelezen, ik heb met cardiologen gesproken, én ik heb een goede coach. Ik voel me alleen een beetje bezwaard voor alle andere KiKa Extreme-deelnemers, omdat wij pas veel later in de avond klaar zullen zijn.”

Natuurlijk begrijpt Pans ook dat de andere deelnemers dat echt geen probleem zullen vinden en daarnaast wil ze zich hoe dan ook inzetten voor het goede doel. “Wij zijn thuis allemaal gezond, ik heb twee gezonde kinderen, dus waarom zetten we ons dan niet in om anderen te helpen die dat het hardste nodig hebben? Ik vind het vreselijk dat de ziekte kinderkanker nog steeds bestaat en dat kinderen er niet altijd van genezen. Als we meer kunnen bijdragen dan door alleen geld te storten, dan wil ik daar met heel veel liefde een inspanning voor leveren.”

‘Het kán om hier tijd voor vrij te maken’

Zowel Pans als haar man werkt ‘meer dan fulltime’ en heeft een druk gezinsleven. “Maar we willen laten zien dat het kan om hier tijd voor vrij te maken.” Altijd even makkelijk is dat niet, zo geeft Pans eerlijk toe. “De afgelopen vier weken trainden we gemiddeld zo’n zestien uur per week. Dat geeft best wel wat druk en dus halen we zoveel mogelijk uren uit het weekend. Daarnaast nemen we de vrijdagochtend vrij, zodat we dan vroeg kunnen starten met een lange fietstocht. Op zondag combineren we vaak meerdere lange trainingen. Doordeweeks trainen we vaak in de avonden.”

Natuurlijk komt Pans zichzelf wel eens tegen in alle bedrijvigheid die het werk, gezin én trainingen met zich meenemen. “Het is niet altijd makkelijk om voldoende energie te hebben. Onlangs zijn we drie weken op vakantie geweest en zijn we iedere ochtend om half 6 opgestaan om drie of vier uur te trainen. Dat deden we omdat het overdag warm werd, maar ook omdat je tijd vrij wil hebben voor de kinderen. Maar, na afloop van de vakantie had ik wel het gevoel dat ik best een beetje meer rust had willen pakken. Het lastigste voor ons is dat je eigenlijk beter presteert met voldoende slaap, maar meer dan zes á zeven uur wordt het voor ons niet.”

‘De verhalen van andere deelnemers grijpen me enorm aan’

Voor nu kijkt Pans heel erg uit naar 1 oktober. Natuurlijk naar de race, maar zeker ook naar de finish. “Ik denk dat het heel emotioneel gaat zijn. Het is jammer dat onze kinderen er niet bij kunnen zijn – zij moeten naar school – maar ik zal zeker aan ze denken. Ik zie dan vooral dat ze zo gezond zijn. De verhalen van andere deelnemers, die het soms minder goed getroffen hebben, grijpen me enorm aan. Onlangs hield de oprichter van KiKa Extreme een toespraak: ‘als je het zwaar hebt, moet je je maar goed bedenken hoe ziek sommige kinderen zijn en wat zij doormaken’, zei hij. Daar kan ik gewoon niet bij. Voor die kinderen – en hun families – doen wij dit.”

Triathlon is volgens Pans dan ook de uitgelezen sport om KiKa Extreme aan te verbinden. “Het is zó diep afzien. Je doet dingen waarvan je eerst dacht dat je ze niet zou kunnen. Het gaat om grenzen verleggen en je komt erachter dat je enorm veel kracht in je lichaam hebt zitten.”

Doneren kan via de persoonlijke actiepagina van Valérie Pans. Meer informatie over KiKa Extreme vind je op deze pagina.

Valérie Pans en haar man Jan Willem (Foto: aangeleverd)