De Olympische Spelen van Parijs zijn nog ver weg – in tijd in ieder geval een jaar – en dat is misschien maar goed ook voor de Nederlandse vrouwen: zowel Maya Kingma, Barbara de Koning als Rachel Klamer kwam er vandaag niet aan te pas tijdens het Olympisch Test Event in Parijs. Voor alle drie de vrouwen had dat een andere reden, maar de conclusie is in ieder geval duidelijk: werk aan de winkel. De wedstrijd, over een prachtig parcours door het centrum van Parijs, werd gewonnen door de Britse Beth Potter.
Het zwemonderdeel was anders dan gebruikelijk: door de brede Seine konden atletes behoorlijk vrij hun eigen route kiezen en dat gebeurde dan ook, waardoor de verschillen groter werden dan normaal. De sterke stroming was daar ook debet aan en zorgde tegelijkertijd voor een relatief langzame zwemtijd. Toen Bianca Seregni en Summer Rappaport als eerste uit het water kwamen, stond de tijd op bijna 20 minuten en was het veld al behoorlijk uit elkaar getrokken. Misschien wel de grootste favoriet, Cassandre Beaugrand, volgde op acht seconden. De Nederlanders hadden het in het water lastiger: Barbara de Koning kwam als 27e terug en had toen een achterstand van 43 seconden, terwijl Maya Kingma vijf seconden later richting haar fiets mocht. Rachel Klamer keek tegen een nog grotere achterstand aan, want eenmaal uit het water lag ze al bijna anderhalve minuut achter de koploopster.
Terwijl op de fiets aanvankelijk een kopgroep van negen vrouwen ontstond, sloot een achtervolgende groep al snel aan, waardoor er een peloton van 24 dames aan de leiding kwam te rijden. Eigenlijk alle favorieten zaten in deze groep en dat leverde in potentie dus een bijzonder spannende rit op door de straten van hartje Parijs. Helaas voor de Nederlandse kijkers slaagden Kingma en De Koning er niet in om de aansluiting met deze groep te vinden, waardoor zij al snel op anderhalve minuut achterstand kwamen te rijden. Klamer vond uiteraard ook geen aansluiting en zag haar achterstand nog veel sneller oplopen: na één van de zeven fietsrondes lag ze al meer dan drie minuten achter. Klamer zou daarnaast ten val zijn gekomen.
Echt spannend werd het fietsonderdeel helaas niet, al was dat eigenlijk niet zo verwonderlijk: de 24 vrouwen vooraan de wedstrijd werkten prima samen en zagen hun voorsprong op de achtervolgende groep, waar Kingma en De Koning dus onderdeel van uitmaakten, al snel oplopen tot twee minuten. Ook in de laatste kilometers bleven beide groepen bij elkaar en werd de voorsprong van de eerste groep alleen maar groter. Terug in T2 was de voorsprong van de 24 vrouwen drie minuten en was de positie van de Nederlandse vrouwen eigenlijk al kansloos voor een echte topklassering. De achterstand van Klamer was al ruim vijf minuten.
Vanuit de wisselzone was het Beaugrand die geen enkele genade kende: na een sterke wissel, waarin ze een aantal posities won, vertrok ze als eerste voor het looponderdeel en dat deed ze op zo’n hoog tempo, dat de jagende groep achter haar geen aansluiting vond. Gedragen door het Franse publiek, dat overigens niet bijzonder massaal was uitgerukt, vloog Beaugrand over het parcours en probeerde ze meteen het verschil te maken.
Dat lukte 2.5 kilometer, want toen was het de altijd sterk lopende Beth Potter die het gat wist te dichten en voorbij liep aan Beaugrand. Potter kwam niet alleen overigens, want ook Emma Lombardi, Laura Lindemann en Lisa Tertsch sloten aan en dus gingen er vanaf dat moment vijf vrouwen aan de leiding. Deze vrouwen bleven een paar kilometer bij elkaar, voordat Tertsch, ongeveer halverwege de run, er als eerste af moest. Niet veel later konden Lombardi en Lindemann het tempo ook niet bijhouden en bleven Beaugrand en Potter aan de leiding over.
Met nog slechts 2.5 kilometer te gaan, liepen Potter en Beaugrand nog steeds zij aan zij, het tempo steeds meer opvoerend. Het zorgde voor een bloedstollende finale, die over een jaar op de Olympische Spelen niet zou misstaan. Met nog een paar honderd meter te gaan probeerde Potter te versnellen, maar Beaugrand bleef goed volgen en werd niet gelost. Het tempo steeg tot een bijna krankzinnig niveau, tot Potter echt aan een sprint begon en de overwinning opeiste. Dat deed ze in 1:51:46. Beaugrand volgde meteen daarna als tweede. Ook de battle om het brons, tussen Lindemann, Lombardi en Knibb, was een prachtige die pas in de laatste meters werd beslist. Lindemann trok, op veertien seconden achter de winnares, aan het langste eind en werd derde.
Barbara de Koning werd 33e op 5:26 minuut achterstand. Rachel Klamer haalde Maya Kingma nog in tijdens het lopen en finishte als 43e op 6:52 minuut achterstand. Kingma werd 48e op 7:19 minuut achterstand.
