Onder de brandende zon – de temperatuur maakte de race bijzonder zwaar – wonnen Dirk Wijnalda en Jeanet van den Berg vandaag het Nederlands Kampioenschap Masters op de Olympische afstand in Zeewolde. Martijn Paalman en Jorieke Casteleijn trotseerden de hitte op de halve afstand met succes en gingen er daar – overigens geen NK – met de winst vandoor.
(tekst gaat verder onder foto)
NK Masters heren
Na 1500 meter zwemmen was het nog Johan Neevel die op kop lag. Echter nam Wijnalda tijdens het fietsten snel de leiding van hem over. Zo begon Wijnalda dan ook als eerste aan het lopen en deze positie hield hij vast waardoor hij als winnaar en in een tijd van 2:00:45 finishte. Neevel wist de tweede plek vast te houden en finishte zo uiteindelijk met het zilver, op 3:16 minuut van de winnaar. De derde plek was aan Michel Besseling besteed (+3:32).
De reactie van Wijnalda direct na de finish: ,,Zwemmen ging goed, zonder wetsuit alsnog redelijk hard. Daardoor zat ik ook goed in de groep met fietsen en kwam ik uiteindelijk na dertig kilometer op kop. Toen nog lopen en dat gaat eigenlijk altijd wel goed. Al was het vandaag wel erg zwaar door de hitte.”
(tekst gaat verder onder foto)
NK Masters dames
Bij de vrouwen was het tijdens het lopen nog spannend. Zo kwam Ingrid Eelkema nog als eerste in de tweede wissel aan, maar moest ze uiteindelijk alsnog de winst aan haar voorbij laten gaan aan Van den Berg die een sterke tien kilometer liep. Eelkema werd dus tweede (+2:40) en de derde plaats ging naar Marleen van den Broek (+3:42). De winst ging dus naar Van den Berg: in een tijd van 2:14:06 pakte zij de Nederlandse titel.
,,Ik wist dat ik met zwemmen al een enorme achterstand op zou lopen en dat met fietsen goed zou moeten maken”, aldus Van den Berg. ,,Dus het was ‘gaan’ en hopen dat ik de eerste nog in kon halen.” Of deze temperaturen haar liggen? ,,Ja, dit is wel mijn weer. Ik ben ook in een hittegolf geboren, dus misschien vandaar”, lacht Van den Berg. Of ze het had verwacht? ,,Nee, zeker niet. Ik verwacht eigenlijk nooit dat ik win. Soms wel dat ik op het podium kom, maar dit had ik niet verwacht. Ik ben heel erg blij!”
(tekst gaat verder onder foto)
Midden afstand heren
Al had Paalman nog een klein achterstand na het zwemmen op Raf Kelderman, kwam er tijdens het fietsen niemand meer in zijn buurt. Hij haalde Kelderman dan ook al snel in en reed ver vooruit op de achtervolging. Hij finishte de race in een tijd van 3:48:20 (over 2000 meter zwemmen, 80 kilometer fietsen en 20 kilometer lopen). Als tweede bereikte Chris Brands T2. Tijdens het lopen moest hij deze positie echter afstaan aan Stijn Vanderhoeft. Zo finishte Vanderhoeft met het zilver (+5:36) en Brands met het brons (+9:24).
,,Het was een hele steady race”, verklaart Paalman. ,,Al met het zwemmen was ik vooruit met een goede zwemmer. Als tweede kwam ik uit het water en het ging heerlijk. Op de fiets had ik de koploper al redelijk snel te pakken; na een kilometer of twee. Toen hoefde ik alleen nog maar steady te fietsen. Uiteindelijk na twee of drie ronden hoorde ik dat ik vijf minuten voorsprong had. Ik ben gewoon op lekker tempo doorgereden en hoefde de voorsprong alleen nog maar verder uit te breiden. Ondanks de warmte kon ik daarna nog steady lopen, dus ik ben heel tevreden.”
(tekst verder onder foto)
Midden afstand dames
Bij de dames op de halve afstand was het na het zwemmen en fietsen nog Corine Neelen aan de leiding. Echter liep Casteleijn – zoals ze vaker doet – een sterke halve marathon, waardoor ze uiteindelijk dan ook als eerste onder het lint door kwam. Ze won de wedstrijd in 4:14:39. De tweede plek was voor Neelen (+2:10) en de derde plek ging naar Bernadette Lohmann (+38:36).
,,Dit was mijn vijfde halve – en het is dan misschien nogal veeleisend – maar ik wilde heel graag een keer winnen”, vertelt Casteleijn. Dat dit dan ook nog lukt in een ‘thuiswedstrijd’ maakt het wel extra bijzonder: ,,Zeewolde is altijd heel speciaal voor mij. Ik doe ieder jaar mee, al sinds het een halve marathon was. Er zijn hier veel bekenden omdat ik hier ben opgegroeid, dus het is voor mij altijd als thuiskomen.” De hitte drukte wel een beetje zijn stempel: ,,Voor mijn gevoel ging het niet zo hard, vooral het lopen niet. Maar ik ben wel heel blij, op een gegeven moment zag ik dat ik niet meer ingehaald kon worden en kon ik ook wel wat relaxter gaan lopen.”
