“Naar Alistair Brownlee toe lopen is één ding, maar hem er vervolgens ook nog af lopen: zie dat maar eens te doen. Hij is zo’n taaie, zo sterk én zo’n grote legende binnen onze sport. Ik weet echt niet wat me vandaag is gebeurd.” Een uur na zijn grandioze overwinning bij Challenge Barcelona, waar hij Brownlee in een rechtstreeks duel versloeg, is Keulen enerzijds een spraakwaterval en anderzijds weet hij eigenlijk niet wat hij moet zeggen, simpelweg omdat hij niet beseft wat er gebeurd is. “Weet je wat het is? Door Alistair ben ik triathlon gaan doen en er zijn mensen die jarenlang gewerkt hebben om hem één keer te kunnen verslaan. En dat heb ik vandaag ‘gewoon’ gedaan.”
Dat aan zijn overwinning, en dus het verslaan van Brownlee, niks ‘gewoon’ is, dat begrijpt Keulen als geen ander. Na het zwemmen en tijdens het fietsen zat Keulen al bij de meervoudig Olympisch- én Wereldkampioen en tijdens het lopen volgde de Nederlander lange tijd, zo’n tien kilometer, op tien seconden van Brownlee die toen aan de leiding ging. “Ik liep over het algemeen steeds nét iets harder. Ik wist dat ik met nog één ronde (5 kilometer, red.) te gaan er bij moest zitten. Anders zou dat niet meer lukken, want Brownlee is zó ontzettend taai. Hoe langer het zou duren, hoe meer hij erin zou geloven.”
‘Een oude hond hoef je geen nieuwe tructjes te leren’
En dus deed Keulen precies hetgeen waarvan hij wist dat nodig was; tien seconden dichtlopen en met iets minder dan vijf kilometer te gaan meteen ook voorbij gaan aan Brownlee. Vanaf dat moment bleef hij het initiatief houden en speelde Keulen slimme, tactische spelletjes. “Ik voelde dat ik iets relaxter was. Hij was een beetje aan het hijgen en hij tikte een paar keer heel irritant tegen mijn elleboog. Zo ken ik hem ook een beetje. Een oude hond hoef je geen nieuwe trucjes aan te leren. Hij is iemand die op dat soort momenten andere spelletjes kan gaan spelen. Ondertussen zorgde ik dat het tempo steeds wisselde van hard naar zacht, van hard naar zacht. Ik liet hem niet in zijn ritme komen. Zo kun je mensen breken.”
‘Ik moest terugdenken aan EK in Weert’
Keulen zegt het lachend, met veel respect vooral voor Brownlee, uitgerekend dus de atleet waar hij als jong talent zelf zo enorm tegen opkeek. “Ik moest vandaag de hele tijd aan het EK in Weert denken (2019, red.). Alistair won daar en ik finishte echt op minuten achterstand. Ik vond zijn niveau toen buitenaards.” Keulen finishte in Weert inderdaad op bijna tien minuten achterstand.
Buitenaards
Vandaag was Keulen zelf buitenaards. Met nog 1400 meter te gaan, werd zijn ‘masterplan’ in vol ornaat tot uitvoering gebracht. “Met nog ongeveer vijf minuten tot de finish te gaan, bleef ik constant versnellen. Dat was het moment dat ik er écht een klap op gaf. Ik kreeg de signalen door dat hij het lastig had; Alistair begon meer te stampen, te hijgen en te puffen. Ik voelde dat ik kon winnen en dan komen er andere krachten vrij. Ineens hoorde ik hem iets zeggen: ‘Je hebt het verdiend, jongen’. Toen wist ik dat het gedaan was.”
Keulen liep toen inderdaad weg bij Brownlee en trok de overwinning naar zich toe. “Dit is mijn mooiste overwinning ooit. Als je kijkt naar welke mannen ik vandaag versla, dan heb ik mezelf wel écht goed op de kaart gezet. Ja, ik heb mezelf best een beetje verrast.”
Challenge Mallorca: ‘Dan beginnen we weer op nul’
Aankomend weekend racet Youri Keulen Challenge Mallorca. “Dus vanavond toasten we vast wel even met een glas wijn, maar morgen beginnen we weer op nul en begint het hele circus opnieuw.”
