Enigszins opvallend stond er geen bijzonder sterk deelnemersveld aan de start, maar het maakt de overwinning van Kenneth Vandendriessche niet minder mooi; de Belg sloeg toe in de slotfase van Ironman Lanzarote en won de zware wedstrijd uiteindelijk in 8:39:56. Erik-Simon Strijk was in het mannenveld de enige Nederlandse deelnemer, maar hij racete vrijwel de hele dag op grote achterstand. Tijdens de marathon stapte hij uiteindelijk uit.

Daar ging voor Vandendriessche een behoorlijke inhaalslag aan vooraf, want na de 3.8 kilometer zwemmen lag hij negentiende en met zijn zwemtijd van 57:10 keek hij tegen een achterstand van 6.24 minuut aan op de snelste zwemmer van de dag, de Deen Mathias Petersen; hij deed 50:46 over het zwemonderdeel. Deze twee mannen konden toen nog niet weten dat ze elkaar aan het einde van de dag zouden tegenkomen in de strijd om de overwinning. Erik-Simon Strijk kwam als 23e uit het water en had toen een achterstand van ruim tien minuten.

Eén ding is zeker; Vandendriessche begon zijn inhaalslag meteen op de fiets, want na zestig kilometer had hij ongeveer de helft van zijn achterstand goedgemaakt en reed hij samen in een groepje met Michael Weiss, Maximilian Hammerle en Samuel Hürzeler. Daar zaten alleen koplopers Petersen en Philipp Bahlke nog voor, ongeveer drieënhalve minuut.

Uiteindelijk bleek Petersen toch de sterkste fietsbenen te hebben, want al snel reed hij weg bij Bahlke, die uiteindelijk 1:14 minuut later terugkwam in T2. Ook de achterstand van Vandendriessche was toen gegroeid; de Belg kwam na 5:43 minuut terug in T2, al had hij toen wel zijn medestanders gelost en kon hij in derde positie begonnen aan de afsluitende marathon. Op de fiets was de achterstand van Strijk opgelopen tot een achterstand van bijna 23 minuten.

Daar ging het ineens hard, want al vlot haalde hij Bahlke in en na ongeveer dertig kilometer achterhaalde hij ook Petersen. Hij twijfelde niet en ging er meteen voorbij, waardoor hij een paar kilometer later al meteen een gaatje had geslagen. Die voorsprong werd in de slotkilometers alleen maar groter, waardoor Vandendriessche kon genieten van zijn overwinning. Die pakte hij na 8:39:56. Petersen claimde het zilver op 2:49 minuut achterstand en Bahlke het brons op 11:17 minuut achterstand.

Strijk stapte na ongeveer twintig kilometer uit de wedstrijd. Zijn achterstand was toen al opgelopen tot ruim veertig minuten.