Met negentien Nederlandse tri- en duatleten zit bondscoach Armand van der Smissen op dit moment op Ibiza. Daar vindt vanaf dit weekend het ETU Multisports European Championships Festival plaats. Verspreid over acht dagen worden er diverse wedstrijden afgewerkt en worden er dus Europese titels verdeeld. ,,Ik ben niet zo van de SMART-doelen (jargon voor het eenvoudig en eenduidig opstellen en controleren van doelstellingen, red.). Maar de week is geslaagd als alle Nederlandse deelnemers kunnen zeggen dat ze het maximale uit zichzelf hebben gehaald. In sommige gevallen zou dat hoogstwaarschijnlijk een medaille of topklassering betekenen”, aldus Van der Smissen.
De Nederlanders die in actie komen – verspreid over een Cross Duathlon, Cross Triathlon, Duathlon en Aquathlon – zijn Sanne Broeksma, Daan Schouten, Patrick Dekkers, Joep Staps, Ruben Slot, Hugo Bosscher, Lucas Goené, Quirijn Waayenberg JR, Marlou Bijlsma, Yennick Wolthuizen, Sophie van der Most, Wesley Mols, Thomas Cremers, Niels te Pas, Thijs Wiggers, Maaike Telkamp, Marije Hijman, Joey van ‘t Verlaat en Olaf Jan Bosscher. Victor Goené kwam vorige week hard ten val waardoor hij op het laatste moment moest afzeggen voor de trip naar Ibiza.
Leren de wedstrijd te lezen
Van der Smissen reist dus mee met het sportieve gezelschap. ,,We gaan het zien. Ik vind het lastig om voorspellingen te doen. In juli hadden we natuurlijk het WK, waar onder andere Shirin (van Anrooij, red.) en Victor (Goené, red.) medailles pakten. Victor gaat nu dus niet mee, Shirin ook niet want zij bereidt zich voor op het EK veldrijden later dit jaar. Op papier verlies je dan twee van de betere junioren. Overigens is het bij junioren sowieso heel lastig om te voorspellen hoe een race zal verlopen. Daarvoor zie je de concurrentie ook een beetje te weinig. Bij de elite is dat beter in te schatten. Je maakt een studie van de tegenstanders zo ver dat kan, maar uiteindelijk moet je vooral leren de wedstrijd te lezen. Zien wat er gebeurt, weten wanneer je daar op kunt inspelen en toeslaan wanneer het mogelijk is.”
(tekst gaat onder de foto verder)
De dagen voorafgaand aan de verschillende races zullen de atleten dus ook druk bezig zijn met het verkennen van het parcours. ,,We hebben de profielen al wel gezien, maar er zijn altijd variabelen die je niet kunt inschatten. Waar zitten de bochten, de lastige punten? Aan de andere kant moeten we het ook niet groter maken dan het is: we hebben in het verleden vaak genoeg rekening gehouden met tien scenario’s, maar tijdens de race werd het dan toch de elfde. Uiteindelijk is het, zeker bij duathlon, niet zo ingewikkeld. Je moet gewoon hard lopen en zorgen dat je er bij zit. Dán kun je eventueel tactische spelletjes gaan spelen.”
Zeker de cross duathlon wordt een enorme zware. ,,Het is een looprondje van 2 kilometer. Daarin zijn ongeveer honderd hoogtemeters opgenomen. Het is dus belangrijk om je krachten te verdelen en te zorgen dat je niet al met spierpijn op de fiets stapt. We hebben ook aan alle deelnemers gevraagd daar specifiek op te trainen. Zorgen dat je goed voorbereid bent.”
Dat voorbereiden zit hem dus ook in het verkennen van het parcours en voor de hele ploeg zal dat nog een behoorlijk logistieke uitdaging worden. ,,We hebben een vrij druk programma en de races zijn over het hele eiland verspreid. Wat dat betreft niet heel praktisch.”
Allemaal presteren
En dan nog de uitdaging voor Van der Smissen om samen met 19 atleten, allemaal toch gespannen voor hun wedstrijd(en), op pad te zijn. Allemaal willen ze presteren. ,,Niemand gaat zonder spanning op zijn of haar best zijn. Sommige atleten stijgen dan boven zichzelf uit, anderen hebben daar juist last van. Ik heb wat dat betreft een relatief grote groep te behapstukken in relatief weinig tijd. Van het grootste deel weet ik wel hoe ik ze kan helpen en zelf weten ze dat natuurlijk ook.”
(tekst gaat onder foto verder)
Maar concrete doelstellingen wil Van der Smissen dus niet aan de week hangen. ,,Behalve dat iedereen het beste uit zichzelf weet te halen. Over het algemeen kunnen atleten daar ook eerlijk op reflecteren. Je hebt het goed gedaan als je er, ongeacht de uitslag, het maximale uit hebt gehaald. Maar kan dat als we zonder medailles thuis komen? Ik denk het niet, want er zijn atleten die kans maken op een podiumplaats. Als niemand daarin slaagt, moeten er wel hele gekke dingen zijn gebeurd als we toch nog tevreden zijn.”
Extra druk gaat Van der Smissen er in ieder geval niet op leggen. ,,Dat heeft helemaal geen zin. Iedereen wil het beste uit zichzelf halen. Optimaal presteren. Alleen in de belevingswereld van mensen staat dat vaak gelijk aan het behalen van medailles. Een medaille is natuurlijk de kers op de slagroomtaart van topsport, maar het is niet zo dat je anders per definitie gefaald hebt.”
