Marije Dankelman finishte zojuist met een knappe zevende plaats tijdens de ETU European Cup sprint in Tartu, Estland. Ook Eva Cornelisse zette een nette race neer en kwam daarmee direct na Dankelman, als achtste, over de streep. Bij de mannen was voor Stijn Janssen de gifbeker nog niet helemaal leeg, hij kreeg onderweg weer pech maar wist alsnog een 23e plaats te behalen. Chris Steenbakker passeerde de finishboog als 33e. Dankelman en Jansen deelden hun bijzondere wedstrijdbeleving kort na de finish.
De wedstrijd van Dankelman
Vooraf hoopte ze op een top tien plek, en dat haalde ze als zevende dus ruimschoots. Een geslaagde wedstrijd voor Dankelman. Het begon allemaal met een klein steuntje in de rug: ,,We moesten 750 meter zwemmen, in één recht stuk en met enorme stroming mee. Dus we zwommen minder dan zeven minuten”, vertelt Dankelman lachend. Maar helemaal lekker ging dit eerste onderdeel niet: ,,Ik lag 750 meter lang in de knel tussen twee zwemmers en toen kwam ik als zeventiende van de 22e uit het water. Dat was echt heel slecht. Maar op de fiets had ik snel door dat het alsnog samen kwam; dat gebeurde na ongeveer vier kilometer. Toen werd er eigenlijk niet meer gefietst. Je moest wel oppassen bij de bochten dat je goed van voren zat, want het regende en was enorm glad. De laatste vijf kilometer zat er nog een flinke klim in; toen heb ik geprobeerd voorin de groep te zitten met afdaling. Als vierde ben ik van de fiets gesprongen. Met lopen kwam ik in een groepje dat liep voor plek vijf-zes-zeven. Daar heb ik eigenlijk de hele wedstrijd mee gelopen. Ik probeerde het tempo hoog te houden, omdat ik dacht dat het misschien mogelijk was naar de vierde plek te komen. Maar die was te ver weg, dus het werd sprinten om plaats vijf. Ik voelde mij eigenlijk wel heel sterk, maar sprinten kan ik niet”, lacht Dankelman. ,,Dus ik werd zevende, maar daar ben ik echt superblij mee.”
De wedstrijd werd bij de dames gewonnen door Annika Koch in een tijd van 58:18, het zilver en brons gingen respectievelijk naar Alexandra Razarenova (+0:39) en Hanna Maksimava (+1:01). Dankelman finishte 1:51 minuut na Koch en Cornelisse volgde kort daarachter op 2:05 minuut van de winnares.
De race van Jansen: ‘why always me?’
Jansen had zo gehoopt op een race zonder pech, maar zijn geduld en doorzettingsvermogen werden nogmaals op de proef gesteld: ,,Tijdens het zwemmen kon ik in de laatste 100 meter naar de groep toe komen, dus zo kwam ik in een goede positie uit het water. Maar toen moest ik linksaf een bocht om en duwde iemand mij. Ik klapte vol met mijn teen tegen een muurtje aan, bleef even liggen en stond toen weer op. Toen was de kopgroep al weg. Chris (Steenbakker, red.) kwam langs mij en we begonnen samen om de beurt op kop te rammen. In vier kilometer reden we het gat naar de kop dicht.”
Zo stapte Jansen in een prima positie van de fiets, echter kreeg hij toen het zwaarste deel nog voor de kiezen: ,,Als derde wisselde ik naar het lopen. Door adrenaline voelde ik eerst geen pijn, zo liep ik de eerste anderhalve kilometer nog in de top vijf. Daarna speelde de pijn op en kwamen ze mij voorbij. Op karakter ben ik uiteindelijk nog 23e geworden. Het positieve is dat ik het negatieve vandaag heb verslagen.”
(tekst gaat verder onder foto)
Hoe is het nu met de teen van Jansen? ,,Ik denk niet dat hij gebroken is, maar hij is wel helemaal dik en blauw. Ik hoop dat ik ‘aanstelleritis’ heb en dat er niks aan de hand is. Misschien ga ik een T-shirt kopen met de tekst ‘why always me’”, sluit Jansen lachend af.
Samuel Dickinson pakte de titel vandaag bij de elite mannen in een tijd van 51:40. Hij wist daarmee onder andere Callum McClusky (+0:33) en Henrik Goesch (+0:48) voor zich te houden, die als tweede en derde finishten. Jansen finishte op 2:19 minuut van de winnaar en Steenbakker had 3:59 minuut langer nodig dan Dickinson.
