De emoties zijn hoog opgelopen bij Diego van Looy, die eerder vandaag de snelste tijd bij de Israman noteerde – nadat hij anderhalf jaar revalideerde van een zware crash – maar bij de finish hoorde dat hij definitief gediskwalificeerd was. “Als ik de overwinning niet krijg, was dit mijn laatste triathlon ooit”, spreekt hij zich openlijk uit.

Van Looy was vandaag veruit de snelste, maar zou tijdens het fietsen over de witte streep zijn gegaan. Daarom kreeg hij een rode kaart en ook al mocht hij nog aan zijn marathon beginnen, hoorde hij direct na de finish dat de overwinning hem zou worden ontnomen. Daarop heeft Van Looy direct beroep aangetekend. Op social media liet hij zijn teleurstelling en ontgoocheling de vrije loop. Terwijl er massaal reacties binnenlopen op de bijna onmenselijke prestatie die hij geleverd heeft, anderhalf jaar na zijn horror-crash, zit het bij Van Looy enorm diep. “Als ik geen gelijk krijg en niet als winnaar word uitgeroepen, was dit officieel mijn allerlaatste wedstrijd in de triatlonsport!”

Hieronder – integraal overgenomen – de volledige reactie van Van Looy:

“3 fietsers naast elkaar blokkeren het baanvak”

“Vandaag had ik mijn comeback race en ik had superbenen op de fiets. In de 180km fietsen met 3.300 hoogtemeters en een verschrikkelijke wind, duwde ik 280 Watt voor 62 kg. Ik kom op 100 km bij de jurywagen en maak bezwaar dat ik er ben en dat ze mij blokkeren langs alle kanten. Dat wil zeggen dat er over het hele baanvak 3 fietsers naast mekaar rijden aan verschrikkelijk trage snelheden. Ik kwam aan 60 km/u aangereden en doe nogmaals teken dat ze me blocken.”

“Het wordt een gevaarlijke situatie en ik krijg een windstoot waardoor ik scheef over de middenlijn kom terwijl ik weet dat de jury achter mij rijd. Ik ben natuurlijk niet dom, ik doe nogmaals teken dat ze iets moeten doen, maar er gebeurt niets. Ik rijd aan een snelheid die 20 km/u hoger ligt naar voor en zet me terug op rechts om zelf niet te vallen. Plots komt er wel actie, een rode kaart. De andere jury komt me zeggen dat ik best gewoon verder doe en dat doe ik ook.”

“Genoeg is genoeg”

“Na een fantastische wedstrijd kom ik met veel emoties als eerste aan. De hele organisatie raadt mij aan om beroep aan te tekenen, wat natuurlijk meteen gedaan werd! Ik ben de meest eerlijke atleet die er is, maar als de situatie te gevaarlijk wordt, moet je soms de veiligste optie kiezen. Als ik weet dat ik net de jury ben gepasseerd ga ik toch geen dwaze dingen ondernemen zeker.”

“Als ik niet in mijn recht wordt gesproken en als winnaar uitgeroepen zal worden was dit officieel mijn allerlaatste wedstrijd in de triatlonsport! Genoeg is genoeg,.

Dirk Wijnalda werd derde bij de Israman-editie van dit jaar.